Bóstwa Ziemi, źródeł, pól i lasów -Mitologia

Tellus Mater – prastara bogini pola uprawnego, zwana również Matką Ziemią, która za sprawą wierzeń pozwala kiełkować, rzuconymi przez siewcę ziarnami. Do bogini zwracano się Jasna lub Boska Bogini. Jej kult sprawowali tzw. Bracia Rolni.

Ceres – bardziej podrzędna bogini urodzajów.

Consus – bóg żniw, w Wielkim Cyrku miał miejsce jedyny jego ołtarz, który odkopywano w dni świąteczne.

Ops – bogini dostatku. Była czczona w wielu kapliczkach, gdzie obierała bogate ofiary. Jej kult sięga najdalszej starożytności.

Venus – była opiekunką ogrodów warzywnych. Dobrym duchem wszystkich warzyw. Jej imię symbolizuje „wdzięk kwitnącej przyrody”. Z czasem stała się piękną boginią wiosny, kwiatów i wszelkiego uroku natury. Była patronką wielu ogrodników, kwiaciarek i sprzedawców jarzyn. Była również utożsamiana z grecką Afrodytą, ze względu na jej piękno.

Pomona – śliczna bogini dojrzałych jabłek.

Saturnus – bóg zasiewów. Ku jego czci odbywały się doroczne święta. W tym czasie w mieście panował nastrój karnawałowy, wspominano czasy „złotego wieku”. W tych dniach ludzie się jednoczyli, znikały wszelkie zwady i waśnie. Ludzie obdarowywali się rozmaitymi rzeczami.

Faunus – bóg lasów. Było on dobrym duchem lasu, który swoją obecność objawia szmerem drzew. Kapłani wybierali się nocą do gajów, i następnego dnia opowiadali jak rozmawiali z Faunusem i jakich rad im udzielał. Najstarsza religia rzymska znała tylko jednego Faunusa i czciła go w oryginalny sposób.

Pales – bogini pasterstwa. Opiekowała się bydłem i życiem pasterzy. W święto tej bogini nie wolno było składać krwawych ofiar. Spalano tylko dziwną mieszanine. Modlono się do Pales przede wszystkim o błogosławieństwo dla trzody, i wybaczenie za błedy pasterzy.