Turystyka kwalifikowana
Kultura fizyczna – obejmuje działania związane z dbałością o rozwój fizyczny i psychiczny człowieka. Jest to dbałość o zdrowie, właściwą budowę o postawę ciała, doskonalenie sprawności ruchowej i wydolności fizycznej. Działania te kształtują u człowieka – cechy osobowości takie jak silna wola , wytrwałość, samodyscyplina itd.
Kultura fizyczna – jest to wyraz określonej postawy wobec własnego ciała, świadoma i aktywna troska o swój rozwój, sprawność i zdrowie oraz umiejętność organizowania i spędzania czasu z największym pożytkiem dla zdrowia fizycznego i psychicznego.
Turystyka jest rodzajem czynnego wypoczynku poza miejscem zamieszkania oraz wiąże się z celami poznawczymi i elementami sportu.
Turystą kwalifikowanym jest osoba, która charakteryzuje się następującymi cechami:
• Jest trwale zainteresowana uprawianiem turystyki.
• Posiada odpowiednia wiedze w zakresie jej uprawiania.
• Uprawia ją systematycznie.
• Posiada odpowiednie przygotowanie kondycyjne i techniczne.
• Wykazuje się umiejętnością posługiwania się specjalistycznym sprzętem turystycznym.
• Posiada uprawnienia do obsługiwania sprzętem specjalistycznym.
• Posiada zdolności psychiczne do jej uprawiania.
• Dąży do zaspokojenia potrzeb ruchu i wysiłku fizycznego.
• Zaspokaja potrzeby kontaktu fizycznego z innym środowiskiem społecznym, przyrodniczym, kulturowym.
• Realizuje potrzeby informatyczno-poznawcze
• Stosuje się do społecznych norm zachowania się w trasie jak i obiektach turystycznych.
Do dyscyplin turystycznych zalicza się:
~ Turystykę pieszą, nizinną i górską
~ Narciarską, nizinna i górską
~ Speleologiczną ( jaskiniową)
~ Kolarską
~ Jeździecką
~ Żeglarską
~ Motorowodną
~ Podwodną ( swobodne nurkowanie)
~ Imprezy na orientacje
Impreza – to widowisko, zabawa, zawody organizowane w celach rozrywkowych, propagandowych lub dochodowym.
W działalności turystycznej są to: imprezy turystyki kwalifikowanej : rajdy, spływy, rejsy, złoty i złazy a także obozy wędrowne, biwaki i wędrówki.
Rajd – podstawowa impreza turystyki kwalifikowanej. Organizowana dla turystów pieszych, kolarskich, motorowych a także dla turystów uprawiających turystykę konną czy narciarską.
Planowa wędrówka kilku grup turystycznych po określonych trasach, w trakcie których zespół realizuje określone zadania określone w regulaminie rajdu.
Wszystkie zespoły objęte są współzawodnictwem. Ocenie punktowej podlegają zwykle :
- punktualność
- opanowanie techniczne turystyki itp.
Uczestnicy rajdu wędrują po jednej lub kilku trasach ( w zależności od liczby zespołów)
W przypadku gdy trasy wiodą z różnych przeciwległych punktów do jednego miejsca docelowego rajd nosi nazwę – GWIAŹDZISTEGO.
Spływ i rejs – są imprezami organizowanymi na wodzie i swym charakterem oraz ogólnymi zasadami odpowiadają rajdowi.
Spływ – kajakiem
Rejs - żaglówką
Zlot – na ogół impreza masowa. Spotkanie turystów. Celem zlotu jest dotarcie do z góry zaplanowanego miejsca . Zlot jest zazwyczaj spotkaniem turystów kończących lub rozpoczynających: rajd, spływ lub rejs.
Jest to zazwyczaj impreza wielo dyscyplinowa kończąca się wielogodzinnym lub kilkudniowym pobytem w danym miejscu.
Złaz – organizowany dla turystów pieszych. Odmiana zlotu. Odbywa się według tych samych zasad co zlot.
Biwak – to postój pod gołym niebem dla odpoczynku, rzadziej noclegu. W harcerstwie pod pojęciem biwak rozumiana jest wycieczka dwudniowa z noclegami w terenie, przyrządzaniem posiłków i organizowaniem zajęć przeważnie w terenie.
Obóz wędrowny – to pokonywanie trasy pieszo lub przy pomocy środka lokomocji z lekkim sprzętem obozowym. Uczestnicy sami troszczą się o przygotowanie posiłków i realizują program.
Wędrówka – nie jest synonimem wycieczki ani obozem wędrownym. Jest pojęciem szerszym, ponieważ wędrują zarówno uczestnicy wycieczki, rajdów, zlotów i obozów wędrownych.
Imprezy są organizowane wg określonych zasad to znaczy maja sprecyzowany cel, dla realizacji, którego opracowany jest odpowiedni program również warunki uczestnictwa, a także regulamin współuczestnictwa drużynowego lub indywidualnego zawierający punktacje. Które w efekcie ma doprowadzić wyłonienie zwycięzców.
Punktacja objęte są:
~ tempo pokonywania trasy
~ sposób poruszania się w terenie
~ udzielanie 1 pomocy
~ sporządzanie posiłków
~ zwiedzanie
~ opisywanie obiektów krajoznawczych
Podział imprez turystyki kwalifikowanej:
Nizinne ----- górskie wodne
~ piesze kajakowe
~ kolarskie żeglarskie
~ narciarskie motorowodne
~ motorowe podwodne
~ na orientację
wielo dyscyplinowe
ORGANIZACJA OBOZU WĘDROWNEG
Obóz wędrowny to pokonywanie trasy pieszo lub przy pomocy środków lokomocji ( rower, kajak, żaglówka,)z lekkim sprzętem obozowym, namiotami, prowiantem i przyborami kuchennymi.
Uczestnicy obozy wędrownego sami troszczą się o przygotowanie posiłków, organizację miejsca noclegowe, jak również są odpowiedzialni za przygotowanie i realizację programu krajoznawczego na obozie.
Cykl przygotowawczy obejmuje bez wyjątku wszystkich jego uczestników to od precyzji wykonania przyporządkowanych im zadań zależy prowadzenie całego przedsięwzięcia.
Rola kierownika obozu sprowadza się w tym czasie do czynności motywacyjnych inspirujących, kontrolnych stosunku do działań poszczególnych grup. Tak pojmowana praca uczestników wyrabia w nich samodzielność, systematyczność, pracowitość itp.
Dla osiągnięcia sukcesu organizacji należy zwrócić uwagę na:
1) właściwe przygotowanie programu obozu ze szczególnym celu, jak i sposobu realizacji.
2) Umiejętny dobór grupy według norm liczebności uczestników
3) Prawidłowe przygotowanie uczestników do czekających ich obowiązków wysiłku fizycznego.
4) Umiejętny wybór terenu obozu i jego podział na etapy.
5) Zaktywizowanie wszystkich uczestników do prac przygotowawczych.
6) Zorganizowanie odpowiedniej ilości funduszy
7) Systematyczność i dokładność realizacji programu obozu
Na dobre zaplanowanie i przeprowadzenie obozu wędrownego składają się następujące elementy:
- planowanie
- programowanie
- przeprowadzenie
- podsumowanie obozu.
Planowanie:
Uczestnicy obozu, poznanie takich cech jak: wiek, zainteresowanie, kultura turystyczna, zaawansowanie turystyczne, sprawność fizyczna itp.
Wybór terenu turystycznego, zainteresowań oraz posiadanie sprzętu.
Programowanie:
Należy zwrócić uwagę na:
Przygotowanie organizacyjne: Najważniejszą czynnością w tej fazie jest podział na grupy działania:
1) Grupa programowa do jej zadań należy:
- opracowanie reguł obozu
- opracowanie programu obozu
- opracowanie trasy wędrówki obozu
- podział tematyki krajoznawczej wśród uczestników
- ustalenie sposobu żywienia
- opracowanie rozkładu dnia.
2) grupa finansowa – przygotuje:
- opracowanie…preliminarza
- zamówienie usług turystycznych, w skład których wchodzą min: rezerwacja
noclegów, wyżywienia, zwiedzanie.
2) grupa sprzętowa powinna zadbać o:
- kompletowanie i przygotowanie sprzętu turystycznego ( jeżeli wymaga tego sprzęt należy zadbać o jego naprawę)niezbędnego do realizacji obozu wędrownego.
3) Grupa sportowo –rekreacyjna
- przygotowanie i prowadzenie treningu przygotowawczego
- organizację czasu wolnego na obozie.
Przygotowanie treści poznawczych:
a) Wyznaczenie celu poznawczego obozu
b) Opracowanie podzielonych wcześniej tematów krajoznawczych
c) krajoznawczych wybór terenu i trasy obozu wędrownego
Wybierając teren dla obozu uwzględnić należy:
stopień dostępności terenu ( skalę trudności marszu, jazdy i pływania)
Liczbę dni przeznaczonych na wędrówkę
Porę i dnia i roku związana z tym długość dnia.
Stopień zaawansowania turystycznego uczestników oraz ich wiek.
Możliwości noclegowe odpowiedniego terenu
Stan posiadanych funduszy oraz sprzęt turystycznego
Wielkość i natężenie ruchu turystycznego.
Przy opracowaniu trasy obozu należy przestrzegać następujących zasad:
Trasę dzieli się na odcinki dzienne
Wybór trasy uzależniony jest od istniejącego na danym terenie pola namiotowego oraz wody potrzebnej do gotowanie i mycia się.
Odcinki dzienne uzależnione są także od miejsc, w których można uzupełnić produkty żywnościowe
Odcinki dłuższe i bardziej forsowne należy przeplatać odcinkami mniej męczącymi i krótszymi
1 dzień wędrówki powinien być mniej męczący i krótszy
wysiłek należy zwiększać stopniowo
w ostatnim dniu obozu oznacza się godzinę powrotu do domów.
Gromadzenie funduszy:
Po przygotowaniu dokładnego preliminarza obozu podejmować należy działania mające na celu zdobycie środków na organizowanie obozu. Polegają one na:
staraniach dotacje od sponsorów oraz instytucji
organizacji różnorodnych imprez dochodowych takich jak: festyny, zabawy.
Praca własna uczestników w przygotowaniu obozu.]
Przygotowanie kondycyjne i techniczne:
Organizacje krótkich wypadów, spacerów, kajakowych itp.
Poprzez wielogodzinne wycieczki i wycieczki z noclegiem na polu biwakowym z realizacją programu wchodzącego w skład pierwszego etapu wędrówki.
Przeprowadzenie:
Podczas wędrówki należy zwrócić uwagę na:
Zasady i metody pokonywania trasy
Organizacja dnia wycieczki
Stosowanie się do norm obciążenia dziennymi odcinkami tras
Obciążenie sprzętem turystycznym uczestników
Realizowanie programu obozu
Stosowanie się do regulaminu
Tam gdzie jest grupa należy kierować się wskazówkami, nakazami i zakazami jakie obowiązują w danym miejscu.
Wywiązanie się osób z ich funkcji
Samopoczucie uczestników wędrówki
Dokonanie podsumowania obozu przed jego zakończeniem.
Podsumowanie:
Opracowanie i terminowo oddać sprawdzenie wyjazdu
Rozliczyć dokumentacje finansową imprezy ( wszelkiego rodzaju rachunki za usługi turystyczne)
Przygotować archiwum obozu
Zorganizować spotkanie po obozie.
Zasady bezpieczeństwa na obozach wędrownych.
Turystyka kwalifikowana łączy w sobie wiele dziedzin działalności turystycznych, związanych z wędrowaniem w zróżnicowanym terminie, środowisku przyrodniczym.
Wędrówka najczęściej odbywa się za pomocą własnych mięśni, ale również środków lokomocji tj: rowery, żaglówka kolej.
KADRA TURYSTYCZNA
Najstarsza kadra turystyki wywodzi się z Towarzystwa Tatrzańskiego są to przewodnicy Turystyczni.
3 grupy przewodników:
- górscy
- miejscy
- terenowi
Przewodnikiem może zostać osoba pełnoletnia, która posiada wykształcenie średnie, dysponuje dobrymi warunkami zdrowotnymi, miła prezencją oraz odbędzie kurs zakończony egzaminem pod komisją powołaną przez wojewodę.
Wymagania:
Oczekuje się od niego przede wszystkim wszechstronnej wiedzy i rzetelnej wiedzy. Przewodnik jest jednocześnie opiekunem powierzonych jego pieczy turystów, zapewnia im bezpieczeństwo, jak również musi posiadać umiejętności udzielania 1 pomocy. Pełni również funkcje wychowawcze, pilnuje przestrzegania porządku itp.
Poza wymienionymi 3 grupami przewodników wyróżnia się jeszcze dodatkowo 4 rodzaje przewodników:
- przewodnicy górscy
Plan wycieczki:
3 podstawowe grupy obowiązków:
• Obowiązek zapewnienia i realizacji na rzecz uczestników wszystkich świadczeń objętych programem wycieczki w odpowiedniej ilości, jakości i terminie.
• obowiązek opieki nad uczestnikami. Obowiązek opieki nad uczestnikami jest co najmniej, równorzędny z obowiązkiem zapewnienia wykonania świadczeń a ustawy o usługach turystycznych umieszcza ten obowiązek nawet na 1 miesiąc.
• Obowiązek świadczenia informacji krajoznawczej dotyczy podstawowej informacji krajoznawczej o trasie podróży oraz informacji o krajach i miejscowościach docelowych.
Wymogi stawiane pilotom i przewodnikom :
- cierpliwy, wyrozumiały, sympatyczny
- inteligentny
- łagodny, uprzejmy, kulturalny
- chętnie odpowiada na pytania turystów
- nie przemęcza turystów
- wprowadza w dobry humor uczestników
- mówić żywo, obrazowo, głośno, poprawną polszczyzną lub innym językiem
- umiejętność przystosowania się do poziomu grupy.
Przodownicy turystyki kwalifikowanej
Nie jest to uprawnienie państwowe ale uznawane
Są inicjatorami rozwoju swojej dyscypliny turystyki oraz krajoznawstwa.
Do ich zadań należy:
- Nauczanie zasad prawidłowej działalności turystycznej
- Prowadzenie i opracowanie programu wycieczek, imprez turystyki kwalifikowanej tj: rajdy, zloty, spływy
- Potwierdzenie uzyskanych punktów na odznaki turystyczne.
Tytuł przodownika turystycznego pochodzi od przewodzenia w określonej dyscyplinie i wywodzi się z Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego gdzie była funkcja przewodnika Górskiej odznaki turystycznej.
GŁOWNI ORGANIZATORZY TURYSTYKI.
Poza wymienionymi organizacjami turystyka kwalifikowana stanowi istotny element w organizowanych przez kościół Rzymsko Katolicki młodzieżowych obozów wędrownych.
PTTK wypracowało i stosuje model kształtowania turysty kwalifikowanego poczynając od początkującego turysty, a skończywszy na osobie przygotowanej do uprawiania turystyki kwalifikowanej w ramach wybranej dziedziny turystyki oraz do organizowania imprez takiej turystyki dla innych.
PTTK koncentruje się w znacznym rozmiarze na działalności ukierunkowanej na turystę kwalifikowanym i upowszechniania turystyki kwalifikowanej.
System kwalifikowania w PTTK podnosi wiedzę turystyczna i krajoznawczą członków towarzystwa, która umożliwia im samodzielne organizowanie aktywności w wybranej dyscyplinie turystycznej oraz prowadzenie imprez turystyki kwalifikowanej dla innych.
System odznak turystyki kwalifikowanej
Odznaki ma każda dyscyplina turystyki kwalifikowanej. Zdobycie ich jest obwarowane odpowiednimi regulaminami. Im wyższe miejsce w hierarchii zajmuje odznaka tym jej zdobycie wymaga włożenia większego wysiłku fizycznego i intelektualnego, wymaga wyższej normy kwalifikowanej.
System znakowanych szlaków turystycznych.
Jest ukierunkowany na kształtowanie wiedzy i umiejętności turysty kwalifikowanego od jego pierwszego zetknięcia się z turystyką, gdy jeszcze nie widział, że będzie turystą kwalifikowanym. Jest wykorzystywany szczególnie chętnie w początkowym okresie uprawiania turystyki gdy jeszcze samemu trudno dać sobie rade z zaplanowaniem atrakcyjnej trasy należycie dobranej do potrzeb krajoznawczych i możliwości fizycznych.
Zagospodarowanie turystyczne kraju;
Schroniska, wypożyczalnie sprzętu informacja turystyczna – przeznaczona dla różnych turystów o różnym stopniu przygotowania turystycznego. Rozmieszczenie poszczególnych obiektów w terenie ma zapewnić możliwość przemieszczania się turysty w określonym czasie od jednego obiektu do kolejnego leżącego na konkretnym oznakowanym szlaku turystycznym.
Organizacja imprez
• Ogólnopolski młodzieżowy konkurs wiedzy krajoznawczej
• Młodzieżowe szkoły turystyki przeznaczone dla początkujących młodych turystów
• Konkursy krasomówcze organizowane na zamku Golbiu i Dobryniu dla przewodników PTTK i młodzieży szkolnej
• Ogólnopolskie rajdy wykwalifikowanej, szczególnie w ramach turystyki pieszej i górskiej
• Ogólnopolskie spływy kajakowe i żeglarskie
• Rajdy, złaz, zloty, spływy, rejsy w ramach turystyki kwalifikowanej
• Obozy turystyki krajoznawczej stacjonarne i wędrowne.
• Szlaki turystyki nizinnej, wodne, górskie letnie i narciarskie. Wydawnictwa krajoznawcze i turystyczne, przewodniki i poradniki
ZHP
Harcerstwo – jest to doskonała szkoła wpajania zasad i nawyków działalności krajoznawczo- turystycznej wśród społeczeństwa, przy czym walorem tej działalności jest to, że pracę taką rozpoczynamy z najmłodszymi członkami tego społeczeństwa przygotowując ich stopniowo do umiejętnego organizowania sobie wartościowych sposobów wypoczynkowych.
Harcerstwo dysponuje wypróbowanym w zakresie organizowania krajoznawstwa turystyki wśród dzieci i młodzieży, systemem uwzględniającym zasadę dostosowania stopnia trudności do wieku uczestników oraz szeroko rozwiniętej pracy samowychowawczej, opierając się min na sprawnościach obejmujących różne dziedziny wiedzy i umiejętności- artystyczne, sportowe, przyrodnicze techniczne.
Sprawności z zakresu turystyki są opracowywane według zasady stopniowania trudności i stopniowego wprowadzania harcerzy w zakres praktycznej i teoretycznej wiedzy krajoznawczo turystycznej.
Turysta – musi poznać tereny wycieczkowe w obrębie 50 km od miejsca swojego zamieszkania. Potrafi wskazać najpiękniejsze tereny turystyczne w Polsce. Odbył kilkanaście wycieczek w różnych terenach ( w górach, na lądzie, w lesie). Zorganizował dla drużyny wycieczki o różnej tematyce, zwłaszcza o charakterze poznawczym takich jak zwiedzanie obiektów zabytkowych, przyrodniczych itp.
Wędrowiec – uczestniczył w kilkudniowych wyprawach – rajdach z nocowaniem w schroniskach, namiotach, pod gołym niebem. W czasie obozów wędrownych zainteresował się historią poznawanych miejsc i ludzi tam żyjących. Zachęcał ich do wędrówki tym samym tropem, zorganizował rajd według programu przez siebie przygotowanego na wybranej przez uczestników trasie.
Włóczęga – zdobył srebrną odznakę turystyki pieszej PTTK. Poznał szlaki turystyczne swojego regiony, znajdujące się w ich pobliżu tereny obozowe lub biwakowe oraz schroniska PTTK i PTSM. Uczestniczył,w co najmniej 6 wycieczkach drużyny i obozie wędrownym oraz samotnej jednodniowej wędrówce. Poznał historię turystyki i krajoznawstwa w Polsce.
W dotychczasowej działalności drużyn i turystów jest preferowana turystyka kwalifikowana: obozy wędrowne, wycieczki, rajdy żeglarskie, obozy specjalistyczne. W działalności krajoznawczo – turystycznej harcerzy dominują rajdy, zloty, złazy.
W szeregach kadry harcerz znajduje się pewna liczba przewodników oraz organizacji turystyki kwalifikowanej.
ZRZESZENIE LZS
Zrzeszenie to powstało w 1946 roku jako miejska organizacja, którą w 1960 roku przekształcono w organizację sportowo – turystyczną. Zadaniem w zakresie turystyki i wypoczynku w środowisku miejskim zajmują się społeczne komisje turystyki miejskiej, działające przy instancjach LZS pod kierunkiem Centralnej Komisji Turystyki Miejskiej Rady Głównej LZS.
Program działalności krajoznawczo turystycznej LZS uwzględnia przede wszystkim tanie i ogólnodostępne formy turystyki masowej i kwalifikowanej, Powtarzane w systemie akcji imprez konkursów.
Ważną rolę modelową, szkoleniową i instruktażową odgrywają konkursy i imprezy centralne organizowane w pięciu podstawowych dyscyplinach turystyki kwalifikowanej, narciarskiej.
Dają one możliwość zdobywania i wymiany doświadczeń, popularyzowaniu turystyki kwalifikowanej w środowisku szkół rolniczych, wiejskich szkół podstawowych wśród mieszkańców wsi. Popularyzuje się w społeczeństwie wiejskim najlepsze formy turystyki i wypoczynku. Tworzą warunki do uprawniania turystyki i uczestnictwa w rekreacji.
Zrzeszenie to prowadzi ogólnopolskie konkursy i akcje turystyczne min:
• Konkurs obozów wędrownych dla młodzieży szkół rolniczych wiejskich szkół podstawowych szlakiem wiedzy i przygód
• Konkurs na najaktywniejszego organizatora turystyki
• Konkurs na najlepszą wieś letniskową
• Organizuje zimowe i letnie imprezy turystyczne dla mieszkańców wsi.]
Ciekawą akcją zrzeszenia było wytyczenie tras turystycznych wiodących przez wsie o miasteczka rolnicze atrakcyjne turystycznie i krajoznawczo.
Instruktorzy turystyki krajoznawczej i motorowej szkoleni są wspólnie z Polskim związkiem Kajakowym i Polskim związkiem Motorowym LZS współpracuje w organizacji turystyki krajoznawczej na wsiach ze związkiem Młodzieży Wiejskiej ( ZMW) Związek ten organizuje obozy wędrowne, rajdy i zloty. Zarządy wojewódzkie ZMW organizują obozy jeździeckie i spływy kajakowe.
PTSM
W PTSM znaczną role odgrywa turystyka, co wyraża się poprzez fakt, iż organizacja ta:
• Udziela noclegów młodzieży szkolnej, Członkom Międzynarodowej federacji Schronisk Młodzieżowych.
• Rozbudowuje schroniska stałe i sezonowe oraz je modernizuje
• Tworzy sieć około 200 typowych tras do odbywania wielodniowych wędrówek pieszych I rowerowych, z których corocznie korzysta ok. 400 zespołów wędrownych.
• Organizuje złazy, złoty, rajdy, olimpiady, sejmiki
• Tworzy koła PTSM na terenie poszczególnych szkół i programuje ich pracę.
Szkoła
Instytucja ta jest zainteresowana rozwijaniem turystyki krajowej wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Wycieczki, biwaki, obozy wędrowne. Uczą młodzież turystyki kwalifikowanej, a przez pierwsze wrażenia i doświadczenia młodzież zdecyduje czy potrzeby z dziedziny działalności turystycznej zostaną rozbudowane.
Szkolne koła krajoznawcze turystyki, zakładane przez ZHP, PTSM, PTTK, CZS,ZMW organizują:
• Wycieczki, imprezy i inne
• Obozy wędrowne w czasie wakacji letnich czy zimowych
• Szefa wśród uczniów kulturę uprawiania turystyki i wypoczynku po nauce
• Opiekę nad szkolnymi schroniskami młodzieżowymi i wypożyczalnia sprzętu,
TURYSTYKA KWALIFIKOWANA JAKO SEKTOR DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ.
3 grupy funkcji:
- społeczno – wychowawcza
- społeczno – gospodarcza ( ekonomiczna)
- rekreacyjno –zdrowotna
Następuje samoorganizowanie wyjazdu.
W turystyce kwalifikowanej następuje korzystanie z miejsc, które nie są zagospodarowane, ponosi się wtedy niższe koszty.
W turystyce mamy do czynienia z 4 etapami konsumpcji:
1. Przygotowanie
Następuje zmiana w konsumpcji ( każdy zbiera środki), podjęcie dodatkowej pracy, zwiększenie produkcji, obrotu, wzrost gospodarczy, powstają punkty informacji turystycznej, wzbogacenie rynku lokalnego, następuje również odpływ środków pieniężnych.
2. Podróż ( tam) i ( powrót)
Mamy tu do czynienia z zapotrzebowaniem środków transportu.
- pobudzenie inwestycji z zakresu infrastruktury transportowej ( produkcja środków transportu, wzrostu tam zatrudnienia)
- pobudzenie gospodarki transportowej.
3. Popyt
- wzrost aktywacji społeczeństw
- wzrosty zatrudnienia, następuje ożywienie gospodarcze.
- Wzrost wpływu z tytułu świadczeń usług ( wzbogacenie się budżetów terenowych)
- Zwiększa się siła nabywcza
- Rozwój inwestycji i bazy turystycznej i wzrost zatrudnienia
- Rozwój ,miejscowości recepcyjnej.
3,5 – tyle wynosi mnożnik turystyczny w Azji
Koszty imprezy turystyki kwalifikowanej – co wpływa?
- nocleg
- cena
- wyżywienie
- wypożyczenie sprzętu turystycznego
- dojazd
- opłaty za usługi