kto pomoże mam opisać obraz petera paula rubensa zdjęcie z krzyża prosze o pomoc bo mma to na jutro daje naj

Autorem obrazu pt. „Sąd Parysa” jest wybitny malarz flamandzki Peter Paul Rubens. Dzieło to powstało w 1639 r. w epoce baroku. Artysta przedstawił na płótnie własną interpretację mitu o sądzie Parysa, konkretnie moment przybycia Hermesa oraz bogiń do młodzieńca w celu wyboru wśród nich najpiękniejszej. „Sąd Parysa” został namalowany olejem na płótnie, ma kształt prostokąta o wymiarach 199 cm x 379 cm. Obraz ten możemy podzielić na 2 plany. Na pierwszym znajdują się bohaterowie, czyli Parys, Hermes oraz 3 boginie: Atena, Afrodyta oraz Hera. Mężczyźni są pod drzewem w lewej części obrazu. Rozróżnimy ich dzięki ich atrybutom: skrzydełka na butach i kostkach Hermesa, czy lasce pasterskiej Parysa. Boski posłaniec Hermes stoi z jabłkiem w wyciągniętej ręce, podczas gdy Parys siedzi na pniu obok swojego psa. Na prawo od nich stoją 3 boginie. Pierwszą jest Atena. Niedaleko niej na ziemi leżą jej atrybuty: hełm, tarcza oraz zbroja. Tuż obok lewej nogi schowana za czerwoną płachtą jest sowa, symbol mądrości Ateny, kolejny jej atrybut. Następną boginią jest Afrodyta. Tuż nad nią aniołek ozdabia jej głowę we wszelkiej maści wianki. Kolejne skrzydlate dziecko, sądząc po łuku i strzałach na plecach, Amor, trzyma się lewej nogi bogini. Afrodyta trzyma za sobą czerwoną szatę, która jeszcze przed chwilą musiała okrywać jej ciało, teraz tylko bezwiednie zsuwającą się po jej udach. Ostatnią boginią roszczącą prawo do tytułu najpiękniejszej jest Hera, patronka kobiet, uosobienie cnot małżeńskich. Jako jedyna z bohaterek stoi tyłem, trzymając przed sobą królewską szatę. Na głowie ma koronę oraz toczki. Na prawo od niej, w górnym rogu obrazu, znajduje się paw – atrybut Hery. Wszystkie bohaterki zalotnie zerkają w stronę Parysa, kusząc go swoimi wdziękami. Kobiety mają bujne kształty, co odpowiadało ideałowi piękna w XVII w. Na drugim panie pasą się owce, ponieważ Parys był pasterzem. Na linii widnokręgu można zauważyć drzewa. Niebo jest pochmurne. Kolorystyka obrazu jest ciemna, z wyjątkiem bogiń, które jakby promieniowały blaskiem na wszystko dookoła. Stanowią najmocniejszy akcent kolorystyczny w tym dziele. Na obrazie dominuje nastrój niepokoju i niepewności, którą z bohaterek Parys wybierze jako najpiękniejszą kobietę. Zwłaszcza grymas twarzy Hery wskazuje na zdenerwowanie. Moim zdaniem „Sąd Parysa” Petera Paula Rubensa jest świetnym obrazem: wszystkie postacie mają charakterystyczne atrybuty, co pozwala je rozróżnić, a bujne kształty kobiet stały się znakiem rozpoznawalnym twórczości Rubensa. Patrząc na obraz barokowego mistrza można zastanawiać się nad zmiennością kanonu piękna. Obfite kształty dawniej oznaczały zdrowie, pomyślność, dostatek oraz atrakcyjność, podczas gdy współcześnie panuje moda na kobiety szczupłe, wręcz chude.