W 1648 roku wybuchło największe w dziejach Rzeczypospolitej powstanie kozackie. Do jego głównych przyczyn należały niespełnione nadzieje Kozaków związane z planowaną przez Władysława IV wojną turecką, spory o liczbę rejestru, konflikty o podłożu religijnym i feudalnym, żądania większej autonomii dla Kozaczyzny i osobista krzywda Bohdana Chmielnickiego. Spowodowana ona została przez podstarościego czehryńskiego, który najechał Sobotów, skatował syna Chmielnickiego i uprowadził jego ukochaną, zwaną Heleną kresową. Pokrzywdzony daremnie szukał sprawiedliwości. Kierując się pytaniem króla: „Czy nie ma szabli przy boku?”, postanowił walczyć zbrojnie o swoje prawa i udał się na Sicz. Konflikt na Ukrainie nabrzmiewał równocześnie na płaszczyźnie narodowej, wyznaniowej i społecznej ruscy (ukraińscy) prawosławni chłopi wystąpili przeciwko polskiej katolickiej szlachcie. W 1648 roku pod wodzą Bohdana Chmielnickiego bunt podnieśli naddnieprzańscy Kozacy. Chmielnicki twierdził, że nie walczy z polskim królem, lecz z „królewiętami” (magnatami kresowymi), którzy najbardziej pragnęli rozbić kozacką organizację wojskową i spokojnie wykorzystywać ukraińskich chłopów. Jednak niezależnie od intencji samego Chmielnickiego powstanie zmieniło się w wyniszczającą wojnę domową, która otworzyła pasmo nieszczęść spadających na Rzeczpospolitą.
Przyczyny powstania Kozackiego - wypracowanie
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź