Opis i najważniejsze informacje o zamojskich kamienicach

Kamienice są charakterystyczne dla Zamościa. Podcieniowe zgrupowane na dwóch rynkach: Wielkim i Solnym oraz przy ulicach prowadzących do wymienionych placów. Podcienia zaprojektował Bernardo Morando, włoski architekt u służby Jana Zamoyskiego w planie idealnego miasta nawiązywały do renesansowych miast włoskich i do odrodzonej idei starożytnego forum - publicznego placu otoczonego portykami. Dzięki temu Zamość bywa nazywany "miastem arkad Odrodzenia" lub "Padwą Północy".

Oto ich nazwy i daty powstania :
· Wilczkowska /pocz. XVII w./ - od nazwiska jej
właściciela Jana Wilczka, rajcy zamojskiego

· Rudomiczowska /1645-72r./ -od nazwiska
profesora Akademii Zamojskiej Bazylego
Rudomicza,

· Kamienica Bartoszewiczów / 1632-34/ od
nazwiska kupca ormiańskiego Gabriela
Bartoszewicza i jego syna Jana zwana także
Pod Aniołem, Pod Lwami, Pod Św. Małgorzatą

· Pod Małżeństwem lub Szafirowa
- wzniesiona po roku 1642 przez kupca
ormiańskiego Torosza

Do każdej z kamienic znajdują się po trzy wejścia w postaci białych, greckich, zaokrąglonych łuków.
Każdą z nich charakteryzuje niemal jednakowa wymiarowość i jednolity dla każdej z nich kolor. Najczęściej żółty, bordowy, zielony lub niebieski.
Podłużne, prostokątne okna ułożone są w dwóch rzędach po trzy lub cztery sztuki. Te znajdujące się w dolnych rzędach są dłuższe i szersze. Wszystkie podzielone są na cztery lub sześć części (w zależności od wielkości) drewnianą ramą .
Ozdoby występują w formie białych rzeźb. Najczęściej postaci świętych, zwierząt ( np. konia ) lub kolumien umieszczonych nad bądź pod oknami.
Nad oknami znajduje się wolna bądź też podzielona kolumnami przestrzeń.
Nad całokształtem zaś widnieją różnokształtne attyki zasłaniające całkowicie lub częściowo dach. Niegdyś attyki zdobiły wszystkie kamienice w rynku, jednak teraz zrekonstruowane widnieją jedynie na czterech w pierzei północnej.