m AgNO3 = 100g * 0,034 = 3,4g
m H2SO4 = 50 g * 0,0196 = 0,98g
2 AgNO3 + H2SO4 → Ag2SO4 ↓ + 2 HNO3
M AgNO3 (obliczona przy pomocy układu okresowego) = 170 g/mol
M H2SO4 (j/w) = 98 g/mol
n AgNO3 = 3,4g / (170 g/mol) = 0,02 mol
n H2SO4 = 0,98g / (98 g/mol) = 0,01 mol
Z równania stechiometrycznego wynika, że azotan (V) srebra reaguje z kwasem siarkowym (VI) w stosunku 2:1. To oznacza, że w przedstawionych w zadaniu ilościach mamy do czynienia z reakcją, która teoretyczne zachodzi aż do wyczerpania substratów (w ilości stechiometrycznej). Na ten podstawie wnioskujemy, że siarczanu (VI) srebra powinno powstać:
n Ag2SO4 ↓ = 0,01 mol
M Ag2SO4 (obliczona na podst. układu) = 312 g/mol
m Ag2SO4 = 0,01 mol * 312 g/mol = 3,12g → teoretyczna ilość siarczanu (VI) srebra, która mogłaby powstać w wyniku reakcji.
R Ag2SO4 = 0,8 g/100 g rozpuszczalnika (podane w zadaniu, wynika z definicji rozpuszczalności)
mr = 100 g + 50 g = 150 g
Jeżeli na 100 g rozp. rozpuszcza się 0,8 Ag2SO4, to na 150g rozpuści się ile?
100 g → 0,8 g
150 g → x
x * 100 g = 0,8 g * 150 g
100x = 120 g / :100
x = 1,2 g → tyle Ag2SO4 w praktyce może się rozpuścić w naszym roztworze
Masa wytrąconego osadu to różnica między ilością Ag2SO4, który powstaje nam w reakcji od ilości, która może się fizycznie rozpuścić.
3,12 g - 1,2 g = 1,92 g
