Paradoks bliźniąt i dylatacja czasu

Destylacja czasu oraz paradoks bliźniąt to pojęcia związane z teorią względności Einsteina. Mają one duży związek z układem odniesienia. Właściwie oba się na nim opierają. Wynikają one z „przyzwyczajenia” do kinematyki, dynamiki i statyki. Opiszę oba zjawiska.
Paradoks bliźniąt.. Nazywa się tak, ponieważ gdy dochodzi się do całego meritum tego zjawiska, to rzeczywiście można zrozumieć, że jest to paradoksem. Słowo „bliźniąt” zostało użyte, ponieważ aby przedstawić jego istotę najczęściej obrazujemy tutaj dwóch braci. Na tym przykładzie właśnie wytłumaczę to zjawisko. Otóż gdy mamy dwóch braci na ziemi i jeden z nich na niej pozostanie, a drugi poleci w kosmos z prędkością światła i będą do siebie pisać, okaże się że obaj mają zupełnie inne poczucie czasu.
Zielone linie pokazują ile wiadomości wysłał brat z kosmosu, a czerwone z Ziemi, zatem jeśli z ziemi było ich 13, a z kosmosu 8 to różnica lat wynosi 5. To jest właśnie ten paradoks. Pomimo tego, że zgodnie z mechaniką klasyczną i intuicją człowieka jest to 5 lat, to jednak jest to inna wartość, ponieważ rakieta jest w ciągłym ruchu i przepływ wiadomości w różne strony ma różny czas.
Dylatacja czasu ma związek ze zjawiskiem różnic w mierzonym czasie w dwóch różnych układach odniesienia, gdzie jeden i drugi przemieszczają się względem siebie. Pomiar ten jest czasem obejmującym istnienie dwóch zjawisk. Zjawiska te przewidział Einstein w swojej teorii względności. Potwierdzone zostało przez doświadczenia. Dylatacja czasu jest sprzeczna z postrzeganiem czasu przez Galileusza w jego teorii względności, a brzmi ona „Wszystkie układy odniesienia poruszające się względem siebie ze stałą prędkością są równoważne.”