AIDS każdego może dopaść.
Trzeba zacząć od tego iż, to, że ktoś jest zakażony HIV nie musi oznaczać, że ma AIDS. Dopiero, gdy u kogoś zakażonego HIV rozwinie się stan chorobowy okreśslany jako czynnik warunkujący AIDS, zostaje uznany za chorego na AIDS. Niemniej jednak przeważająca większość zakażona HIV ostatecznie choruje na AIDS. Czas trwania tego procesu jest różny i zależy od wielu indywidualnych czynników organizmu. Można uznać, że ludzie nie umierają "na AIDS", umierają, ponieważ wirus HIV pozbawia ich organizm sił do walki z chorobami, z którymi zdrowy organizm radzi sobie bez problemu.
AIDS, to skrót angielskiej nazwy: Acquired Immune Deficiency Syndrome, co po polsku oznacza: "zespół nabytego upośledzenia odporności".
"Zespół", ponieważ nie jest to jedna choroba, lecz wiele różnych chorób i objawów, które mają wspólną pierwotną przyczynę - zakażenie wirusem HIV. Słowo "nabyty" znaczy, że jest wynikim zakażenia, a nie jest wrodzony. Dziecko urodzone z wirusem HIV nabyło go od zakażonej matki. "Upośledzenie odporności" oznacza, że organizm utracił zdolności obronne i ulega zmianom nowotworowym czy też zakażeniom bakteriami, wirusami, grzybami lub pierwotniakami, które nie rozwijają się u ludzi z normalną odpornością. Chory na AIDS zapada także na choroby. które wystepują u ludzi z normalną odpornością, ale u niego mają zwykle cięższy przebieg.
HIV powoli osłabia system immunologiczny (zwalczający atakujące infekcje i choroby), aż do jego ostatecznego zniszczenia. Wirus może przez wiele lat dokonywać uszkodzeń w systemie immunologicznym, zanim osoba zakażona zacznie chorować. Osoba żyjaca z HIV może mieć dobre samopoczucie i nie wiedzieć o tym, że jest zakażona wirusem.
1. Wśród młodzieży, młodych ludzi a nawet dorosłych osób krąży wiele mitów co świadczy o małej wiedzy na temat tej choroby. „Najpopularniejsze” z nich to m.in.:
Pocałunek a HIV
Nie ma opisanych przypadków zakażenia HIV przez pocałunek. Teoretycznie jednak istnieje ryzyko, jeśli jest to tzw. pocałunek głęboki, a dziąsła obu osób krwią albo zdarzy się pogryzienie warg czy języka aż do krwi.
Ręczniki sprzyjają zakażeniu.
Wiele niedoinformowanych osób sądzi że używanie wspólnego ręcznika jest zaraźliwe wirusem HIV, a to jest po prostu absurd. Mimo wszystko ze względu na własną higiene nie powinno się używać wspólnie takich rzeczy.
Prezerwatywa - 100% zabezpieczenia
Niektórzy uważają iż prezerwatywa zapobiega przed zarażeniem w 100 % lecz to jest tak samo jak z zabezpieczeniem przed ciążą, nie zawsze skutkuje, ale jest niezwykle skutecznym środkiem zmniejszającym ryzyko zakażenia droga płciową. Dlatego należy jej zawsze używać w kontaktach seksualny z inna osobą niż stały zdrowy partner.
Oddanie krwi grozi ryzykiem zakażenia się HIV.
Nieprawda, oddanie krwi nie stwarza żadnego zagrożenia. Krew pobiera się wyłącznie jednorazowymi igłami i strzykawkami.
Towarzyski pocałunek, podanie ręki grozi zakażeniem HIV
Towarzyski pocałunek czy podanie ręki nie stwarzają możliwości kontaktu z krwią czy spermą osoby zakażonej. Dlatego zakażenie tą drogą nie jest możliwe.
HIV w tramwaju, toalecie
W tramwaju, autobusie, toalecie publicznej, dotykając klamek i innych przedmiotów nie można zakazić się HIV.
Mieszkanie z nosicielem wirusa HIV grozi zakażeniem.
Nieprawda. Wystarczy przestrzegać zasad higieny osobistej.
Zwierzęta domowe przenoszą HIV
Nie. Ani zwierzęta domowe np. psy, koty czy świnki morskie, ani dzikie jak lisy czy wiewiórki, ani pchły czy komary nie przenoszą HIV. Wirus ten nie rozmnaża się w żadnym innym organizmie poza ludzkim. Jedynie szympans może zostać zakażony, ale nie rozwijają się u niego objawy choroby.
Jednak można usłyszeć też prawdę, ale czy oby na pewno w tej właśnie kategorii?:
AIDS jest chorobą zakaźną. Przyczyną zakażenia jest wirus HIV, który pozostaje w organizmie do końca życia i w konsekwencji doprowadza do zespołu chorób jakim jest AIDS.
Nowe zakażenia
Każdego dnia na świecie przybywa około 6 tysięcy nowych zakażeń. Jest to liczba prawdopodobna, ale tylko szacunkowa. Te dane uzyskuje się drogą analiz statystycznych epidemii. Nikt nie wie dokładnie, ile osób zakaża się codziennie.
Zagrożenie istnienia ludzkości
Teoretycznie jest to możliwe. Należy jednak mieć nadzieję, że instynkt samozachowawczy skłoni ludzi do zmiany zachowań, które sprzyjają szerzeniu się zakażeń, zwłaszcza zachowań w sferze seksualnej. Być może uda się także wynaleźć szczepionkę zabezpieczającą przed zakażeniem lub lek niszczący wirusa.
AIDS pochodzi od małpy
Istnieje prawdopodobieństwo, że HIV - 1 lub wirus bardzo podobny przedostał się do ludzi od małp afrykańskich. Rozprzestrzenił się najpierw w afrykańskich skupiskach miejskich, a następnie przeniósł się do USA, Europy i na pozostałe kontynenty.
Prostytucja sprzyja AIDS
Korzystanie z usług agencji towarzyskich niesie ryzyko zakażenia HIV, jeśli osoby tam zatrudnione oferują klientom stosunki seksualne bez zabezpieczenia czyli nie żądają stosowania prezerwatyw.
Narkomania a HIV
Ludzie, którzy używają dożylnie narkotyków należą do najbardziej narażonych na zakażenie, ponieważ często używają wspólnie z innymi igieł i strzykawek. Przyczyną zakażenia może być nie tylko zabrudzony krwią sprzęt, ale też zanieczyszczony krwią narkotyk. Nierzadko dla zdobycia narkotyku uprawiany jest seks za pieniądze, co może sprzyjać szczerzeniu się zakażeń. W Polsce najwięcej znanych przypadków zakażeń jest wśród osób stosujących dożylnie narkotyki.
Sztuczne zapłodnienie.
Teoretycznie istnieje zagrożenie, że kobiety poddające się sztucznemu zapłodnieniu narażone są na zakażenie, ponieważ sperma osoby zakażonej może zawierać wirusy. Jednak obecnie banki spermy poddają dokładnym badaniom mężczyzn, od których pochodzi sperma. przeznaczona do sztucznego zapłodnienia powinna być magazynowana przez 6 miesięcy, żeby w tym czasie dawca mógł być dwukrotnie przebadany.
Krew od honorowych krwiodawców
Krew pobierana od honorowych krwiodawców jest badana w kierunku HIV. Od 5 lat nie zanotowano zakażenia tą drogą. Honorowi krwiodawcy mogą również czuć się bezpieczni. Pobieranie krwi odbywa się wyłącznie jednorazowym sprzętem, więc nie łączy się z niebezpieczeństwem zakażenia HIV.
Śmierć HIV
W temperaturze wrzenia wody wirus ginie natychmiast. Zatem gotowanie narzędzi chirurgicznych zabija HIV. Zniszczyć wirus można tylko poza organizmem. niszczy go temperatura powyżej 56C, różnego rodzaju środki dezynfekcyjne, również stosowane w gospodarstwie domowym takie jak alkohol, preparaty myjąco - czyszczące zawierające związki chloru (np. bielinka).
Drogi zakażenia
seksualna (homo- i heteroseksualna)
krwiopochodna
wertykalna ( wewnątrzmaciczna, okołoporodowa, w następstwie karmienia piersią)
poprzez transplantacje
poprzez sztuczne zapłodnienie
W ostatnich latach znacznie obniżyło się ryzyko transmisji zakażeń w wyniku krwiolecznictwa. Droga krwiopochodna zakażenia HIV odgrywa bardzo istotną rolę w szerzeniu się zakażeń wśród osób przyjmujących środki odurzające drogą dożylną. Przyczynia się do tego zwyczaj wspólnego używania igieł i strzykawek do podawania narkotyków. Podobne niebezpieczeństwa wynikają ze wspólnego korzystania z nożyków do golenia, cążków itd. Dlatego ważny jest stan sanitarny zakładów fryzjerskich i kosmetycznych.
Wzrasta odsetek zakażeń drogą seksualną. Prowadzi to w konsekwencji do niekorzystnych prognoz dotyczących zakażeń wertykalnych, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
Zakażenie w wyniku sztucznego zapłodnienia praktycznie nie powinno mieć miejsca ze względu na możliwość badania dawcy w odstępach czasu ( w tym czasie nasienie znajduje się w depozycie - okres karencji). unika się w ten sposób ryzyka wykorzystania nasienia od mężczyzny zakażonego HIV.
Ryzyko zakażenia HIV w wyniku transplantacji narządu jest większe, zwłaszcza w przypadkach pobierania narządów od osoby zmarłej.
sporadycznie zdarza się, że do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z wydzielinami i wydalinami osoby zakażonej HIV. Niemniej jednak u 4% zakażonych trudno ustalić źródło zakażenia. Powszechnie uważa się, że kontakt domowy nie sprzyja zakażeniom. Również owady nie przenoszą tych zakażeń. Ślina osoby zakażonej HIV w warunkach fizjologicznych nie stanowi zagrożenia. Chyba, że zawiera ona domieszkę krwi, co zdarza się w chorobach jamy ustnej.
Bezpieczeństwo
Bezpieczne są kontakty z osobą zakażoną w życiu codziennym:
Dotykanie jej, przytulanie, pieszczoty i pocałunki.
Używanie tych samych naczyń stołowych i sztućców.
Korzystanie ze wspólnej wanny, muszli i deski sedesowej.
Wspólne używanie bielizny pościelowej.
Jedzenie potraw przez nią przygotowanych.
Przebywanie w pobliżu, gdy kaszle lub kicha.
Wspólne mieszkanie i wspólna praca.
Bez ryzyka można korzystać z basenów i kąpielisk, telefonów publicznych, restauracji, środków komunikacji, hoteli.
Żadne zwierzęta, ani domowe ani dzikie, nie przenoszą zakażenia HiV od osoby zakażonej na zdrową.
Komary i inne owady nie przenoszą wirusów HIV. W laboratoriach naukowych udowodniono, że HIV nie namnaża się w ciele komara, a sposób, w jaki komary wysysają krew uniemożliwia zakażenie. Potwierdzono to w czasie obserwacji na dużych zbiorowiskach ludzkich.
Bezpieczne jest oddawanie krwi w stacjach krwiodastwa, ponieważ od lat używa się tam sprzętu jednorazowego użytku.
Bezpieczne są zabiegi medyczne wykonywane sprzętem jednorazowego użytku lub wyjałowionym.
Nie stwierdzono, aby ktoś zakaził się w trakcie miłosnego pocałunku Ale często są one wstępem do stosunku płciowego, a to już zmienia sytuację.
"Złapać HIV - a"
Najczęściej zakażenie zdarza się podczas:
Stosunków płciowych.
Wspólnego używania igieł i strzykawek do narkotyków lub wstrzyknięcia narkotyku zabrudzonego krwią.
Skaleczenia przedmiotami, na których może znajdować się świeża krew ( jak żyletki i maszynki do golenia, przybory do tatuażu lub przekłuwania uszu, szczoteczki do zębów, niewyjałowiony sprzęt medyczny, części samochodu rozbitego w wypadku.
Transfuzji krwi ( ryzyko jest minimalne, ponieważ od 1987 roku bada się krew od dawców).
Można urodzić się z zakażeniem, ponieważ zakażona matka może przekazać wirusy swojemu dziecku w czasie ciąży lub porodu (ryzyko dla dziecka zmniejsza się, jeżeli kobieta żyjąca z HIV podda się odpowiedniemu leczeniu w czasie ciąży)
Zapobieganie
1. Bezpieczny seks
Używanie prezerwatywy w czasie każdego stosunku płciowego, niezależnie czy jest to stosunek pochwowy czy odbytniczy. Należy jej też używać w trakcie kontaktów oralnych, jeśli miałoby dojść do wytrysku w ustach.
Świadomy wybór partnera. Im lepiej poznasz swojego partnera (partnerkę) zanim podejmiesz współżycie, tym mniejsze ryzyko, że będzie to osoba zakażona.
Ograniczona liczba partnerów. Im ich mniej, tym mniejsze ryzyko, że napotkasz na swojej drodze osobę zakażoną.
Kochanie się na trzeźwo. Alkohol nawet w małej ilości, a także inne środki odurzające, mogą spowodować, że zrobisz coś, czego na trzeźwo nigdy byś nie zrobił. Alkohol oszukuje.
Wybieranie bezpiecznych form współżycia. Przytulanie, pieszczoty, masaż erotyczny, pocałunkisą bezpieczne.
Rezygnacja ze szczególnie niebezpiecznych form współżycia. Należą do nich: stosunki w czasie miesiączki, agresywny seks, który może powodować krwawienie na zewnątrz i wewnątrz ciała, stosunki odbytnicze.
Odstąpienie od współżycia płciowego, jeśli w okolicy Twoich narządów płciowych pojawią się jakieś zmiany czy objawy chorobowe. Trzeba je leczyć pod kontrolą lekarza. Czasem można zauważyć, że twoja partnerka (partner) ma jakieś zmiany. Wtedy też powinieneś odstąpić od współżycia. Zmniejszasz w ten sposób ryzyko zakażenia siebie i kogoś chorobami, które przenoszą się przez seks, także zakażenia HIV.
2. Uważać na krew
Nie można się dać wciągnąć w przygody z żadnymi narkotykami i środkami odurzającymi. Takie próby mogą spowodować, że sięgniesz po brudna igłę i strzykawkę lub zabrudzony krwią "kompot".
Nie należy pożyczać nikomu własnej i nie pożyczać cudzej szczoteczki do zębów, maszynki do golenia lub przyrządów do wycinania skórek (manicure).
Nie można robić tatuaży, przekłuwać uszy brudnymi czy podejrzanymi igłami
Skaleczenia i zranienia trzeba opłukać wodą, przemyć wodą utlenioną i zakleić plastrem z opatrunkiem.
W czasie udzielania pomocy osobie, która bardzo krwawi, należy pomóc jej, aby sama sobie nałożyła opatrunek. Jeśli nie może tego zrobić, trzeba nałożyć rękawiczki chirurgiczne i opatrzyć ranę. Po zabiegu rękawiczki trzeba wyrzucić. Pobrudzone części ciała warto umyć letnią wodą i mydłem. Poplamione ubranie uprać.
Trzeba pamiętać też o innych. Należy wycierać po sobie ślady własnej krwi. Brudny papier czy ligninę wyrzucić do muszli klozetowej.
CELE I KIERUNKI DZIAŁANIA NA LATA 1999 - 2003 KRAJOWEGO PROGRAMU ZAPOBIEGANIA ZAKAŻENIOM HIV, OPIEKI NAD ŻYJĄCYMI Z HIV I CHORYMI NA AIDS
Cel pierwszy
OGRANICZENIE ROZPRZESTRZENIANIA ZAKAŻEŃ HIV W POLSCE
1. Edukacja społeczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży.
2. Działania profilaktyczne w grupach osób o zwiększonym ryzyku zakażenia HIV.
3. Badania w kierunku zakażenia HIV.
4. Bieżąca kontrola standardów bezpieczeństwa krwi i środków krwiopochodnych.
5. Zapobieganie chorobom sprzyjającym przenoszeniu wirusa HIV.
Cel drugi
POPRAWA JAKOŚCI I DOSTĘPNOŚCI OPIEKI NAD LUDŹMI ŻYJĄCYMI Z HIV I CHORYMI NA AIDS
1. Stałe uaktualnianie i wprowadzanie jednolitych standardów opieki nad osobami żyjącymi z HIV i chorymi na AIDS
2. Kształcenie pracowników medycznych, pracowników służb socjalnych i terapeutów w zakresie wiedzy na temat HIV/AIDS.
Przyczyna
Wirusy wnikają do komórek układu odpornościowego namnażają się w nich i niszczą je. Prowadzi to do dramatycznego w skutkach osłabienia odporności organizmu. Organizm staje się wtedy bezbronny wobec normalnych, niegroźnych zakażeń. Człowiek pozbawiony odporności może umrzeć z powodu choroby błahej dla innych.
Groźny wirus
Wirus HIV, jeśli znajdzie się poza organizmem człowieka jest groźny od kilku do kilkunastu godzin. HIV jest bardzo wrażliwy na działanie czynników zewnętrznych - suchego powietrza, promieni słonecznych. Jeśli wirusy znajdą się na przedmiotach codziennego użytku, to z każdą minutą będzie ich coraz mniej, a wkrótce zginą wszystkie. Natomiast w niektórych wydzielinach i świeżej krwi wirus może żyć dłużej.
Pierwsze przypadki AIDS
Pierwsze zachorowania wykryto w roku 1986. Na świecie definicje tego nowego zespołu ustalono w 1981 roku. Jak dziś wiadomo zachorowania zdarzały się już wcześniej.
Liczba zachorowań
Od 1986 roku do końca grudnia 1999 roku w Polsce zachorowało 839 osób, 470 zmarło. Na świecie od początku epidemii z powodu AIDS zmarło około 16 milionów dorosłych i dzieci.
Liczba zakażonych
Od początku epidemii do 31 grudnia 1999 roku zarejestrowano 6118 przypadków zakażenia HIV. Według danych szacunkowych ok.20000. Na świecie z HIV i AIDS żyje około 34 miliona osób. niepokojące jest to, że na świecie obserwuje się wzrost nowych zakażeń w krajach biednych Afryki Subsaharyjskiej, Ameryki Południowej, Azji, krajach byłego Związku Radzieckiego.
Wiele zależy od mężczyzn
Od 1 grudnia 2000 przez dwa lata walka z HIV i AIDS upłynie pod hasłem "Wiele zależy od mężczyzn".
AIDS w Afryce
W Afryce, szczególnie Południowo - Wschodniej i Środkowej części około 36% populacji dorosłej zakażona jest wirusem HIV. W Republice Południowej Afryki szacunkowo każdego dnia zostaje zakażonych HIV 1500 osób. W regionie KwaZulu Natal w RPA jest 30 - 40% osób zakażonych w populacji.
Przemoc
Badania prowadzone w Kenii wykazały, ze 20% kobiet żyjących z HIV i AIDS stało się obiektem przemocy po przedstawieniu partnerowi wyników testu. Kobiety ukrywając fakt, że zostały zakażone, nie są leczone podczas ciąży. Po porodzie pozostają przy karmieniu piersią swoich dzieci, co zwiększa ryzyko zakażenia ich potomstwa.
Napisałam na ten temat ponieważ niewiele osób zdaję sobie sprawę z zagrożenia jakie niesie ten wirus. Dlatego też, iż każdego z nas może dopaść ten wyrok śmierci w bardzo młodym wieku, przez (zazwyczaj) głupotę. My nie zarażone osoby nie interesujemy się takimi tematami typu HIV/AIDS, dopiero wtedy gdy ktoś z bliskim lub my sami się zarazimy zdobywamy informacje na ten temat, lecz w między czasie obwinamy rodzinę, szkołę, przyjaciół za to że nic nam nie mówili. Niestety osoba zarażona sam zawiniła dlatego że nie interesowała się tymi tematami i była lekkomyślna. Martwi mnie też duży brak tolerancji wobec osób zarażonych. Niedawno podczas zbierania informacji natknęłam się na wiersz matki, która ma dziecko chore na AIDS:
Marzenia
Często pytają mnie
jak to jest?
Co czuję, jakie mam marzenia?
Co we mnie siedzi? Ból i gniew?
Miłość - mówię
i moc dziękczynienia
za każdy pięknie przeżyty dzień.
I mimo wszystko mam marzenia,
wizję przyszłości związaną z nim: Szczęście, rodzina, wielka kariera, pieniądze
zdrowie... chociaż wiem, że spełnić się to nie
może i nie spełni wciąż te obrazy otaczają mnie.
Dalej pytają,
jak to jest,
być matką człowieka chorego na AIDS?
Oktawia Kaplita
Ja ten wiersz rozumiem tak że mimo dziecka które jest chore, ta kobieta idzie naprzód nie rozpacza, cieszy się każdą chwilą życia, bo nie wiadomo co ją może spotkać.