Dramat - cechy tragedii antycznej

CECHY TRAGEDII ANTYCZNEJ:
1. budowa:
a) prolog - wstępny monolog lub dialog zapowiadający temat, problem
b) parados- wejściowa pieśń chóru
c) epejsodion (epizod) - scena zawierająca dialogi i monologi
d) stasimon- pieśń chóru
e) kommos- lament, monolog głównego bohatera świadomego bliskiej klęski
f) eksodos- końcowa część tragedii lub wyjściowa pieśń chóru, ostateczne zakończenie utworu

2. Zasada trzech aktorów - jednocześnie na scenie przebywa tylko trzech bohaterów, nie licząc chóru. Trzeciego aktora wprowadził na scenę Sofokles (drugiego wprowadził Ajschylos)

3. Zasada trzech jedności:
a) jedność miejsca - akcja toczy się w jednym miejscu
b) jedność czasu - akcja trwa 12h lub 24h
c) jedność akcji - występuje jeden wątek

4. Bohaterowi tragedii antycznej pochodzą z królewskiego rodu.

5. Konflikt tragiczny- spowodowany jest przeznaczeniem, bohaterami rządzi fatum.

6. Brak scen miłosnych.

7. Uroczysta, podniosła tonacja.

8. Stychomytia- odmiana dialogu, która polega na tym, że rozmówcy wymieniają się szybko argumentami.