Adam Mickiewicz stworzył 4 części „Dziadów”- zdaniem wielu ludzi jednego z najlepszych polskich dramatów.

Adam Mickiewicz stworzył 4 części ?Dziadów?- zdaniem wielu ludzi jednego z najlepszych polskich dramatów. We wszystkich epizodach opisuje jedną postać w 4 różnych sytuacjach. W pierwszej jest to upiór, w drugiej widmo, w następnej przedstawia więźnia-Konrada, a w ostatniej pustelnika ? Gustawa. Mickiewicz dopiero w III części ukazuje romantycznego poetę jako przywódcę narodu.

W prologu ? którego akcja toczy się w klasztorze- poznajemy Gustaw. Jest nie szczęśliwym kochankiem-jest to bezpośrednie odniesienie do 4 części ?Dziadów?. Stacza on potworny bój ze złymi duchami, pomagają mu w tym dobre duchy. W listopadzie 1823 roku Gustaw przeobraża się w Konrada-staje się on bohaterem narodu, który ma walczyć z zaborcą. Po tej metamorfozie zmianie ulega nie wygląd lecz psychika bohatera. Staje się indywidualista i wielkim poetą ale nikt z jego znajomych nie przeciwstawia się mu - wszyscy się go boją. Swoją determinacje i nienawiść do zaborcy ukazuje w czasie śpiewania pieśni zemsty (?Małej improwizacji?): ?Pieśń ma była już w grobie, już chłodna??. Zapowiada walkę do samego końca ?(?) z Bogiem i choćby bez Boga!?.W monologu autor przedstawia nam pełne oblicze Konrada ? przywódcy narodu. Improwizacja kierowana jest do Stwórcy. Konrad prosi Boga o pomoc w walce z przeciwnikiem, a następnie zaczyna powątpiewać w dzieła boże.

Adam Mickiewicz przedstawia Konrada jako przywódcę narodowego oraz wyzwoliciela. Obdarzył go wieloma darami ale również musiał znosić cierpienie za swój naród. Konrad pogodził się z faktem iż dopóki nie wypełni powierzonej mu misji to nie zazna spokoju ducha. Możemy tu znaleźć odwołanie do Biblii, do Męki Pana Jezusa, a nawet przyrównać Konrada do Jezusa ? jego celem jest poświecenie życia za niepodległość kraju. Mickiewicz przywołuje tutaj ideę mesjanizmu. Niestety bohater nie wie jak wypełnić powierzone mu zadanie. W modlitwie prosi Boga o pomoc: ?Daj mi rząd dusz!?, ale w ten sposób mógłby stać się uosobieniem Boga na ziemi. Gdy Bóg nie wysłuchuje jego modłów dopuszcza się bluźnierstwa względem Zbawiciela Świata. Konrad nazywa siebie ?Milion? gdyż przyjmuje za ojczyznę każde cierpienie (?Nazywam się Milijon ? bo za milijony kocham i cierpię katusze?).

Moim zdaniem Konrad jest romantycznym poetą i jest godzien bycia przywódca narodu, mimo że dojrzewa do tego stopniowo, a kulminacja akcji ma swój początek w ?Improwizacji? - bohater romantyczny przeistacza się w bohatera narodowego. Jednak jego egoizm i pycha skutecznie przeszkadzają mu w wypełnieniu życiowej misji.