Pytania z fizykoterapii

1. Diatermia długofalowa cechy charakterystyczne
Prąd diatermiczny długofalowy – prąd zmienny o częstotliwości 1 - 3 milionów okresów (herców) na sekundę i długości fali 300 – 100 m.
Właściwości:
- wytwarzanie ciepła w tkankach
- nie wywołuje skurczu mięśni
- jest prądem przewodzenia (wybiera drogę o najmniejszym oporze)
- powoduje podniesienie ciepłoty i przekrwienie czynne tkanek głęboko położonych na skutek wytworzonej w nich energii cieplnej
Aparat – aparat wytwarzający prąd diatermiczny długofalowy nazywamy diatermią długofalową.
W zależności od techniki zabiegu natężenie prądu możemy dawkować 0,1 – 2,5 A
Przebieg zabiegu:
do wykonania zabiegu służą elektrody z dobrego przewodnika (folia cynowa). Wielkość elektrod oznaczamy mierząc ich powierzchnię w cm2. Jeżeli mamy 2 elektrody różnej wielkości do elektroda mniejsza będzie elektrodą czynną a elektroda większa elektrodą bierną, zamykająca obwód prądu. Gęstość prądu pod elektrodą czynna będzie znacznie większa ponieważ zależy ona od stosunku natężenia prądu do wymiaru powierzchni elektrody.
Wskazania:
- przewlekłe stany zapalne mięśni, tkanki łącznej, stawów, naczyń
Przeciwwskazania:
- niewydolność krążenia
- krwawienia
- nowotwory
- zapalenia naczyń żylnych

2. Mikrofale
Mikrofalami nazywa się fale elektromagnetyczne w których długość fali od 0,1 do 100 cm. Wykazują one pewne własności odmienne do fal radiowych a zbliżone do promieniowania podczerwonego i świetlnego. W lecznictwie stosuje sie mikrofale o długości fali 63 cm i częstotliwości 433,92 MHz oraz 12,4 cm i 2425 MHz
Drgania elektromagnetyczne uzyskuje się dzięki zastosowaniu specjalnej lampy generacyjnej zwanej magnetronem.
Promiennik mikrofalowy składa się z anteny dipolowej w postaci pręta umieszczonej w ognisku metalowego reflektora skupiającego lub rozpraszającego.
Promienniki są wyposażone w reflektory :
· O kształcie okrągłym
· Prostokątnym
· Kontaktowe do wprowadzania do jam ciała
Rozkład energii mikrofal zależy od kształtu promiennika. Ich oddziaływanie na tkanki jest złożone. Wynika to z ich własności zbliżonych do promieniowania świetlnego i podczerwonego. Mogą ulegać na różnych strukturach tkankowych:
· Odbiciu
· Rozproszeniu
· Załamaniu
Pochłonięta przez skórę wiązka mikrofal w 50% zostaje odbita od jej powierzchni a pozostała część zostaje pochłonięta na niewielkiej głębokości od 6-8 cm.
Największemu przegrzaniu pod wpływem mikrofal ulegają tkanki zawierające duże ilości wody –krew i mięsnie. Tkanka tłuszczowa przegrzewa się słabo.
Wskazania:
-zapalenie stawów, tkanek okołostawowych
-przy nerwobólach
-w zespołach bólowych występujących w schorzeniach kręgosłupa
-w przewlekłych stanach zapalnych narządów rodnych
P/wskazania:
-stany zapalne żył, obrzęki
-zaburzenia krążenia
-procesy nowotworowe
-uczulenie na światło
-ropnie
-wylewy krwawe
-wysiękowe zapalenie stawów
-metalowe zespolenia kości
-rozrusznik serca
-ciąża

3. Prądy darsonvala
Cechy charakterystyczne prądu d’ Arsonwala- są prądami wysokiej częstotliwości (300-500 kHz) o długości fali 1000-600 m i natężeniu rzędu miliamperów. Stosuje się je do zabiegu darsonwalizacji. Ich działanie biologiczne polega na bezpośrednim wytworzeniu minimalnej ilości ciepła w tkankach w czasie oddziaływania energii elektromechanicznej na organizm. Prądy te wywierają wpływ na zakończenia nerwów wegetatywnych, co przejawia się zmienioną czynnością naczyń krwionośnych skóry i występowaniem podrażnień nerwów czuciowych skóry.
D’ Arsonwalizacja miejscowa- stosuje się ją w leczeniu nerwobóli, zaburzeń czucia skórnego, świądu i odmrożeń. W kosmetyce stosujemy jako elektryczny masaż twarzy wykorzystując bodźcowe działanie prądu d’arsonwala na układ naczyniowy skóry oraz działanie odświeżające i bakteriobójcze.
Zabiegi miejscowe wykonuje się głównie za pomocą elektrod kondensatorowych(z węgla lub grafitu) lub elektrod szklanych tzw. pelot próżniowych o rozmaitych kształtach lub wypełnionych gazem szlachetnym, do których wtopiona jest elektroda metalowa. Peloty w zetknięciu ze skórą powodują iskrzenie (tzw.wyładowania elektryczne) a podczas zabiegu wydziela się ozon który działa na skórę dezynfekująco i bakteriobójczo.
Najpopularniejsze kształty pelot:
-grzybkowa - mała do twarzy, duża do dekoltu
-grzebieniowa - do owłosionej skóry głowy
-łukowa - do szyi, łukowa rozwarta - do ramion
-pręcikowa - do punktowych zmian skórnych
-wałkowa - do dużych powierzchni (plecy, klatka piersiowa).
D’ arsonwalizacja ogólna-ma działanie uspokajające, stosowana jest w bezsenności spowodowanej zaburzeniami w układzie wegetatywnym, przy stanach wyczerpania nerwowego i nerwicy wegetatywnej.
Wykonuje się ją przy użyciu dużego solenoidu złożonego z 30 zwojów drutu miedzianego, wewnątrz którego umieszcza się pacjenta. Zabieg wykonuje się co 2 dzień, łącznie ok. 15-20 zabiegów.
Wskazania do d’arsonwalizacji w kosmetyce- najczęściej po zabiegu oczyszczania skóry w celu dezynfekcji , ma działanie bakteriobójcze, ściąga rozszerzone pory, poprawia ukrwienie skóry, stosujemy przy łojotoku skóry twarzy i skóry owłosionej (grzebień), trądzik, wypadanie włosów, przedwczesne więdnięcie skóry, odmroziny, świąd
Przeciwwskazania do d’arsonwalizacji w kosmetyce-trądzik różowaty, teleangiektazje, stany alergiczne skóry oraz stany zapalne i zakaźne skóry.
D’arsonwalizacja indukcyjna-jest podobna do miejscowej, z ta różnicą że pacjent trzyma elektrodę metalowa w ręku podczas wykonywania zabiegu. Przed zabiegiem konieczne jest zdjęcie wszystkich metalowych ozdób, nie wolno tez opierać się o metalowe poręcze fotela. Ręce osoby, która wykonuje zabieg lekko dotykają twarzy a pod palcami wyczuwalne są drgania. Jeżeli zwiększymy natężenie można odczuć szczypanie i lekkie iskrzenie. Masaż wykonuje się bez odrywania rąk od twarzy. Zabieg ma działanie pobudzające i zwiększające ukrwienie.
4. Co to jest koagulacja
Jest to zabieg polegający na zniszczeniu tkanki na skutek ścięcia białka. Jeżeli wielkość elektrody będzie bardzo mała, gęstość prądu znacznie przekroczy dawkę tolerancyjną 1A/100 cm2-wtedy powstanie termiczne uszkodzenie tkanki, czyli Koagulacja. Stopień uszkodzenia tkanek jest proporcjonalny do natężenia prądu i czasu trwania jego działania.
Koagulację stosuje się w celu : zniszczenia tkanek patologicznych, przyżegania drobnych naczyń krwionośnych oraz do cięć chirurgicznych.
Do wykonania zabiegu używamy- elektrod specjalnych w postaci:
-igły ( wkłuwamy w miejsce zabiegu i obserwujemy stan ścięcia białka tkanki )
-igły zakończonej kulką (do koagulacji powierzchniowych)
-pętli (do usuwania migdałków oraz tworów brodawkowatych)
-noża (do cięć i usuwania krwawienia z małych naczyń)
Elektrodę osadzamy w specjalnym imadle- jest ona wyposażona w przycisk kontaktowy służący do włączania i wyłączania prądu.
Elektroda płytkowa z przewodem (bierna) służy do zamknięcia obwodu prądu. Umieszczamy ją w zależności od miejsca zabiegu – na przedramieniu lub łydce. (rozmiar elektrody biernej zależy od użytego do zabiegu natężenia prądu) Mocujemy ją bandażem lub opaską gumową-na podkładzie.
Przy natężeniu 1 A powierzchnia płytki wynosi 150 cm2
a przy natężeniu1,5 A wynosi 300 cm2
Im >elektroda bierna tym > natężenie elektrodą czynną.

5. Metodyka galwanizacji
Do wykonania zabiegu niezbędne jest następujące wyposażenie:
· Aparat wytwarzający stabilny prąd stały
· Przewody pojedyncze lub rozwidlone
· Elektrody płaskie (wykonane z cyny lub aluminium)
Kształt elektrody uzależniony jest od rodzaju zabiegu i miejsca jego wykonywania
· Podkłady z gazy lub waty o grubości ok. 2 cm zwilżone wodą destylowaną lub roztworem soli fizjologicznej
Galwanizacja jest zabiegiem elektroleczniczym z wykorzystaniem prądu stałego.
Wskazania:
-nerwobóle
-przewlekłe zapalenie nerwów obwodowych, splotów i korzonków nerwowych
-nerwice naczyniowe skóry
-trądzik różowaty
-rozszerzone naczynia krwionośne
-odmrożenia
-rozszerzone ujścia gruczołów łojowych skóry
P/wskazania:
-uczulenie na prąd galwaniczny
-ropne i zapalne stany skóry
-wypryski
-trądzik pospolity
-stany gorączkowe
-ciąża
-porażenia spastyczne (kurczowe)
-stosowanie kremów i maści przed zabiegiem
6. Metodyka jonoforezy
Do przeprowadzenia zabiegu jonoforezy niezbędne są:
· Aparat
· Elektrody
· Podkład
· Roztwór leku
· Szklane lub plastikowe kuwety
· Serwetki z folii
· Opaski elastyczne
Czas trwania j. zależy od: rodzaju leku, stadium schorzenia, wrażliwości osobniczej.
Zabiegi wykonuje się codziennie lub co 2 dzień (pełna seria od 10-20 zabiegów)
Elektroda czynna przy j. twarzy –maska Bergoniego( półmaska)
Przed położeniem podkładu lekowego należy:
-zmyć makijaż
-odtłuścić twarz eterem lub alkoholem
-obejrzeć dokładnie twarz
-odizolować od działania prądu
-zabezpieczyć gałki oczu tamponami z waty(suchymi)
Następnie nakładamy podkład lekowy( ok. 5mm) Na to podkład pośredni zwilżony wodą destylowaną grubości 2-3 cm. Na nim kładziemy elektrodę czynną, którą przykrywamy foliąi mocujemy do skóry opaską elastyczną.
Włączamy aparat do sieci- ustawiamy zegar na określony czas. Ustalamy dawkę natężenia prądu ( 0,01-0,1-1 mA/ cm2 elektrody
Przyczyną pieczenia może być:
-zsunięcie elektrody z podkładu
-niewygładzona elektroda
-niewłaściwe przyleganie elektrody
-nierównomierna grubość podkładu
-nierównomiernie zwilżony podkład
-nieosłonięty ubytek skóry
-zbyt mała odległość brzegowa elektrod
Po wykonaniu zabiegu należy sprawdzić odczyn skóry zwłaszcza w przypadku leków rozszerzających lub zwężających naczynia krwionośne.
Wskazania:
-rozszerzone naczynia krwionośne
-trądzik różowaty
-trądzik pospolity
-zwiotczenie skóry i mięśni
-blizny
-uczulenia
P/wskazania:
-uczulenie na prąd galwaniczny
-ropne stany zapalne skóry
-stany gorączkowe
-ubytki i skaleczenia skóry
-stany ropne okołozębowe
-stany po ekstrakcji zęba
-stany ropne migdałków
-możliwość wystąpienia uczuleń na leki stosowane po zabiegu

7. Leki do jonoforezy
CaCl – chlorek wapnia
Biegun wprowadzenia – anoda (+)
Wskazania:
· Nerwice naczyniowe
· Uczulenia
· Nerwobóle
· Trądzik różowaty
· Odmrożenia

Witamina C – kwas askorbinowy
Biegun wprowadzenia – katoda (-)
Wskazania:
· Nerwice naczyniowe
· Trądzik pospolity
· Trądzik różowaty
· Odmrożenia
· Zwiotczenia skóry
· Przebarwienia skóry

KJ – Jodek potasu
Biegun wprowadzenia – katoda (-)
Wskazania:
· Blizny
· Bliznowe
· Zrosty
· Zgrubienia łączno tkankowe

NaHCO3 - soda oczyszczona
Biegun wprowadzenia – anoda (+)
Wskazania:
· Łojotok
· Trądzik pospolity
8. Elektrody do galwanizacji i jonoforezy
· Płytkowe kwadratowe
· Prostokątne
· Bergoniego (półmaska)
· Grzybkowe
· Wałeczkowate
· Dyskowe
· Kulkowe
9. Dawki prądy galwanicznego
· Dawka słaba 0,01 – 0,10 mA/ cm2 elektrody
· Dawka średnia 0,10 – 0,30 mA/ cm2 elektrody
· Dawka mocja 0,30 – 0,50 mA/ cm2 elektrody
10. Rodzaje galwanizacji
· Stabilna – elektrody przymocowane są opaską elastyczną
· Labilna – jedna z elektrod zmienia swoje położenie względem z przymocowaniem do ciała pacjenta, elektroda czynna jest przesuwana po skórze bez odrywania od podłoża
· Poprzeczna – polega na przepływie prądu zgodnie z poprzecznym wymiarem kończyn, tzn. że prąd przepływa prostopadle do przebiegu naczyń krwionośnych, limfatycznych i mięśni
· Podłużna – elektrody ułożone są podłużnie względem długiej osi ciała
· Ogólną – są to kąpiele wodno elektryczne (kąpiel wodno elektryczna komorowa, dwu komorowa, cztero komorowa)
· Miejscowa – polegająca na przepływie prądy przez oznaczony odcinek ciała znajdujący się między elektrodami
11. Zabieg elektrolizy
Metalowe elektrody wprowadza się do tkanek, co powoduje występowanie reakcji wtórnych zachodzących na katodach w czasie elektrolizy. Wynikiem tych reakcji są odczyny uzależnione od procesów elektrochemicznych charakterystycznych dla każdego z biegunów. Reakcja kwaśna w pobliżu katody powoduje ścinanie białka, a reakcja zasadowa w pobliżu katody wywołuje uszkodzenie tkanek o charakterze rozpływnym, czyli rozpuszczanie białek.
Kosmetyczna może wykonać zabieg elektrolizy tylko na zlecenie lekarza.
Do wykonania zabiegu potrzebne są dwie elektrody:
· Elektroda płytkowa (bierna)
· Elektroda igłowa - stalowa(czynna)
Przy elektrodzie igłowej znajduje się przycisk umożliwiający włączanie i wyłączanie prądu. Elektrodę bierną umieszcza się na wilgotnym podkładzie w niewielkiej odległości od elektrody czynnej w celu uniknięcia przepływu prądu przez duże odcinki ciała.
12. Usuwanie zbędnego owłosienia
Epilacja – usuwanie nadmiernego owłosienia za pomocą elektrolizy. Elektrodę czynną podłączamy do katody, bierną do anody (umieszczamy ją w okolicy barkowej). Igłę wkłuwa się równolegle do wzrostu włosa na głębokość ok 3 mm do wyczuwalnego lekkiego oporu. Włączamy dopływ prądu o natężeniu 0,5 – 1,5 mA na 3 – 10 s. po wyłączeniu prądu włos wyjmuje się pęsetą. Zabieg można powtarzać co kilka dni.

13. Zamykanie naczynek krwionośnych
Zamykanie rozszerzonego światła naczynia krwionośnego – elektrodą czynną jest katoda, bierną anoda. Igłę wkłuwamy w światło naczynia, włączamy dopływ prądu na 1 – 2 s o natężeniu 0,5 – 1 mA. Obserwujemy aż naczynie zniknie. Dzięki elektrolitycznemu działaniu katody igłę można łatwo usunąć.

14. Jakie reakcje zachodzą pod katodą a jakie pod anodą
Na skutek wytworzonego między elektrodami pola elektrycznego, obecne w elektrolicie ujemnie naładowane aniony wędrują do Anody (+) a kationy wędrują do Katody (-)
Na elektrodach wydzielają się składniki w wyniku zachodzących jednocześnie procesów chemicznych.
Anodaŕ reakcja kwaśna (ścięcie białka-Koagulacja)
Katodaŕ reakcja zasadowa (rozpuszczenie białka-Martwica rozpływna)
15. Zjawiska anoforezy i kataforezy
Zjawisko Elektroforezy polega na zgodnym z keirunkiem prądu (od +do-) poruszaniu się zawartych w elektrolicie niezdysocjonowanych cząsteczek białkowych, cukrowych i tłuszczowych. Jeżeli do cząsteczki przyłączy się jon+ lub- wówczas cząsteczka ta wraz z jonem będzie przesuwać się odpowiednio do Anody lub Katody w zależności od rodzaju ładunku.
Ruch w kierunku Katody- Katoforeza, w kierunku Anody-Anoforeza
16. Co to jest anelektrotonus i katelektrotonus
Zjawisko to wiąże się z reakcją mięśni i nerwów na działanie prądu galwanicznego- działanie elektrofoniczne (elektrotonus, objawia się zmiana napięcia tkanki nerwowej i mięśniowej)
Pod katodą w czasie przepływu prądu stałego następuje stan zwiększonej pobudliwości tzw.Katelektrotonus i takie działanie wykorzystuje się w lecznictwie do utrzymania napięcia mięsni w przypadku ich częściowego odnerwienia. Galwanizacja katodowa przygotowuje mięśnie do sprawniejszej reakcji na impulsy elektryczne.
W kosmetyce-to zjawisko wykorzystuje się w celu poprawienia sprężystości mięśni nadmiernie zwiotczałych na skutek gwałtownego schudnięcia , chorób wyniszczających lub starzenia się( w tych przyp. Wskazana jest seria galwanizacji przed zabiegami elektrostymulacji.
W miejscu przyłożenia anody (+) występuje stan zmniejszonej pobudliwości –Anelektrotonus i takie działanie wykorzystuje się w lecznictwie do zwalczania objawów bólowych w przebiegu zapalenia nerwów, nerwobólach różnego pochodzenia i bólach głowy.
17. Do jakich zabiegów służą prądy impulsowe
Wskazań do stosowani prądów impulsowych niskich częstotliwości jest wiele, jednak dotyczą one głównie: zaników mięśniowych (np. po dłuższym unieruchomieniu), niedowładów czy porażeń wiotkich (np. po zapaleniu nerwów obwodowych, chorobie Heinego Medina, powikłanie po urazach itp.), porażeniach spastycznych (do tego typu porażeń stosuje się np. tonolizę). Prądy niskiej częstotliwości mogą mieć także działanie przeciwbólowe, przekrwienne (prądy diadynamiczne).
Najważniejszymi przeciwwskazaniami do stosowania tych prądów są: metalowe implanty w ciele, rozrusznik serca, ciąża.Prądy impulsowe służą do stymulacji mięśni i nerwów w leczeniu niedowładów lub porażęń oraz do elektrodiagnostyki.( mają efekt bodźcowy i drażniący i wywołują skurcz mięśnia na skutek zmiany koncentracji jonów w tkankach)
Elektrostymulacja
Elektrodiagnostyka

18. Rodzaje prądów impulsowych (zwykłe, złożone)
1. proste
· Prąd galwaniczny- przerywany utworzony z impulsów prostokątnych
· Prąd faradyczny zwykły i przerywany
· Prąd neofaradyczny
· Prąd sinusoidalny
· Prąd eksponencjalny (impuls trójkątny)
2. złożone
· Prądy diadynamiczne
· Prąd galwano faradyczny

19. Impuls prostokątny
Inna nazwa -Prąd galwaniczny przerywany, składający się z impulsów prostokątnych.(bardzo krótki, bliski zera czas narastania i opadania wartości natężenia). Znajduje szerokie zastosowanie w elektrostymulacji nerwów i mięśni oraz w elektrodiagnostyce, do pobudzania mięśni zdrowych- tzn. nie wykazujących zaburzeń pobudliwości. Wskazaniem do stosowania są również bóle mięśniowe, leczenie zespołów bólowych, choroba zwyrodnieniowa stawów.
20. Impuls trójkąty
Jest to prąd z okresowo powtarzających się impulsów o kształcie zbliżonym do trójkąta.
Zasadniczą cechą tego impulsu jest powolne narastanie natężenia impulsu.
Przy zastosowaniu prądu trójkątnego mięsień zdrowy nie będzie się kurczył, ponieważ zdrowe mięśnie posiadają zdolność akomodacji, istnieje możliwość wybiórczego pobudzania do skurczu mięśnia odnerwionego, znajdującego się w otoczeniu mięśni zdrowych. Wskazaniem do stosowania tego prądu są porażenia wiotkie, po przebytej chorobie uszkodzenia nerwów obwodowych, bóle mięśniowe, zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów, zanik mięsni i zwyrodnienia łącznotkankowe

21. Co to jest elektrostymulacja
Elektrostymulacja to zabieg elektoleczniczy polegający na wywołaniu skurczu mięśnia za pomocą prądu elektrycznego. Do stymulacji mięśni stosujemy prądy impulsowe skurcz mięśnia możemy uzyskać jeżeli drażnimy prądem bezpośrednio mięsień. Nerw zaopatrujący mięsień lub zakończenia nerwu ruchowego w mięśniu tzw. punkt motoryczny
22. rodzaje elektrostymulacji
Elektrostymulacja jednobiegunowa- w tej metodzie nerw lub mięsień pobudza się elektroda czynną, której wymiary są wiele razy mniejsze od elektrody biernej umieszczonej na skórze w pewnym oddaleniu a elektrodę czynną umieszcza się na skórze w miejscu odpowiadającym punktowi motorycznemu.
Wyróżnia się punkty motoryczne:
-pośrednie- odpowiada miejscu na skórze, w którym nerw znajduje się najbliżej powierzchni
-bezpośrednie- znajduje się w miejscu, w którym nerw wnika do mięśnia.
Duże mięsnie mogą posiadać kilka punktów motorycznych a znajomość topografii tych punktów jest niezbędna do prawidłowego wykonania elektrostymulacji.
Wskazania do elektrostymulacji jednobiegunowej-metodę stosuje się we wszystkich wypadkach zaniku mięśni z powodu bezczynności, utrzymania mięśni w stanie sprężystości i ewentualnego poprawienia ich tonusu.( stosowana jest do twarzy, dłoni i stóp)
Elektrostymulacja dwubiegunowa- polega na ułożeniu na skórze dwóch małych, równej wielkości elektrod, w pobliżu przyczepów mięśnia tzn. w miejscach odpowiadających przejściu mięśnia w ścięgna. Metoda ta zapewnia podłużny przepływ prądu i stosuje się ją w przypadku mięsni odnerwionych tzn. mięsni, które w wyniku uszkodzenia komórek ruchowych rdzenia lub nerwu ruchowego zostały wyłączone spod wpływu impulsów nerwowych. Metodę 2-biegunową można stosować do pobudzenia mięsni zdolnych lub nieznacznie uszkodzonych. Przy tym zabiegu biegun ujemny łączy się z elektrodą ułożoną obwodowo.
Wskazania do elektrostymulacji dwubiegunowej- metodę tę stosuje się w przypadku mięsni odnerwionych, w celu pobudzenia mięśni zdolnych lub nieznacznie uszkodzonych

23. Prawo Dastre - Morata
Bodźce termiczne (ciepło lub zimno) działając na duże powierzchnie skóry powodują przeciwne do naczyń skóry zachowania się pni naczyniowych klatki piersiowej i jamy brzusznej, naczynia nerek, śledziony i mózgu wykazują taki sam odczyn jak naczynia skóry.
24. Wpływ środowiska wodnego na ustrój
Rozpatrując masaż w środowisku wodnym należy uwzględnić specyficzne działanie tego środowiska na ustrój ludzki. Podstawowymi czynnikami bodźcowymi są:
- czynnik fizykochemiczny
- czynnik termiczny
- czynnik mechaniczny
25. Czynnik termiczny wody
Czynnik termiczny wody – woda w zależności od temp. Wykazuje pewną rozpiętość stopnia dysocjacji, np. woda przy temp. 0°C wykazuje pH ok. 7,5, czyli jest lekko alkaiczna, przy temp 34°C wykazuje pH ok. 6,8 prawie obojętne, przy temp 50°C wykazuje pH 6,6 czyli jest bardziej kwaśna. Zależnie od temp. Wody wyróżnia się zabiegi: zimne 8°-20°, chłodne 20°- 27°, letnie 28°- 33°, ciepłe 34°-37°, gorące 38°-40°.
26. Czynnik mechaniczny wody
Czynnik mechaniczny wody- działanie mechaniczne wody należy do czynników niespecyficznych. Działających na ustrój w środowisku wodnym.
Podczas masażu można wyróżnić następujące czynniki mechaniczne działające na ustrój.
27. Ciśnienie hydrostatyczne
Ciśnienie hydrostatyczne- związane jest z znużeniem ciała w wodzie i uzależnione jest od ciśnienia słupa wody na powierzchnię ciała. Występuje ono podczas kąpieli, masażu wirowego i podwodnego. Ciśnienie hydrostatyczne wywiera nacisk na naczynia żylne i chłonne oraz na zakończenia nerwów czuciowych w skórze. I związane z tym działanie refleksoryczne.
28. Wypór hydrostatyczny
Wypór hydrostatyczny- jest to siła wznosząca wynikająca z prawa Archimedesa dająca pozorne obniżenie masy ciała co jest wykorzystane w fizjoterapii jako zastosowanie obciążenia przy osłabieniu siły mięśniowej.
29. Ciśnienie hydrodynamiczne
Ciśnienie hydrodynamiczne- powstaje pod wpływem wymuszonego ruchu strumienia wody lub pod wpływem ruchu ciała zanurzonego w wodzie.
W masażu źródłem ciśnienia hydrodynamicznego są różnego typu urządzenia wytwarzające strumień wody, który skierowany na tk. masowane stanowi bodziec mechaniczny.
30. Masaż wirowy
Masaż wirowy- ruch wirowy uzyskuje się za pomocą specjalnych urządzeń wstawianych do wanny działających na zasadzie pompy ssąco tłoczącej i mających regulacje intensywności regulowania wody. Temp. wody w wannie powinna wynosić 37°C. Ruch wirowy wody jest łagodnym bodźcem zwiększającym przepływ krwi i chłonki, usprawniającym przemianę materii w tk. rozluźniającym zbliznowacenia i przykurcze tk. Zadaniem masażu jest zmniejszenie zastoju żylnego i obrzęków w tk. przez usprawnienie krążenia obwodowego. Ciepła woda i jej działanie mechaniczne wpływają na zmniejszenie napięcia mięśniowego usprawniając koordynacje nerwowo-mięśniową a działanie masażu wirowego można porównać z techniką rozcierania i oklepywania masażu klasycznego. Masaż ten stosuje się na kończyny górne i dolne.
31. Masaż podwodny
Masaż podwodny jest połączeniem kąpieli wodnej w odpowiedniej wannie z podwodnym natryskiem o określonym ciśnieniu. Ciśnienie strumienia wody wytwarzane jest w specjalnym urządzeniu nazywanym tangentorem pozwalającym na dowolną regulacje tego ciśnienia. Strumień wody z tangentora kierowany jest na tk. nerwowe w wodzie za pomocą tzw. elektrycznego węża zakończonego wymienną nasadką. Rodzaj stosowanej nasadki oraz odległość wprowadzenia nasadki od powierzchni ciała i kąt padania wody na tk. masowane wpływa na siłę bodźca masażu. Zależnie od przekroju rozróżniamy następujące nasadki: deszczowa, wirująca, żabi pyszczek, wymiatająca o różnych przekrojach. Temp. wody w wannie stosownie do wskazań wynosi 36°- 40°C a ciśnienie strumienia wody waha się w granicach 0,3 – 3 atmosfer. Optymalne ciśnienie wywołuje przyjemne odczuwanie ciepła i zaróżowienie skóry.
32. Masaż z katedry natryskowej
Masaż z katedry natryskowej- wykonuje się pod dość znacznym ciśnieniem 1,5-3 atmosfer. Zabieg wykonuje się w pozycji stojącej pacjenta w odległości ok. 4 m od katedry natryskowej. Katedra natryskowa umożliwia regulacje ciśnienia strumienia wody oraz możliwość stosowania wody o zmiennej temp. Strumień wody kierowany jest na pacjenta przez krótki wąż gumowy zakończony nasadką o średnicy ok. 1 cm. Wykorzystując specjalne urządzenie w katedrze strumień wody można automatycznie przerwać i włączyć przez co uzyskuje się uderzenia bicza wodnego. Masaż wykonywany jest z zastosowaniem 2-3 atmosfer nosi nazwę natrysku szkockiego.
Inna odmianą znacznie łagodniej działającą jest natrysk wachlarzowaty stosowana nasadka ma szczelinowaty otwór który powoduje że strumień wody przybiera kształt wachlarza.