Przemówienie "Czy warto marzyć"
Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy....
Moje przemówienie będzie dotyczyć marzeń...Każdy z was po wysłuchaniu tego co chce wam przekazać niech zada sobie pytanie czy warto je mieć? czy warto marzyć?
Czy zdarzyło wam się kiedyś bujać w obłokach „myśląc o niebieskich migdałach”? Ileż to razy fantazjowaliście na lekcjach? Marzenia w wspaniały sposób umilają nam życie i pozwalają oderwać się od rzeczywistości.
Fantazjujemy na co dzień. Wymyślamy coś co dla nas będzie miłe i przyjemne. Myślimy o sukcesach, miłości lub pieniądzach. Bez takich rozmyślań nie mielibyśmy do czego dążyć, w czym trwać.
Kiedy ktoś za bardzo się pogrąży marzeniach – jest w swoim świecie, może wtedy wszystko. W otoczeniu tego czego chce. Często ludzie dyskryminowani, nie szanowani ,w fantazji są bohaterami, ulubieńcami wszystkich. Naukowcy dowiedli, że ludzie, którzy często poddają się marzeniom są zaradni, przyjaźni dla innych. Potrafią przewidywać swoje wzloty i upadki. Wiedzą co może spowodować jakiś niepotrzebny żart czy niepotrzebna wymiana zdań .
Marzenia są największą siłą napędową Świata. To ludzie z marzeniami kreują wydarzenia, tworzą wynalazki , popychają do przodu rozwój techniki i technologii, powodują, że inni chcą sięgnąć po więcej. Pokazują, że możliwe jest dążenie do doskonałości .
Każde dziecko jest wielkim marzycielem. Dla małego chłopca i małej dziewczynki- wszystko jest możliwe .On chce być Supermanem lub kowbojem, a ona Kopciuszkiem, księżniczką czy gwiazdą estrady.
Wierzą , że to wszystko może się wydarzyć i że rodzice mogą urzeczywistnić ich marzenia .I tak się dzieje, rodzice wypożyczają piękny strój, królewna idzie na bal, a mama i tata robią piękne zdjęcia do rodzinnego albumu. Ale kiedy dziecko rośnie ,widzi, że nie wszystkie jego prośby zyskują aprobatę ,że jego marzenia są gaszone . Kiedy zaczyna mówić czego pragnie ,często słyszy „Ty?! Chyba żartujesz!”, „Nawet o tym nie myśl! Nie możemy sobie na to pozwolić”. Koło jego wielkich marzeń zaczyna kręcić się coraz wolniej. To bardzo smutne ,ale często nawet bardzo młodzi ludzie przestają snuć marzenia i godzą się na zwykłą przeciętność. Myślę, że najcenniejszym darem ,który możemy otrzymać od naszych rodziców są „skrzydła”. Dzięki nim możemy ‘szybować wysoko ‘ w kierunku swoich marzeń. Kiedy słyszymy „Tak, poradzisz sobie.”, „Dasz sobie radę”, „ Próbuj , na pewno ci się uda” wiara w siebie rośnie i chcemy sięgać wyżej.
Sądzę ,że obraz samego siebie, jaki wynosimy z rodzinnego domu, wpływa potem na całe nasze życie.
Każdy z nas zakłada czasem na nos różowe okulary i odrywa się od problemów i rzeczywistości. W naszych fantazjach nie gości nuda i monotonność. Świat jest bez wad, a ludzie idealni. Nie ma trudnych wyborów.
Marzenia są nam potrzebne do codziennego działania. To one kształtują naszą osobowość.
Często jakieś drobne małe przeszkody powstrzymują ludzi przed realizacją wielkich marzeń, ponieważ większość koncentruje się na problemach, zamiast wykorzystywać swój ogromny potencjał. Wszystko co widzimy wokół siebie zostało stworzone ,ale najpierw wymyślone przez kogoś, wpierw żyło w jego marzeniach, aby później przybrać realne kształty.
Niektórzy z nas twardo stąpają po ziemi. Fantazjowanie uważają za stratę czasu. Wydaje mi się, że warto mieć marzenia. Ludziom potrzebny jest lepszy świat, w dobie nieustających wojen, kataklizmów, katastrof, zamachów i wypadków, gdzie tak marna istota, jaką jest człowiek w każdej chwili może stracić życie. Każdy potrzebuje odrobiny odmiany, czegoś innego. Nie wiem, jak wyglądałoby moje życie bez marzeń. Powtarzam po raz kolejny ,to one nadają sens życiu. Dopingują nas do pracy (aby je zrealizować) oraz są niezmiernie piękne i tak inne od naszej szarej egzystencji, tak od niej lepsze.
Należy znać jednak granice rozsądku, ponieważ kiedy żyjemy jedynie w świecie złudzeń, kiedyś będziemy musieli stawić czoła, zmierzyć się z otaczającą nas rzeczywistością. Warto mieć marzenia, bo umilają życia, ale nie wolno pomylić ich ze światem realnym.
Dziękuje za cierpliwe wysłuchanie mojego przemówienia.:)