Charakterystyka porównawcza Stasi Bozowskiej i Pawła Obareckiego "Siłaczka"
Stasia Bozowska i Paweł Obarecki to główni bohaterowie lektury Stefana Żeromskiego pt. "Siłaczka", których autor przedstawił jako ludzi o przeciwnych cechach charakteru.
Te obydwie postacie kierują się w swoim życiu dwoma hasłami pozytywizmu: praca organiczna i praca u podstaw. Z poniższego porównania tych dwóch osób dowiemy się, że Stasia i Paweł inaczej realizują je w swoim życiu.
Oboje nie mieli środków do życia. Stasia "wyglądała jak stare pannisko, w baszłyku zarzuconym niedbale na futrzana czapkę, w kaloszach za dużych trochę na jej małe nogi, w niezgrabnej i niemodnej salopce". Czesała się w popielaty, długi, ciężki warkocz. Miała brwi "podobne do prostych, a wąskich skrzydeł jakiegoś ptaka", usta "o kolorze torebek owocu dzikiej róży". Natomiast Paweł nosił "paltocik ciasny jak kaftan wariata...". Chodził małymi kroczkami, aby ukryć dziury w podeszwach umiejętnie pozatykanych teksturą.
Wraz z upływem czasu, charakter i wygląd zmieniły się. Gdy poznajemy Pawła, był uparty, pomocny, uczciwy. Uczył ludzi higieny, udzielał im pomocy za darmo: "uzbierawszy nieco grosza kupił apteczkę podręczną i zabierał ją ze sobą jadąc do chorych. Sam przygotowywał na miejscu lekarstwa, udzielał ich za bezcen...". Walczył ze złym postępowaniem aptekarza. Mieszkańcy wsi nie mieli do niego szacunku. Powybijali mu szyby w oknach oraz "rozpuszczano" plotki. Bohater nie wierzył w siebie, w swoje możliwości. Pod wpływem negatywnej reakcji środowiska porzucił swoje dawne ideały. Od tej pory prowadził bezbarwne życie. Z energicznego, śmiałego, ambitnego mężczyzny zrobił się leniwy, apatyczny, zrezygnowany, samotny człowiek. Całymi dniami nudził się. Przestał się rozwijać. Nie miał już swojego celu. Poszedł łatwą drogą. Przytył i ożenił się. Po prostu przegrał ze samym sobą.
Natomiast Stasia w odróżnieniu od Pawła nigdy nie porzuciła swoich ideałów. Była aktywną i pracowitą osobą do końca swoich dni. Uparcie realizowała swoje marzenia. Pomimo tego, że mieszkała w fatalnych warunkach, przygarnęła do siebie ubogą staruszkę. Bohaterka była także uczciwa, szlachetna, szanowana przez ludzi i konsekwentna. Kochała życie, ludzi dla których napisała podręcznik "fizyka dla ludu". W przeciwieństwie do Pawła całkowicie poświęca się realizacji marzeń.
Moim zdaniem bohater poniósł ogromną porażkę. W porównaniu do Stasi nie był do końca wierny swoim ideałom, zrezygnował z marzeń. Natomiast bohaterka wzbudza w nas podziw oraz szacunek.