Jeśli to prawda, że artysta tworzy obraz świata, to jaki obraz XX wieku przekażą przyszłym pokoleniom wybrane i omówione przez Ciebie, teksty literatury.

Każdy artysta, jest pośrednikiem, pomiędzy mijającym stuleciem ,a kolejnym. Opisują oni bowiem świat , tak jak go widzą, na różne sposoby. Ich dzieła, są „stronnicami w wielkiej księdze ludzkości „ .

Wiek XX, zdecydowanie przewyższył wiek poprzedni, jest to bowiem okres rozwoju wielu dziedzin życia, niezapomniany rok 1969, kiedy to po raz pierwszy , ludzka stopa , stanęła poza naszą planetą Ziemią.

Wśród niezliczonej ilości utworów XX wieku, ja wybrałam 3, które według mnie, doskonale pokazują ten okres.
Pierwszym z nich , jest wiersz zatytułowany „Przesłanie Pana Cogito” Zbigniewa Herberta. Utwór ten zamyka zbiór poezji „Pan Cogito”. Wiersz ma na celu , przekazanie pewnych istotnych wskazówek i przestróg ujawniających niebezpieczeństwa, wynikających z ich nieprzestrzegania. Przede wszystkim, powinniśmy zachować postawę wyprostowaną, czyli postawę godną. Jedynie gdy jesteśmy stanie to zrobić , możemy zachować własne wartości. Jest to postawa , którą Herbert przeciwstawia poniżeniu, upokorzeniu i obojętności .Ważne jest również , aby być odważnym , nawet jeśli rozum nas zawiedzie. Człowiek ,jest zobowiązany, aby zżyć nie tylko dla siebie, jego podstawowym zadaniem jest konieczność dania świadectwa prawdzie. Nikt nie ma prawa decydować za kogoś innego. Powinniśmy kochać świat, doceniać jego możliwości i piękno, mimo że my , jako jednostki, jesteśmy dla niego obojętni. My bez świata nie możemy istnieć, on bez nas owszem. Autor pokazuje również, jak ważne jest sięganie do przeszłości, gdyż w niej, odnajdziemy, wiele godnych do naśladowania wzorców osobowych, postaw .Ważne jest,aby nie zapominać o tym co było. Herbert , stara się również pokazać nam ,że czasem nasz gniew i bunt przeciw złu, będzie bezskuteczny i niczego nie zmieni, jednak nie wolno nam przestawać. Jedna ze wskazówek, mówi o tym , że należy dawać świadectwo prawdzie , człowieczeństwu, gdyż nasz czas na Ziemii nie jest nieograniczony. Jednym z ostatnich przesłań, jest to, aby być wiernym sobie i swoim ideałom, choć i tak nagrodą za to będzie śmierć.

Zbigniew Herbert, w piękny sposób, pokazał jacy ludzie XX potrafią być i jak można zapobiec zatraceniu człowieczeństwa, ludzkich uczuć, prawdy . Pokazuje, że mimo tego, że czasem nasza walka nie przyniesie rezultatów, trzeba bronić tego w co wierzymy i uważamy za dobre.

Kolejnym ,wybranym przeze mnie utworem jest utwór Czesława Miłosza „Campo di Fiori”. W wierszu tym autor zestawia ze sobą dwa wydarzenia. Pierwsze to spalenie Giordana Bruna,renesansowego myśliciela, który został ukarany za głoszenie myśli innych, od tych uznanych za zgodne z oficjalną doktryną kościoła 1600 roku. Natomiast drugie,to powstanie w getcie warszawskim. Autora najbardziej interesuje postawa ludzi wobec obu tych tragedii. Okazuje się ,że bez względu na wiek, pewne zachowania się nie zmieniają. W obu przypadkach, tłum biernie stoi i nie reaguje, na to co się dzieje. Jest to dla nich chwila, jedna z wielu w codziennym dniu. Kolejną rzeczą, na która zwraca uwagę Miłosz jest fakt, że żyjemy tak długo, dopóki trwa o nas pamięć. Autor , uważa również , że w obliczu śmierci, każdy z nas jest tak naprawdę sam, ponieważ śmierć doświadcza tylko jednej osoby i nikt nie jest w stanie jej zrozumieć i odczuć tego samego.

Ostatnia zwrotka poświęcona jest ważnej roli poezji. Utrwala ona bowiem pamięć o ludziach, a przede wszystkim, o ideach, za które walczyli. Jej zadaniem jest wzniecać bunt, czyli zachęcać do walki w obronie tego w co wierzymy, w obranie słusznych spraw i idei.

Trzecim utworem , jest „Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Jest to dzieło, według mnie , wstrząsające, gdyż pokazuje, do czego ludzie są zdolni. Książka opowiada o łagrach sowieckich, gdzie przetrzymywano,w nieludzkich warunkach więźniów, podczas II wojny światowej. „Inny świat” przedstawia tragiczne losy ludzi skazanych, na życie , w ekstremalnych warunkach, warunkach świecie bez praw, za to w cierpieniu i głodzie.młode dziewczyny były gwałcone, szukając odrobiny ludzkich uczuć oddawały się mężczyzną, później były zdradzane, jak Marusia. Głodem zmuszano je do tracenia tego co dla nich cenne, cnoty. Dochodziło do sytuacji, w których ojciec wyrzekał się swojego syna , aby przeżyć. W takich obozach zginęłi miliony niewinnych ludzi, którym nikt nie miał prawa odebrać życia.Człowiek, dla człowieka stawał się wrogiem , potencjalnych zagrożeniem. Ludzie byli wyczerpani fizycznie, psychicznie i duchowo. System wartości , poczucie moralności i człowieczeństwa, w niejednych zanikało. A najgorsze jest to , że jak to napisała Zofia Nałkowska w „Medalionach” : „Ludzie, ludziom zgotowali ten los”.

Wszystkie wyżej wymienione utwory są świadectwem minionych lat. Poeci i pisarze opisali to , co widzieli. Wszyscy pisali o ludziach, ich postawach, dobrych złych. Herbert starał się pokazać, jak być nie powinno. Miłosz zwrócił uwagę , na to , że na przestrzeni lat , pewne rzeczy się nie zmieniają. Herling-Grudziński opisał , jak podli, nieludzcy nieludzcy potrafimy być. Tacy byliśmy , jesteśmy , a to właśnie my tworzymy, kreujemy i formujemy obraz świata ,jaki zobaczą nasi potomkowie.