list do Rzymian - List do Rzymian został napisany przez św. Pawła w Koryncie, w 58 roku, kiedy to Paweł po raz drugi przebywał w tym mieście. List swój skierował święty do rzymskiej gminy chrześcijańskiej, a przekazał go poprzez wierną i roztropną Febe, która wybierała się w podróż do Rzymu. Autentyczność listu nie budzi kontrowersji, gdyż cytuje go już św. Klemens, a inni wymieniają go jako list Pawłowy. Adresatem listu jest oczywiście cała rzymska gmina chrześcijańska.Na początku listu Paweł przedstawia się gminie rzymskiej, a następnie przybliża im swe plany misyjne oraz naukę, którą nazywa Ewangelią. Skupia się przede wszystkim na usprawiedliwieniu grzesznych uczynków przez wiarę. Zdaje on sobie bowiem sprawę z tego, iż człowiek grzeszy, uważa jednak, iż usprawiedliwienie jest konieczne, zarówno dla pogan, jak i Żydów. Zaznacza także, że nie ma usprawiedliwienia bez wiary, co więcej, jest ono wynikiem łaski. Następnie wyjaśnia znaczenie chrztu, który uwalnia od grzechu oraz wymienia obowiązki moralne chrześcijanina, który w swoim życiu powinien kierować się miłością, tolerancją oraz we wszystkim, co robi, powinien naśladować Chrystusa.Św. Paweł napisał ten list, by uświadomić odbiorcom kwestie związane z wiarą i wypełnianiem obowiązków chrześcijańskich. Prosi także braci, by strzegli się heretyków, którzy wzbudzają spory i sieją zgorszenie, niezgodne z nauką Chrystusa. List do Hebrajczyków - List do Hebrajczyków nie posiada w swoim wstępie formułki, która zawierałaby imiona jego autora oraz adresatów. Różni się od pozostałych listów apostolskich tym, iż nie stanowi on akademickiego wywodu, a ma raczej formę homilii. Długo trwały spory i kontrowersje związane z nieznanym autorem listu, w końcu, od IV wieku, został on uznany za autentyczny list św. Pawła. Ponieważ list ten różni się od trzynastu pozostałych listów św. Pawła, przypuszcza się, iż Apostoł polecił jednemu ze swych uczniów zebrać jego myśli i wywody w formę listu. Nie znamy jednak osoby, która to zrobiła, bibliści snują domysły, iż mógł to być św. Klemens Rzymski, może Łukasz bądź Barnaba albo Aleksandryjczyk Apollos. List został napisany prawdopodobnie w 63 roku w Italii, po uwolnieniu św. Pawła z pierwszego więzienia, gdyż nie ma w nim wzmiance o wojnie z 67 roku.Bazując na licznych nawiązaniach do tradycji żydowskich oraz użyciu języka greckiego, uważa się, iż adresatami listu byli zhellenizowani Żydzi. Nie ma co do tego jednak pewności. Na początku listu, autor wywyższa osobę Jezusa Chrystusa oraz nakazuje wiernym bezwzględne posłuszeństwo względem niego. Jezus nazwany jest arcykapłanem, gdyż został ustanowiony przez samego Boga. Następnie autor listu uznaje wyższość nowego przymierza nad starym, które jest niedoskonałe, włącznie z Prawem Mojżeszowym i kapłaństwem Lewickim. Na koniec skierowane są do adresatów liczne napomnienia i przypomnienia, by nie zapominali oni o gościnności, o ludziach, którzy przebywają w więzieniu, by uwolnili się od chciwości oraz modlili się za Apostołów. Apokalipsa Św. Jana - „Apokalipsa” św. Jana jest to opis wizji końca świata i Sądu Ostatecznego. Ta wizja zaprezentowana jest z perspektywy jednego z proroków i opiera się na obrazie całkowitej zagłady. Sędzią w tej wizji jest Bóg, który siedzi na tronie w towarzystwie starców i zwierząt. Nieopodal znajduje się także księga, której karty przewracane są przez baranka z siedmioma rogami i oczyma. Pojawiają się konie, które są symbolem wojny, kataklizmów, chorób, cierpienia oraz śmierci. W następnej kolejności ukazują się synowie Izraela w białych szatach, co świadczy o pokoleniach, które się nawróciły. Rozbrzmiewa także dźwięk trąb anielskich, a siódma z nich była symbolem przybycia Jezusa. Zjawia się wtedy także niewiasta oraz smok walczący z aniołami. W wizji uwzględniona jest także Bestia z siedmioma głowami, a następnie kolejna, która była Fałszywym Prorokiem i nosiła imię 666. Wśród nich poruszają się także aniołowie, nawołujący do nawrócenia.Wkrótce jednak Bestia zostaje strącona z czeluści przez Boga i powstaje Nowe Jeruzalem, w którym pojawia się dwanaście pokoleń Izraelitów, fundamenty z dwunastoma imionami Apostołów oraz dwanaście bram miasta. List do Filipian - Kiedy Paweł odbywał swą trzecią podróż misyjną, obrał sobie Efez, stolicę rzymskiej prowincji Azji, za ośrodek misyjnej działalności i pracował tam przez trzy lata. Niestety zamieszki i rozruchy, które zaczął wszczynać złotnik Demetriusz, zmusiły św. Pawła do opuszczenia miasta. Jednak ziarnko chrześcijaństwa przez niego zasiane przyjęło się i więzi z Efezjanami przetrwały wiele lat. Prawdopodobnie adresatami listu są prezbiterzy efescy, którzy mieli stawić się w Milecie. Św. Paweł pisał list z więzienia w Rzymie, gdyż oczekiwał wtedy rozprawy sądowej przed cesarzem. Główną treścią listu jest utwierdzenie swych wiernych w prawdziwej i jedynej wierze, pisze o wielkości odkupienia, próbuje wzbudzić w nich zapał dla sprawy Kościoła, który jest jeden i jedyny. Następnie przypomina o obowiązkach wobec bliźnich, do których należy zawsze mówić prawdę, ponieważ każdy na nią zasługuje. Wspomina także o obowiązkach żon i mężów względem siebie, nakazuje dzieciom być posłusznym wobec rodziców, a niewolnikom względem swych panów. Św. Paweł poprzez swój list zwraca uwagę, iż zawsze pojawią się osoby, które będą próbowały zachwiać wiarę w Jezusa, można też odczytać go jako stwierdzenie, iż każdy z nas jest tylko człowiekiem i ma prawo do błędu, wahań, jednak zbroja chrześcijanina pozwoli im dzielnie stawić opór diabelskim siłom i zakusom. Jest więc list ten napomnieniem do chrześcijan, którzy powinni wzmocnić się w swych postanowieniach i stawiać opór poganom i innowiercom, głoszących fałszywe idee.
1. Wymień 4 księgi nowego testamentu i co się w nich znajduje. 2. Wymień 4 Ewangelistów i ich symbole, którzy byli apostołami? Daje naj <3...
