Rządy Bolesława Chrobrego - bilans
Podsumowanie rządów Bolesława Chrobrego
Bolesław Chrobry był drugim władcą państwa polskiego. Rządził długo 992-1025. Swoje panowanie uwieńczył zdobyciem korony królewskiej.
W ówczesnych warunkach znaczenie i siła państwa w dużym stopniu zależała od indywidualności władcy. Cecha ta jest ważna, gdyż panujący był jednocześnie twórcą prawa, realizatorem i wykonawcą tego prawa, był najwyższym sędzią i dowódcą wojska.
W początkowym okresie rządów doprowadził Bolesław do ułożenia stosunków z cesarzem niemieckim Ottonem III. Przybycie cesarza do Gniezna w 1000 roku było wyrazem akceptacji cesarza dla Polski. Ponadto w Gnieźnie zdecydowano o utworzeniu w Polsce samodzielnej organizacji kościelnej, powołując arcybiskupstwo i regionalne biskupstwa. Cesarz zgodził się na koronację Chrobrego. I mimo że stosunki polsko-niemieckie po szybkiej (1002) śmierci cesarza ulegną radykalnemu pogorszeniu, osiągnięcia zjazdu w Gnieźnie będą liczyć się jako krok w kierunku umocnienia pozycji Polski w Kościele i w Europie.
Wiele lat spędził Bolesław Chrobry na wojnach. Podjął zdecydowaną ekspansję na sąsiednie kraje słowiańskie - Czechy i Łużyce. Efektem była wojna z cesarzem Henrykiem II. Udało się królowi polskiemu zmobilizować około 20 tysięcy wojska. Sukcesem był ostateczny pokój z Niemcami w 1018 roku, który gwarantował powiększenie państwa polskiego o ziemie Łużyczan.
Równocześnie Bolesław podjął ofensywną wyprawę do Kijowa w celu osadzenia na tamtejszym tronie przychylnego sobie władcy. Wyprawa zakończyła się przyłączeniem do Polski Grodów Czerwieńskich. Był to kolejny nabytek terytorialny - tym razem kosztem wschodniego sąsiada. Zwycięskie wojny stworzyły z Polski najsilniejsze państwo słowiańskie. Podsumowaniem długiego panowania Bolesława było otrzymanie korony królewskiej w 1025 roku.
W dziale organizacji państwa Bolesław Chrobry stworzył system dochodów skarbu królewskiego, bił monetę, organizował targi. Zakładał wsie, których celem było zaspokojenie potrzeb grodów obronnych i samego władcy.
Umierając Chrobry zostawił państwo powiększone terytorialnie, zorganizowane pod względem sprawowania władzy i niezależne od głównego sąsiada tj. cesarstwa niemieckiego.