Znane przysłowie głosi: „Każdy jest kowalem swojego losu”. Mądrość ludowa nakazuje wierzyć w zdolność kreowania przez człowieka swojej drogi życiowej. Czy na pewno jest to możliwe? W mojej pracy chciałabym znaleźć odpowiedź na to pytanie. Historia pokazuje, że człowiek swoją wiedzą i pracą potrafił zmienić świat. Wynalazł żarówkę, zbudował „drapacze chmur”, wzniósł Wieże Eiffle’a , skonstruował prom kosmiczny, wyruszył na podbój wszechświata, stworzył demokracje, sklonował ssaka i wszczął wojny. Wszystkie powyższe argumenty potwierdzają tezę o tym, że ludzie zdolni są do wprowadzania zmian w swoje życie. W literaturze możemy odnaleźć wiele przykładów, świadczących o tym, że „każdy jest kowalem swojego losu”. Najsłynniejsze dzieło na świecie- Biblia, już w pierwszym rozdziale- „Księdze Rodzaju” mówi o tym, że Bóg stworzył świat i człowieka oraz, że ma wobec każdego z nas swój plan , ale daje nam- ludziom także rozum i wolną wolę, a dzięki nim możemy wybrać drogę, którą podążymy w przyszłość. Kolejnym przykładem z literatury dowodzącym słuszności twierdzenia, że człowiek może nadawać bieg swojemu życiu, może być lektura, pt. „Antygona”. W dramacie tym bohaterka sprzeciwiła się władcy, mając pełną świadomość kary, która mogła ją spotkać. Pragnęła jednak uzmysłowić Kreonowi (władcy), że prawo ludzkie, którym się kierował było sprzeczne z prawem boskim, jedynym i niezmiennym. Sama wybrała „drogę wyboistą”, pełną przeszkód i w ten sposób świadomie i dobrowolnie wydała na siebie wyrok. Bohaterami „Iliady” Homera są bogowie i ludzie, będący pionkami w grze bogów. Ostatnim z mitów jest opowiadanie o oblężeniu Troi i sprawie Achillesa obrażonego przez Agamemnona, który zabrał mu brankę wojenną. W konsekwencji prowadzi to do wycofania się herosa z walki. Aby dodać otuchy Grekom, przyjaciel Achillesa bierze udział w wojnie, w której ginie. Achilles postanawia więc, wrócić na pole walki. Mszcząc się za śmierć przyjaciela, walczy z Hektorem, którego zabija. Nie pozwala jednak na pochowanie zwłok swojego przeciwnika. Dopiero prośby króla Priama doprowadzają do oddania zwłok. Hektor, mimo iż był pewny swej porażki, nie ukrył się w Troi, tak jak to zrobili jego towarzysze. Stanowi on przykład, kowala swojego losu. Wiedział, że zginie, lecz był na to gotowy. W naszym życiu występują jednak także przykłady dowodzące sprzeczności teorii, że: „każdy jest kowalem swojego losu”. Można by je mnożyć, ale chyba najlepszym przykładem mogą być ludzie mieszkający na wsiach i żyjący jedynie z pracy na własnej ziemi. Uzależnieni są od natury, czasem bezlitosnej, a czasem bardzo hojnej. Chłopi wkładają wiele wysiłku w uprawę swojego pola. Niestety nie mogą zmienić przyrody, która rządzi się własnymi prawami. Samo życie rzuca nam pod nogi wiele przeszkód-chociazby w pracy. Jesteśmy uzależnieni od naszego szefa, który decyduje o tym, co mamy wykonać i jak to zrobić. Steruje nami jak żywymi marionetkami i nie możemy się sprzeciwić, bo to z kolei grozi nam zwolnieniem, a no to nie wszyscy mogą sobie pozwolić. Nie mamy wiec do końca wpływu na swoje życie zawodowe. Sytuacje takie są zaprzeczeniem tezy, iż możemy zmienić swój los. Uważam, że stare przysłowie: „każdy jest kowalem swojego losu” nie zawsze się sprawdza. Jest wiele rzeczy, których człowiek zmienić nie może i nie potrafi, na przykład natura. Z drugiej jednak strony jest w nim wiele prawdy, gdyż mamy możliwość wyboru ścieżki, którą chcemy podążać i w każdej chwili możemy ją zmienić. Literatura nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie zawarte we wstępie. Twórcy wskazują na szereg czynników, sprzyjających człowiekowi, ale wymieniają także takie, które ograniczają nasze możliwości.
