Recenzja artykułu. Odmowa chodzenia do szkoły

Joanna Smykaj w swoim artykule zawartym w czasopiśmie „Remedium” Lipiec-Sierpień 2006 przedstawia problem zwany „odmową chodzenia do szkoły”. Artykuł rozpoczyna się krótkim wstępem, gdzie autorka przedstawia nam pokrótce problematykę zagadnienia. Wskazuje nam różnicę pomiędzy strachem a lękiem. Artykuł podzielony został na 5 części.
W pierwszej z nich pt. „Zadania rozwojowe stojące przed dzieckiem w okresie wczesnoszkolnym autorka stwierdza fakty dotyczące przejścia dziecka z okresu dziecięcego w okres szkolny. Pisze, że „każde dziecko w pewnym okresie życia musi podjąć się roli ucznia. Jest to jedno z zadań rozwojowych, niezbędnych do prawidłowego rozwoju. Gotowość do rozpoczęcia nauki w szkole nastepuje wtedy, gdy dochodzi do równowagi miedzy poziomem rozwoju dziecka a wymaganiami szkolnymi. Dziecko musi osiągnąć tzw. dojrzałość szkolną. Jest to dojrzałość na którą składa się dojrzałość w sferach: umysłowej, fizycznej, psychicznej, społecznej, emocjonalnej i wolicjonalnej”. Autorka tłumaczy, że dziecko nie zawsze bezproblemowo przechodzi z okresu dzieciństwa w okres wczesnoszkolny. Problem zniechęcenia szkolnego dotyczy około 5% uczniów.

W części drugiej J. Smykaj interpretuje charakterystyczne zachowania dziecka zniechęconego do szkoły. Opis ten może okazać się bardzo pomocny w rozpoznaniu tego typu problemu u dziecka.

Istotą problemu odmowy chodzenia do szkoły jest lęk separacyjny, który autorka opisuje w trzeciej części artykułu. Joanna Smykaj w szczegółowy sposób przedstawia ten oto lęk, oraz związane z nim konsekwencje. Podkreśla rolę jaką pełnią w tym procesie rodzice dziecka, oraz daje wskazówki w jaki sposób lęk ten pokonać.

W części czwartej omówione zostaje zjawisko lęku chronicznego. Autorka uświadamia czytelników w temacie przenoszenia lęku z rodziców na dzieci. Zaznacza, że lęk ten powstaje na skutek zaburzenia relacji między członkami rodziny. Według J. Smykaj dzieci właśnie od rodziców uczą się zachowań lękowych. Pojawia się także tutaj pojęcie „transgeneracyjnego przekazywania lęku”, czyli z pokolenia na pokolenie. Zostaje przybliżony teoretyczny problem tak funkcjonującej rodziny. Autorka przedstawia stanowiska poszczególnych członków rodziny w takiej sytuacji.

W części piątej autorka wyjaśnia, że problem „odmowy chodzenia do szkoły” to nie tylko problem wychodzący z psychiki dziecka i jego doświadczeń, ale również rodziców. J. Smykaj podkreśla, że działania mające na celu pomoc dziecku zniechęconemu rozpocząć należy od rodziców. Rodzice dziecka cierpiącego na zniechęcenie szkolne muszą wiedzieć jak ważne jest dla dziecka ich wsparcie, które najczęściej decyduje o rozwiązaniu problemu. Jest również wzmianka o terapii rodzinnej, która może okazać się konieczna w procesie pomocy dziecku. Autorka radzi również, aby dziecko „wprowadzać” do szkoły stopniowo, po to aby mogło zaklimatyzować się, poczuć się swobodnie. Podkreśla wagę szkoły oraz edukacji najmłodszych.
W zrozumiały sposób przedstawione zostały zalety stopniowego uczęszczania do szkoły przez dziecko dotknięte zniechęceniem. Autorka na każdym kroku podkreśla konieczność współpracy rodziców z dzieckiem. Całość napisana jest przystępnym językiem, wszystko zostało wytłumaczone oraz przedstawione w przejrzysty sposób. Całokształt oceniam bardzo pozytywnie. Moim zdaniem warto przestudiować przedstawiony artykuł. Problem odmowy chodzenia do szkoły dotyczy około 5% dzieci, sądzę, że może on rozjaśnić problem zniechęcenia lub pomóc w bardzo wielu przypadkach rodzinom borykającym się z tego typu problemami.