Rodzaje ciepłolecznictwa.

Ciepłolecznictwo ( zwane także termoterapią ) to leczenie schorzeń różnych narządów przez dostarczenie organizmowi energii cieplnej. Proces przekazywania ciepła może zachodzić na drodze:
? Przewodzenia ? warunkiem przewodzenia jest istnienie różnicy temperatur między ciałami
? Przenoszenia ? ruchu części środowiska ciekłego lub gazowego o różnych temperaturach
? Promieniowania
Zależnie od właściwości i rodzaju użytych do zabiegów ciał ogrzanych rozróżnia się :
? Ciepło suche ? zabiegi z zastosowaniem ogrzanego suchego powietrza
? Ciepło wilgotne ? zabiegi z zastosowaniem pary wodnej ( sauna ? zabieg, w którym efekt działania cieplnego powietrza jest zwiększony przez podwyższenie jego wilgotności )
? Zabiegi cieplne ? zabiegi z użyciem parafiny i masek rozgrzewających
Przeciwwskazania do zastosowania rozgrzanej pary:
? Cera z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi
? Trądzik różowaty

SAUNA
To pomieszczenie z drewna z umieszczonym wewnątrz piecem wypełnionym kamieniami. Zainstalować ją można zarówno w salonie Spa, jak i we własnej łazience. W zależności od rodzaju pieca uzyskujemy saunę suchą czyli fińską (bez polewania kamieni wodą), mokrą ? polewając kamienie wodą i parową (myloną często z łaźnią turecką bądź rzymską, gdzie panuje dużo niższa temperatura) ? dzięki zastosowaniu pieca z agregatem parowym. Oprócz tych najpopularniejszych typów istnieją np. sauny na podczerwień, parowo-ziołowe, tzw. bania ruska czy łaźnia sucha szafkowa (beczka).

SAUNA SUCHA
Charakteryzuje się wysoką temperaturą (z reguły od 60-85C do 110-130C) i niską wilgotnością (3-10%). Ciepło promieniuje tu od suchych kamieni umieszczonych w piecu, nagrzewanych grzałką elektryczną. W saunie mokrej kąpiel rozpoczyna się od temperatury 50C, wilgotność kończy na 90C. Większa wilgotność niż w saunie suchej (zwykle 15-35%) osiągana jest dzięki ręcznemu polewaniu kamieni wodą. Sauna parowa zapewnia temperaturę około 60C i do 65% wilgotności. Wyposażona jest w zbiornik wody, czujnik temperatury i wilgotności oraz sterownik, pozwalające na dostosowanie warunków panujących w saunie do wymagań użytkowników.

ŁAŹNIA SZAFKOWA
Budową przypomina szafkę, beczkę, gdzie powietrze jest ogrzewane do temperatury 60 ? 80 stopni Celsjusza. Czas zabiegu to około 15 ? 20 minut. Różni się od sauny fińskiej tym, że osoba nagrzewa się od szyi w dół. Jednak obecnie coraz częściej sauna ruska kojarzy się z drewnianym pomieszczeniem - sauną fińską, w której występuje wysoka wilgotność.

ŁAŹNIA SUCHA RZYMSKA
Polega na kąpieli w suchym gorącym powietrzu o nieznacznej wilgotności. Ogrzane powietrze oddziaływuje na skórę i drogi oddechowe. Powietrze w saunie ma 60 ? 90 stopni Celsjusza. Sauna ma działanie hartujące, przeciwbólowe, przeciwzapalne, obniżające napięcie mięśniowe.
Przeciwwskazania do korzystania z łaźni suchej rzymskiej:
? Choroby układu krążenia
? Padaczka
? Nadciśnienie
? Ciąża
? Czynna gruźlica płuc

PARAFINA
Parafina jako węglowodór nienasycony jest otrzymywana w procesie destylacji ropy naftowej. W celach leczniczych stosuje się parafinę stałą chemicznie czystą, dla której temperatura topnienia wynosi 42-45C. Parafina zastygając przechodzi w stan stały. Jej cechą charakterystyczną jest duża pojemność cieplna i małe przewodnictwo, co pozwala jej długo utrzymywać ciepło. W trakcie stosowania okładów parafinowych, ciepło przenika głęboko do tkanek, podwyższając w znacznym stopniu ich temperaturę.
Parafina jest białą, przezroczystą masą bez zapachu i smaku.
W zależności od składu wyróżnia się następujące rodzaje parafiny:
? Parafina miękka
? Parafina twarda
? Parafina ciekła

W kosmetyce parafina jest stosowana w dwóch postaciach: miękka do wyrobu sztucznej wazeliny, kremów i pomadek, a parafina w postaci ciekłej jest używana do np. ?kąpieli parafinowych? dłoni i stóp, a także maseczek na twarz i dekolt.

Pomimo że sama parafina nie nawilża, to po nałożeniu na skórę tworzy warstwę, która zatrzymuje w skórze wilgoć. Parafina długo utrzymuje ciepło i powoli przekazuje je ciału. Okład z parafiny powoduje otwarcie porów skóry i stymuluje krążenie krwi, a w efekcie poprawia wchłanianie substancji aktywnych zawartych w preparatach pielęgnacyjnych.


Po zabiegu "parafinowym" skóra staje się miękka i elastyczna stan taki utrzymuje się przynajmniej przez kilka dni. Parafina pomaga również na szorstką skórą na łokciach i kolanach. Dodatkowo ciepła parafinowa kąpiel rozgrzewa dłonie i stopy. Ciepło poprawi krążenie, ogrzewa i rozluźnia mięśnie oraz koi bolące stawy.

Przebieg zabiegu parafinowego np. dłoni:
? Umycie i dezynfekcja dłoni
? Wykonanie peelingu dłoni
? wykonanie masażu dłoni i rąk
? nałożenie maseczki lub innego kosmetyku o działaniu odżywczym
? 2-3 krotne zanurzenie dłoni w ciekłej parafinie
? nałożenie ochronnych, foliowych rękawic
? nałożenie ciepłych, frotowych rękawic
? okład na dłoniach powinien być trzymany ok. 20 min.
? po upływie określonego czasu rękawice wraz z parafiną są zdejmowane

Przeciwwskazania do zabiegu parafinowego:
? egzema
? grzybica
? wszelkie choroby skóry i paznokci
? alergia na parafinę i pochodne parafiny
? U osób z niewydolnością układu krążenia nie należy stosować okładów parafinowych jednocześnie na dużej powierzchni ciała.

Dodaj swoją odpowiedź
Kosmetologia

Zastosowanie ciepłolecznictwa w kosmetyce

Ciepłolecznictwo należy do najstarszych metod leczenia we wszystkich kulturach, bez względu na ich historyczne czy nawet regionalne odrębności. Ciepłolecznictwo, czyli leczenie ciepłem polega na dostarczeniu do ustroju energii cieplnej, poprz...