Działanie ukł. krwionosnego, budowa serca, skład krwi....itp. =]

Działanie układu krwionośnego:
Podczas każdego skurczu komór lewa komora tłoczy utlenowaną krew za pośrednictwem aorty do obiegu dużego. W dużym obiegu krew utlenowana dociera do naczyń włosowatych ciała, gdzie dostarcza tlen tkankom, a odbiera od nich dwutlenek węgla; następnie powraca do prawego przedsionka przez żyłę główną. Równocześnie w obiegu małym krew odtlenowana wypompowywana jest z prawej komory serca do płuc tętnicą płucną. W naczyniach włosowatych płuc dochodzi do wymiany gazowej. Utlenowana krew wraca do lewego przedsionka żyłami płucnymi.

Budowa serca:
Serce zbudowane jest z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej i otoczone mocą błoną łącznotkankową, zwaną osierdziem. Wielkość serca człowieka porównuje się do wielkości jego prawej pięści. Wnętrze serca podzielone jest na 4 jamy: 2 przedsionki i 2 komory oddzielone od siebie przegrodami. Pomiędzy prawym przedsionkiem a prawą komorą znajduje się zastawka trójdzielna, a pomiędzy lewym przedsionkiem a lewą komorą zastawka dwudzielna. Zapobiegają one cofaniu się krwi z komór do przedsionków.


tętnice – naczynia odprowadzające krew z serca do tkanek.
Ich ściany są grube, elastyczne i wytrzymałe na duże ciśnienie krwi. Krew płynąca w tętnicach, z wyjątkiem tętnicy płucnej jest utlenowana.

żyły – mają cienkie i wiotkie ściany, gdyż zawierają mniej tkanki mięśniowej i znacznie mniej włókien sprężystych tkanki łącznej. W żyłach obecne są zastawki uniemożliwiające cofanie się krwi. Żyły transportują krew z tkanek do serca. Krew w większości żył jest odtlenowana – wyjątek stanowią żyły płucne.

naczynia włosowate – drobne naczynia krwionośne łączące tętniczki z najcieńszymi żyłkami. Ich ściany tworzy cienka warstwa komórek jednowarstwowego nabłonka płaskiego, zwanego śródbłonkiem naczyniowym. Cienka, przepuszczalna ściana oraz ciśnienie, pod jakim krew wpływa do naczyń włosowatych, umożliwiają filtrację znajdującej się w nich krwi.

osocze krwi – płynna substancja krwi, zawierająca 90% wody.
Oprócz wody, jonów sodu, wapnia i potasu głównym składnikiem osocza są białka. Jako płynna część krwi osocze rozprowadza po organizmie m.in. substancje odżywcze, sole mineralne, witaminy i hormony, a równocześnie odprowadza szkodliwe produkty przemiany materii. Skład osocza krwi jest regulowany przez wątrobę i nerki, co oznacza, że pewne substancje sąusuwane z krwi, a inne do niej wprowadzane.

krwinki czerwone (erytrocyty) – u człowieka i innych ssaków dojrzałe krwinki czerwone są komórkami o kształcie dwuwklęsłego dysku, nie mającymi jądra komórkowego. Erytrocyty powstają w czerwonym szpiku kostnym. Każda krwinka czerwona żyje ok. 4 miesięcy, po czym ulega zniszczeniu w śledzionie. Głównym składnikiem erytrocytów jest hemoglobina – czerwony barwnik transportujący tlen.

krwinki białe (leukocyty) – najbardziej zróżnicowane krwinki pod względem morfologicznym i czynnościowym. Różnią się między sobą wielkością, kształtem jądra komórkowego oraz zdolnością do barwienia obecnych w cytoplazmie ziarnistości. Wszystkie leukocyty powstają w czerwonym szpiku kostnym, jednak kompetencji nabywają i „uczą się” po dostaniu się do układu krążenia krwi i limfy. W porównaniu z krwinkami czerwonymi, krwinek białych jest zdecydowanie mniej; u zdrowego, dorosłego człowieka ich liczba waha się bo od 4 do 10 tysięcy w 1 mm3 krwi.

płytki krwi – najmniejsze elementy morfotyczne krwi, będące fragmentami cytoplazmy olbrzymich komórek szpiku kostnego. Główna rola płytek sprowadza się do hamowania krwawienia w procesie krzepnięcia krwi. Płytki krwi mają zdolność przylegania do każdej uszkodzonej powierzchni naczynia krwionośnego, zlepiania się i współtworzenia skrzepu.