Przemówienie z okazji nadania szkole imienia

Szanowni goście, grono pedagogiczne i uczniowie – jako przewodnicząca samorządu szkolnego chciałabym was powitać i zabrać głos. Zebraliśmy się w ten piękny i słoneczny dzień po to, by wspólnie uczestniczyć w uroczystym nadaniu naszej szkole imienia. To wyczekiwane przez wszystkich wydarzenie na pewno wpisze się w karty historii naszej szkoły. Do tej pory nie mieliśmy patrona, jednak nadszedł czas zmian – uczyniliśmy postęp, wielki krok do przodu.
Zapewne większość z was nie słyszała o tak znamienitej postaci, jednak nie bez powodu Stanisław Marusarz został patronem naszej szkoły. Urodził się w roku 1913, w Zakopanem. Przygodę ze sportem i skokami narciarskimi rozpoczął już w wieku 10 lat, zaś w 1938 roku został wicemistrzem świata. Oprócz licznych sukcesów w sporcie wykazywał się również podczas walk obronnych w czasie II wojny światowej. Aresztowany przez gestapo i uwięziony w Krakowie. Biorąc udział w podhalańskim ruchu oporu niejako podpisał na siebie wyrok śmierci. Na szczęście, udało mu się uciec z więzienia i do końca wojny ukrywał się na Węgrzech. Kawaler wielu odznaczeń, min. Srebrnego Krzyża Orderu Virtuti Militari, Orderu Odrodzenia Polski czy też Krzyża Armii Krajowej. Rekordzista świata w długości skoku na Planicy.
W rok 1955 skoczek narciarski Birger Ruud jednym ze swoich wywiadów oświadczył, że Stanisław Marusarz stanowi fenomen zwycięstwa tężyzny fizycznej nad czasem – czterdzieści parę lat życia i ponad dwadzieścia lat na skoczniach świata i wciąż nieutracone miejsce w światowej czołówce. Fakt, Marusarz zadziwiał wszystkich swoim talentem sportowym, jednak na jego przykładzie możemy zobaczyć, jak silną miłością do ojczyzny pałał każdy Polak. W obronie narodu ryzykował własne życie, powinniśmy więc brać z niego przykład z jego patriotyzmu. Jako sportowiec dał przykład niezwykłej sumienności i samodyscypliny, wytrwale dążąc do celu, nie dając się pokonać nawet najgorszym przeciwnościom losu.
Biorąc pod uwagę jego osiągnięcia i bohaterską postawę, śmiało mogę powiedzieć, że to będzie zaszczyt uczęszczać do szkoły o jego imieniu. My, uczniowie, będziemy brać z niego przykład i wytrwale dążyć do celu, jakim jest osiągnięcie najlepszych wyników w nauce oraz trwać w miłości do ojczyzny.
Kończąc, chcę życzyć wam miłego dnia oraz abyście i wy osiągnęli tak wiele w swoim życiu.