Temat: Doskonalimy nasze zmysły - węch. Konspekt zajęć rewalidacyjno- wychowawczych przeznaczony jest dla nauczycieli pracujących z dziećmi upośledzonymi umysłowo w stopniu znacznym i głębokim.

KONSPEKT ZAJĘĆ REWALIDACYJNO – WYCHOWAWCZYCH
Konspekt zajęć rewalidacyjno- wychowawczych przeznaczony jest dla nauczycieli pracujących z dziećmi upośledzonymi umysłowo w stopniu znacznym i głębokim
Autor: mgr Katarzyna Wilk


1. TEMAT : Doskonalimy nasze zmysły - węch
2. DATA : 29.01.2010 r.
3. RODZAJ ZAJĘĆ : Funkcjonowanie w środowisku
4. CZAS TRWANIA ZAJĘĆ : 2 x 45 min
5. OSOBA PROWADZĄCA: mgr Katarzyna Wilk
6. CELE ZAJĘĆ :

• utrwalanie znajomości i atrybutów związanych z aktualną porą roku
• kształtowanie umiejętności wskazywania nosa
• budzenie świadomości potrzeby dbania o higienę nosa


7. METODY PRACY:

• metoda kręgu polisensorycznego według pór roku
• metoda ćwiczeń praktycznych
• pokaz


8. FORMY PRACY :

• grupowa zindywidualizowana
• indywidualna jednolita


9. ŚRODKI DYDAKTYCZNE :

świeczka zapachowa, oliwka dla dzieci, śnieg, miska, kartki białego papieru, biała chusta, olejek miętowy, dzwoneczek, ilustracja zimy, herbata miętowa, głowa pajaca, lustro, karta pracy przedstawiająca ludzką twarz, słoiczki z przyjemnymi i nieprzyjemnymi zapachami (olejek różany, truskawkowy, cynamon, ocet, czosnek, zmywacz do paznokci), chusteczki higieniczne, wycięte z papieru, chusteczka materiałowa, kolorowa bibuła, klej.



I CZĘŚĆ WSTĘPNA

SPRAWDZENIE OBECNOŚCI

Po przyjściu do klasy nauczyciel zwraca uwagę uczniów na ich zdjęcia. Wymawia imiona uczniów i prosi ich o wskazanie siebie na zdjęciu. Nauczyciel zawiesza zdjęcia na tablicy.

PORANNY KRĄG

1. Rozpoczęcie zajęć – zapalenie świeczki zapachowej. Wymawianie imion dzieci, zwrócenie uwagi na cechy ognia – ciepły, jasny. N. przybliża i oddala lampkę zapachową od oczu uczniów, a także zachęca do wodzenia wzrokiem za światłem poprzez wykonywanie lampką ruchów poziomych i pionowych.

2. Śpiewanie powitalnej piosenki. N. prosi każdego ucznia o podanie dłoni (polecenie słowne, gest), a następnie śpiewa piosenkę powitalną w której wymienia imię każdego ucznia : „Witaj..., jak się masz ? Wszyscy Cię witamy, wszyscy Cię kochamy, bądź wśród nas.”.

3. Masaż dłoni. N. masuje dłonie poszczególnych uczniów olejkiem, mówiąc wierszyk : „Olejek, olejek pachnący mam. Olejek, olejek krąży tu i tam. O jak przyjemnie, o jak miło w rączkach...(imię ucznia) się zrobiło.” Następnie zachęca uczniów do powąchania swoich rąk – wydaje polecenie słowne, prowadzi dłonie uczniów do nosa.

4. Spotkanie z żywiołem. N. demonstruje uczniom śnieg, wodę w stanie ciekłym, stałym. Zachęca do poruszania w niej palcami lub dotykania śniegu. Zwraca uwagę na cechy wody, lodu, który jest twardy, śliski, zimny i mokry, śniegu.

5. Zabawa „śnieżkami”. Lepienie kul śnieżnych z papieru, rzucanie śnieżkami ( na miarę możliwości uczniów) w sposób dowolny.

6. Zakładanie na głowy dzieci chust w kolorze białym, zachęcanie do samodzielnego ściągania lub ściągania z pomocą nauczyciela

7. Zapach zimy – mięta. Nauczyciel zachęca uczniów do powąchania olejku miętowego.

8. Demonstracja instrumentu muzycznego – nauczyciel porusza dzwonkiem i śpiewa piosenkę: „ Mam dzwoneczek mam, na dzwoneczku gram! Jeśli jesteś z nami... (imię ucznia) zagraj ładnie nam!”. W trakcie grania na instrumencie nauczyciel przybliża i oddala dzwoneczek od uszu dzieci. Następnie zachęca uczniów do samodzielnej gry na dzwonku, a sam śpiewa piosenkę: „Śnieg pada, śnieg pada cieszą się dzieci, tu płatek, tam płatek, dużo ich leci. Tu płatek, tam płatek, dużo ich leci!”

9. Osłuchanie uczniów z powtarzanym przez nauczyciela wyrazem „zima”. Zachęcanie do wypowiadania przez ucznia głoski „a” (na miarę możliwości) lub wskazania zimy na ilustracji.

10. Zastosowanie bodźców smakowych – miętowa herbata.

11. Zakończenie kręgu – gaszenie świeczki zapachowej.

II CZĘŚĆ WŁAŚCIWA

FUNKCJONOWANIE W ŚRODOWISKU

1. Utrwalenie z uczniami niektórych części twarzy poprzez oglądanie głowy pajaca
i recytację krótkiego wierszyka. Wskazywanie nosa.
2. Obserwacja swojego nosa przed lustrem, wskazywanie go.
3. Wskazywanie nosów kolegów, oglądanie ilustracji.
4. Wąchanie różnych zapachów: przyjemnych (olejek różany, truskawkowy, cynamonowy), nieprzyjemnych (ocet, czosnek, zmywacz do paznokci). Używanie sformułowania „nos wącha”.
5. Zatykanie nosa, oddychanie przez usta – nieodczuwanie zapachów.
6. Zwrócenie uwagi na inną funkcje nosa – oddychanie. Regulowanie własnego oddechu – szybko – wolno.
7. Zaprezentowanie chusteczek. Wyciąganie ich z pudełka, paczuszki. Oglądanie, dotykanie.
8. Higiena nosa, postępowanie w czasie kataru, używanie chusteczek i wyrzucanie.
9. Praca plastyczna: zdobienie papierowej chusteczki kolorową bibułą.
10. Zabawa ze śpiewem: „Mam chusteczkę haftowaną”.