Stanisław Moniuszko (1819 -1872) Stanisław Moniuszko urodził się w 5 maja 1819 r. na terenie dzisiejszej Białorusi, niedaleko Mińska, w majątku Ubiel w rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec, Czesław Moniuszko herbu Krzywda, był ziemianinem, niegdyś służył jako kapitan w armii napoleońskiej, matka, Elżbieta Madżarska , pochodziła z rodziny węgierskiej. Zdolności muzyczne przejawiał już w we wczesnym dzieciństwie, dlatego postanowiono kształcić go w tym kierunku. W świat muzyki wprowadziła go matka, która była jego pierwszą nauczycielką gry na fortepianie. Obdarzony doskonałym słuchem, zapamiętywał niemal każdą nutę zasłyszaną w ciągu dnia. Dzięki matce, obdarzonej pięknym głosem i dużą wrażliwością muzyczną, poznał ?Śpiewy historyczne? Juliana Ursyna Niemcewicza, będące wówczas podręcznikiem historii ojczystej, których niezwykle szybko nauczył się na pamięć. Warunki, w jakich Stanisław się wychowywał były szczególnie sprzyjające, uwrażliwieniu go na wszystko, co dotyczyło narodu polskiego. W 1827 roku rodzina Moniuszków przeniosła się do Warszawy i tam Stanisław rozpoczął regularną edukację, również muzyczną. Kształcił się u warszawskiego Augusta Freyera, organisty w miejscowym kościele Świętej Trójcy, u niego zaczął pobierać lekcje czytania nut oraz gry na organach i fortepianie, a także teorii muzyki. Po trzech latach rodzina przeprowadziła się do Mińska, gdzie Stanisław kontynuował naukę u Czesława Stefanowicza. Ze szczególnym zainteresowaniem przysłuchiwał się zawsze muzyce ludowej, wiejskim przyśpiewkom, mazurom, oberkom i krakowskim sentymentalnym, balladom. Każda nowo usłyszana melodia wywoływała w sercu chłopca niezapomniane wrażenia. W Mińsku Stanisław ukończył 6 klas gimnazjum rządowego, skąd ojciec zabrał go, gdyż szkołę tę, dotychczas polską, przekształcono na rosyjską. W 1836 roku stryj Aleksander zabrał go do Wilna, gdzie Stanisław mając 17 lat poznał opery Mozarta, Rossiniego i Webera. W Wiedniu poznał zachodnie trendy muzyki operowej i jej organizację 1837 wyjechał na studia do Berlina, gdzie uczył się w prywatnie harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury pod kierunkiem Carla Friedricha Rungenhagena, dyrektora Towarzystwa Muzycznego ?Singakademie". Odbywał także praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom, poznawał wielki repertuar operowy, oratoryjny i symfoniczny oraz proces przygotowywania dzieł do wystawienia i technikę dyrygowania, biorąc udział w próbach prowadzonych przez Rungenhagena oraz goszczącego wówczas w Berlinie Gaspara Spontiniego, Pracował też, jako korepetytor chórów. W 1839 skomponował Kwartet smyczkowy, ?Mszę? i muzykę do komedii Aleksandra Fredry ?Nocleg w Apeninach?. W tym samym roku ukazały się drukiem pierwsze pieśni do słów Adama Mickiewicza. Po powrocie do kraju został organistą w kościele p.w. św. Jana w Wilnie.
