"Ja przed moją księgą życia - moje oczekiwania i nadzieje" - esej.

Życiem jesteśmy my, rośliny, zwierzęta, całe nasze otoczenie. Od dziecka poznaję świat. Na pozór nie jest łatwo ocenić życia. Często tematem rozmów miedzyludzkich jest życie. Temat ten wymaga głębszego przeanalizowania.

Gdy myśle o moim życiu czuje sie szczęśliwa. Dziękujemy Bogu, że dał nam szanse poznania życia. Mamy wzloty i upadki w naszym życiu. Ciągle ktoś rzuca nam kłody pod nogi, a my sie o nie potykamy.

Wymagamy od życia idealizmu, by wszystko toczyło sie po naszej myśli. Niestety, tak nie jest. Potrzeba, to coś w rodzaju niespełnionego marzenia. Pragniemy czegoś, lecz to nie zawsze jest nam dane. To jak zabranie dziecku zabawki czy nie kupienie jej. Dziecko stara się z całych sił, pragnie, chce mieć dana zabawke, a ona nie jest mu dana. Wiele ludzi twierdzi, ze życie jest bólem, bo nie jest im dane to, czego pragną z całego serca. Życie człowieka to wędrówka od narodzenia do później starości.

Człowiek prócz pragnien posiada także nadzieje. Nadzieja jest wiara, drogowskazem do dojścia do celu. Gdy pragniemy spełnienia jakiegoś marzenia w swoim życiu mamy nadzieje, czyli myśl "moze Bóg da mi to cos czego pragne, może mi sie uda siągnac cel". Bez nadzieji człowiek usycha jak kwiat bez wody. dajemy szanse na dalsze zycie poprzez nadzieje.

W życiu człowieka ważna jest też mowa. Dialog między ludźmi, ich prawa i zadania. Człowiek, który milczy jest zamknięty w sobie. Ważną cecha ludzi jest otwarcie na świat i innych. Gdy cos cie dręczy wypowiedz sie, wyżal, wyraź swoje zdanie, opinię.

Sądzę, że ludzie moze u kresu swojego zycia, wędrówki zrozumia czym naprawdę było ich życie, co źle zrobili i do czego chcieli by wrócic. Pragnienie, nadzieje, oczekiwanie to ważne aspekty życia. Życie jest szansą na wszystko.