Charakterystyka pustyni - referat

Pierwsze pytanie jakie możemy zadać to...

Dlaczego pustynie są suche?
Otóż wspólną cechą wszystkich pustyń są bardzo małe opady występujące tylko kilka razu do roku. Niedostatek wody występuje w znacznej większości obszarów pustynnych. A masy opadającego powietrza są suche, więc przepływając nad tymi obszarami nie zostawiają wilgoci.

Na obszarach pustynnych występują bardzo duże wahania temperatury powietrza w ciągu doby – od ponad 40C w dzień, do około 0C w nocy. W suchym, pogodnym i niemal pozbawionym roślinności środowisku pustynnym, prawie całe promieniowanie słoneczne dociera do powierzchni ziemi i ogrzewa ją. W nocy temperatura znacznie spada, ponieważ nie osłonięty grunt łatwo wypromieniowuje ciepło.

Piasek Pustynię wyobrażamy sobie najczęściej jako bezkresną przestrzeń, pełną falistych wydm. Okazuje się jednak że piasek pokrywa zaledwie jedną piątą ogólnej powierzchni pustyń na której można też spotkać wiele innych krajobrazów .Między innymi rozległe równiny pełne luźnych kamieni i żwiru. Jednak „Morza piasku” bywają często imponujące. A piaszczyste obszary Sahary nazywane ergami, mogą zajmować dziesiątki tysięcy kilometrów kwadratowych.

Jak powstają wydmy? Otóż niezbędna jest obfitość piasku i stale wiejący wiatr.
Zależnie od właściwości piasku, terenu i siły wiatru, mogą one przybierać różne kształty. Często spotyka się wydmy poprzeczne. Są to długie grzbiety, ułożone poprzecznie do kierunku najczęściej wiejącego wiatru, zupełnie jak fale na morzu.
Często możemy zobaczyć je wzdłuż wybrzeży morskich. Istnieją jeszcze wydmy w kształcie półksiężyców wygiętych w stronę przeciwną do kierunku wiejącego wiatru a także w kształcie gwiaździstym powstających wtedy gdy wiatr wieje z różnych kierunków.

Czy pustynia jest pusta? Definicja pustyni mówi, że jest to obszar niemal zupełnie pozbawiony życia. W rzeczywistości tylko niektóre pustynie to jałowe pustkowia, zaś większość z nich jest środowiskiem, w którym żyje zdumiewająco dużo różnorodnych gatunków roślin i zwierząt. W skwarne popołudnie możemy tam spotkać najwyżej kilka ptaków, czasem również jakieś jaszczurki czy owady. Lecz gdy zbliża się wieczór i powietrze stygnie, na pustyni budzi się życie. Skoczki pustynne , lisy, węże, susły i inne stworzenia wychodzą na żer ze swoich kryjówek. Na nocne łowy wylatują także sowy oraz nietoperze. Drugi szczyt nocnej aktywności występuje przed świtem. Gdy słońce wschodzi, życie na pustyni zamiera.

Czym żywią się zwierzęta? Drapieżniki, takie jak jaszczurki, węże, szakale, lisy i ptaki drapieżne, są na pustyni dość pospolite. Ale tak jak w każdym innym środowisku naturalnym, najliczniejsi są roślinożercy. Pustynne rośliny, ożywające po każdym deszczu, są pokarmem dla niezliczonych rzesz owadów. Antylopy, wielbłądy oraz inne przeżuwacze zjadają liście krzewów i łodygi sukulentów. Natomiast jeśli chodzi o wodopój drapieżniki znajdują większość potrzebnej im wody w ciałach ofiar. Dla roślinożerców dostatecznym jej źródłem są sukulenty. Wielbłądy w odróżnienu od większości ssaków nie posiadają warstwy tłuszczu pod skórą, który zamiast tego gromadzi się w garbie gdzie podczas rozpadu tłuszczu uwalniany jest wodór. Zwierzę wykorzystuje ten zapas jako źródło energii, a pośrednio także wody. Ze wszystkich pustynnych zwierząt najlepiej przystosowane do życia w warunkach suszy są skoczki i szczuroskoczki. Gryzonie te mogą nie pić wcale, ponieważ wystarcza im woda pochodząca z przemiany materii.

Co dzieje się w takim razie z roślinami? Roślinność jest uboga, ale wiele roślin przystosowała się do tak skrajnych warunków
klimatycznych. Najbardziej dla nas znaną rośliną pustyni jest kaktus. Podobnie jak inne sukulenty, czyli rośliny żyjące na pustyniach i półpustyniach, kaktusy potrafią gromadzić wodę i długo ją przechowywać podobnie jak Wielomlecz .Inne np.Welwiczja przedziwna występująca wyłącznie na pustyni Namib, odznacza się dużymi wstęgowatymi liśćmi, na których nocą zbiera się mgła i rosa. Wiele roślin otwiera swoje szparki i kwitnie tylko w nocy miedzy innymi - Selenicereus. Jak widzimy rośliny a także i zwierzęta pustynne mają swoje sposoby by radzić sobie z suszą. Tylko człowiek nie dysponuje szczególnym przystosowaniem i często życie na pustyni przedstawia dla niego przeszkodę nie do przezwyciężenia.

Na świecie jest kilkanaście pustyń, o łącznym obszarze przekraczającym 360 tys. km kwadratowych.; największą z nich jest Sahara i Pustynia Arabska.