co zainspirowało Daniel Defoe do napisania książki Robinson Cruzoe

Badacze twórczości Daniela Defoe wiążą powstanie Robinsona Crusoe z faktycznymi przeżyciami szkockiego marynarza Aleksandra Selkirka. Żyjący w latach 1676-1721 marynarz zaciągnął się w 1703 r. na statek i wziął udział w wyprawie Williama Dampiera na Morze Południowe. Był człowiekiem bardzo konfliktowym, po kolejnej kłótni z kapitanem na własną prośbę został pozostawiony na najbliższym lądzie, czyli na wyspie w archipelagu Juan Fernández u brzegów Chile. Uzbrojony w strzelbę, przeżył cztery lata na bezludnej wyspie Mas a Tierra, obecnie nazwanej Wyspą Robinsona. Do Szkocji powrócił na statku, który zatrzymał się na wyspie, aby uzupełnić zapasy wody. Podobno podczas swego samotnego pobytu na wyspie Selkirk bardzo się zmienił. Nie wytrzymał trudów samotniczego i ciężkiego życia, zdziwaczał, prawie zapomniał języka, ubrany w kozie skóry wyglądał jak człowiek pierwotny. Po powrocie do Anglii stał się sensacją, a jego wspomnienia zostały opublikowane i stały się inspiracją dla Daniela Defoe do napisania powieści, która składa się z dwóch części: I tom opowiada o niezwykłych losach i pobycie młodego Robinsona na wyspie, II tom, znacznie mniej znany, przedstawia dalsze podróże Robinsona - na Madagaskar, do Południowej Azji i na Syberię. Defoe napisał jeszcze trzecią część, będącą zbiorem refleksji i przemyśleń, ale już bez udziału Robinsona.