[latex]Dane:[/latex] [latex]h = 0,52 m[/latex] [latex]m = 10 g[/latex] [latex]g = 10 frac{m}{s^2}[/latex] [latex]Szukane:[/latex] [latex]v[/latex] Tego typu zadania rozwiązuje się najczęściej z zasady zachowania energii. Zasada zachowania energii mówi o tym, że energia początkowa równa się energii końcowej. Na początku kulka znajdowała się na wysokości [latex]52 cm[/latex]. Dlatego, że sama rurka jest wysoka na [latex]5 dm[/latex], czyli [latex]50 cm[/latex] i była odległa od stołu o [latex]2 cm[/latex]. Skoro kulka na początku znajdowała się na pewnej wysokości, to znaczy, że miała energię potencjalną [latex]E_p[/latex], którą wyraża się wzorem: [latex]E_p = mgh[/latex] Gdy kulka spadała traciła energię potencjalną, czyli zmniejszała swoją wysokość, a zwiększała prędkość [latex]v[/latex]. Jeżeli kulka zwiększała prędkość, to oznacza, że zyskiwała energię kinetyczną [latex]E_k[/latex], a na końcu miała maksymalną wartość tej energii. Energię kinetyczną liczymy ze wzoru: [latex]E_k = frac{mv^2}{2}[/latex] Wiemy, że energia początkowa ma być równa energii końcowej, tak więc: [latex]E_p = E_k[/latex] [latex]mgh = frac{mv^2}{2}[/latex] [latex]2gh = v^2[/latex] [latex]v = sqrt{2gh}[/latex] Podstawiamy dane i zadanie zrobione.
