Autoportret w sztukach plastycznych i w literaturze. Omów sposoby kreacji własnego "ja" w dziełach różnych epok.

Ramowy plan wypowiedzi

1.Wprowadzenie

-Autoportret czyli portret własny artysty w rzeźbie, malarstwie, literaturze czy też w grafice.
-Różne sposoby kreowania własnego "ja" na przestrzeni epok. (Idealizacja, umniejszanie swojej osoby, autoportret psychologiczny.)
-Używane techniki malarskie w autoportretach. (Pastel, akwarela, kolaż, grafika.)
-Kreowanie słowa przez autorów tekstów literackich. (Zabiegi językowe, neologizmy, odmienne stosowanie pojęć.)
-Teza: W prezentowanych przeze mnie tekstach kultury różnych epok autoportret jest źródłem wiedzy o artyście. Sposoby jego kreacji są różne.

2.Kolejność prezentowanych argumentów

-Pieśń XXIV Jana Kochanowskiego - wyidealizowane oblicze artysty. Odrodzenie kultury i jej rozkwit w Polsce stwarza powody do idealizacji twórcy.
-Autoportret Stanisława Wyspiańskiego - wizerunek artysty odpowiednikiem ówczesnej sytuacji narodu polskiego. Patriotyzm Wyspiańskiego w sztuce. Próba podniesienia społeczeństwa do walki o niepodległość.
-Autoportret Egona Schielego - umniejszanie wartości swojej osoby, fascynacja seksualnością człowieka. Problemy artysty w wieku dojrzewania, poszukiwanie swojej tożsamości. Kontrowersyjna sztuka malarstwa.
-Sklepy Cynamonowe Brunona Schulza - Kreacja własnego "ja" przy pomocy wizerunku ojca. Więzi rodzinne z ojcem przyczyną i sposobem wyrażania twórczości Schulza. Choroba przeszkodą w życiu artysty, próba ponownego przywrócenia i budowania marzeń z dzieciństwa w książce. Obawa przed płcią przeciwną.

3.Wnioski

-Zjawisko odmiennego kreowania własnej postaci w literaturze i sztuce.
-Czynniki zewnętrzne i wewnętrzne kierują twórczością artysty.