DVD

Sama instalacja czytnika w obudowie komputera nie wystarczy do odtworzenia filmu DVD. Równie ważna jest konfiguracja systemu operacyjnego związana z instalacją najnowszych wersji pakietów DirectX i DirectMedia. Kolejny istotny element to dobór odpowiedniego oprogramowania. DVD to również przestrzenny dźwięk o cyfrowej jakości. Odgrywanie ścieżki audio przez karty dźwiękowe może się odbywać z wykorzystaniem od dwóch do sześciu głośników jednak nie każda karta obsługuje dodatkowe wyjścia.

Technologia DVD Video nazywana jest często DVD. Obecnie potencjał DVD wydaje się nieograniczony. Na jednym dysku ze względu na jego bardzo dużą pojemność oraz dwuwarstwową i dwustronną konstrukcję można umieścić do ośmiu godzin filmu. Nagrania cechują się przy tym cyfrową jakością i oferują pełną rozdzielczość telewizyjną (720x480 dla standardu NTSC lub 720x576 dla stosowanego w Europie PALu). Aby zamieścić taką ilość informacji dane są skompresowane w formacie MPEG2. Filmy DVD na ogół dzielone są na mniejsze fragmenty a każdemu z nich przypisany jest jednostkowy indeks. Dzięki temu można uzyskać natychmiastowy dostęp do każdego zdefiniowanego fragmentu filmu. Z innych opcji nawigacyjnych warto wspomnieć o możliwości płynnego odtwarzania z podglądem do przodu i do tyłu.
Obok materiału wideo na płycie może się znajdować do ośmiu cyfrowych ścieżek audio, przy czym każda z nich składa się maksymalnie z ośmiu oddzielnych kanałów dźwiękowych. Taka struktura umożliwia zapisanie na jednej płycie kilku wersji językowych przestrzennej ścieżki dźwiękowej jak również nagranie wielu innych dodatków. Ponadto na płycie mieści się do 32 ścieżek zawierających tłumaczenie wypowiadanych dialogów w rożnych wersjach językowych.
Zazwyczaj filmowi DVD towarzyszy graficzne menu dające dostęp do poszczególnych scen filmu oraz innych materiałów informacyjnych umieszczonych na płycie. Często na dysku znajduje się dodatkowo jego kinowy lub telewizyjny zwiastun, biografie aktorów i osób pracujących przy produkcji filmu, niektóre sceny wycięte podczas końcowego montażu, dokumenty opisujące powstanie filmu zdjęcia z planu i wiele innych.

Budowę komputerowego zestawu przystosowanego do odtwarzania filmów DVD należy rozpocząć od całkowicie niezbędnego czytnika DVD-ROM. Napędy DVD-ROM pierwszej generacji odczytywały dane z płyty DVD z maksymalna prędkością 1350 KB/s całkowicie wystarczają do odtworzenia filmu. Niestety ze względu na liczne mankamenty towarzyszące pierwszym modelom DVD-ROMów choćby problemy z odczytem wypalanych płyt CDR i CDRW należy odradzić zakup takich modeli zwłaszcza, jeżeli urządzenie jako jedyne w systemie ma również spełniać funkcję CD-ROMu. Takich problemów pozbawione są modele nowsze.
Przy wyborze czytnika transfer DVD ma drugorzędne znaczenie. Większą uwagę warto zwrócić na prędkości odczytu płyt CD-ROM. Kolejną bardzo ważną cechą jest korekcja błędów podczas odczytu z zarysowanego nośnika. Napęd o sprawniejszej korekcji błędów przysporzy znacznie mniej problemów podczas transferu danych z uszkodzonego dysku DVD lub krążka CD. Parametr ten ma bardzo praktyczne zastosowanie na ogół, bowiem dostępne w wypożyczalniach płyty DVD mają rożnego rodzaju mechaniczne uszkodzenia. Bardziej niezawodny czytnik pozwoli, zatem uniknąć niekorzystnych efektów związanych z przeskokami czy nieoczekiwanymi pauzami podczas oglądania filmu.

Napędy DVD ROM określa jeszcze jeden parametr. Mowa o tzw. zabezpieczeniu regionalnym lub jego braku. Systemy, w których kod sprawdzany jest tylko na poziomie dekodera MPEG2 umownie określane są mianem RPC 1. W sytuacji, gdy region kontrolowany jest również w napędzie DVD mówimy o zestawie RPC 2. Ze względu na wymagania producentów filmowych krążków wszystkie nowe napędy DVD kupione po 1 stycznia 2000 roku są urządzeniami zgodnymi ze standardem RPC 2. W przypadku starszych modeli nie ma jednak jednolitej zasady określającej czy kod regionalny został wpisany na stałe. Zmiana kodu zapisanego w pamięci napędu jest znacznie trudniejsza od oszukania dekodera MPEG2. Jednak zadanie to jest wykonalne. Na stronach internetowych można znaleźć oprogramowanie umożliwiające wyzerowanie licznika zmian (najczęściej dostępnych jest maksymalnie pięć), bądź zupełne wyłączenie sprawdzania regionów.
Bardzo ważnym elementem początkowej konfiguracji napędu DVD-ROM w systemie Windows jest uaktywnienie trybu DMA. Często, bowiem wszelkie przeskoki i zatrzymania przy odtwarzaniu filmu nawet na bardzo szybkim komputerze związane są z ustawionym standardowo trybem PIO 4 dodatkowo obciążającym procesor podczas przesyłania danych. Włączenia kanałów DMA dokonuje się we właściwościach napędu.

Standard DVD opracowano z myślą o prezentacjach filmów głownie na ekranach telewizorów o dużych rozmiarach najlepiej z kineskopami o proporcjach szerokości do wysokości 16:9. Generalnie nawet średniej klasy telewizor kolorowy zapewnia wyższą jakość obrazu od drogiego monitora komputerowego. W przypadku odbiorników TV jakość jest zazwyczaj większa, obraz na telewizorze charakteryzuje się lepszym kontrastem i nasyceniem kolorów.
Podłączenie komputera do odbiornika TV nie jest tak proste. Zazwyczaj nie wystarczy zwykle wyjście TV-out obecne na śledziu niektórych kart graficznych. Podczas wyświetlania obrazu na ekranie telewizora najlepiej sprawdzają się dekodery sprzętowe wyposażone w odpowiednie złącze.
Dekodery programowe, (np. WinDVD) często wyłączają wyjście telewizyjne na karcie graficznej. Jest to związane z zabezpieczeniem znanym jako Makrowizja. Aplikacje wykrywają, bowiem brak obsługi Makrowzji przez sterownik grafiki i blokują możliwość przekazywania sygnału wideo. Nawet, jeżeli uda się poprawnie użyć wyjścia TV często uzyskany obraz jest blady i nieostry a poza tym zawiera zbędne i przeszkadzające czarne pasy widoczne na wszystkich bokach wyświetlanej ramki. Istnieją wprawdzie aplikacje korygujące niepożądane efekty np. TVOut przeznaczony dla kart z procesorami Riva TNT jednak uzyskana w ten sposób jakość obrazu nadal odbiega od oferowanej przez dekodery sprzętowe. Istnieją jednak karty graficzne, które dzięki kilku sztuczkom programowym mogą z zadowalającą jakością wyświetlić film na ekranie TV. Mowa tutaj o urządzeniach z procesorami Matrox G200 G400 oraz kartach ELSA Erazor wyposażonych w wyjścia TV.