Śmiech niekiedy może być nauką.
O tym, że śmiech niekiedy może być nauką na pewno przekonało się wiele osób. Przez śmiech jest się nieraz w stanie więcej nauczyć, zrozumieć i to na dodatek w przyjemny sposób. Nieraz oglądając śmieszny film czy czytając książkę nie dostrzegamy przesyłanego nam morału czy pouczenia. Jednak udało się to wielu pisarzom i reżyserom.
Ignacy Krasicki w utworze satyrystycznym „żona modna” zaprezentował nam snobkę, modna kobietę i człowieka, który zrobiłby dla niej wszystko. Ośmiesza postawę żony, która gna za modą nie zwracając uwagi na męża i swój własny gust. Najważniejsze by wszystko, co znajdzie się w jej otoczeniu było najmodniejsze, chodź niekiedy jest to niepraktyczne bądź niepotrzebne i przesadne. Wygarnia ona swojemu mężowi, iż żyje w niemodnym otoczeniu i wśród niemodnych ludzi np. księdza, ogrodnika i kucharza. Widzimy tu postawę człowieka, dla którego moda jest najważniejsza a to, co robi jest modne, powielane i na topie. Nie ma własnego zdania. Mówi to, co inni i nawet tak postępuje. Jednak autor przedstawia to w śmieszny sposób, dzięki czemu łatwiej jest zrozumieć utwór. Niestety wiele osób tak postępuje zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdzie każdy z każdym rywalizuje. Kolejnym przykładem może być bajka Carla Collodiego „Pinokio”. W śmieszny sposób pokazuje nam autor karę za kłamstwa Pinokio. Za każdym razem, kiedy drewniany chłopek powie nieprawdę rośnie mu drewniany nos. Ma to na celu nauczyć nas, że mówienie nieprawdy przyniesie nam prędzej czy później jakąś karę. Autor w ten sposób ostrzega nas przed konsekwencjami kłamstwa. Julian Tuwim w wierszu „Rzepka” prezentuje nam rodzinę i zwierzęta, które razem próbowały wyrwać rzepkę. Kiedy robiła to jedna osoba, rzepka nawet nie drgnęła jednak gdy wszyscy się zawzięli i zaczęli ciągnąć wyrwali rzepkę. Tuwim chce nam przez to pokazać siłę współpracy. Jeśli chcemy do czegoś dojść nie wstydźmy się prosić o to innych w grupie łatwiej dojść do celu. Charles Perrault w baśni „Czerwony kapturek” przesyła nam wiele ciekawych i pouczających wątków. Pierwszym wątkiem jest niesienie pomocy przez kapturka dla babci, pokazanie jej miłości i troski. Następne jest to, iż nie można być zbyt łatwowiernym i nie można ufać nieznanym osobą. Gdyby kapturek nie powiedział wszystkiego wilkowi dalsza sytuacja, ze zjedzeniem babci i kapturka nie miałaby miejsca. Mimo to, iż wszyscy zostają zjedzeni przez wilka, który przebrał się za babcie, zostają uratowani przez myśliwego. Autor prezentuje w ten sposób tezę, że dobro zawsze zwycięża chodź na drodze do zwycięstwa niekiedy jest wiele przeszkód. Potem jednak wszystko się dobrze kończy. Wspaniały bajkopisarz Hans Christian Andersen w bajce „Brzydkie kaczątko” przedstawia nam sytuacje brzydkiego kaczątka ośmieszanego przez innych np. kaczki. Został on odrzucony przez wszystkich z powodu swojego wyglądu. Osamotnione kaczątko jednak pewnego dnia zmienia się w pięknego łabędzia, które swoim wyglądem zachwyca wszystkich. Nie warto śmiać się z innych i być pysznym. Każdy jest piękny na swój sposób i każdy piękno zauważa w czymś innych. Dla niektórych piękno to dusza a nie wygląd. Teraz wszyscy ci, którzy uważali się za piękniejszych od kaczątka byli gorsi i znaleźli się w jego sytuacji. Każdy powinien być traktowany na różni, że wszystkimi.
Dzięki tym utworom potwierdzam tezę, że śmiech może być nauką. Po przeczytaniu tych utworów wiele ludzi może zauważyć swoje wady i spróbować się poprawić. Nieraz to, co jest nie zauważalne jest tak ważne.