1. Ile dm^3 tlenku węgla IV w temperaturze 300K i pod ciśnieniem 1000 hPa otrzyma się, jeżeli do redukcji 144 g tlenku żelaza II użyto 18g węgla. 2. 150 cm^3 H2 I O2 zapalono iskrą elektryczną. Po skropleniu pary zostało 30 cm^3 O2. Ile cm^3 H2 i O2 było

Najpierw liczymy, który reagent był w niedomiarze: 2FeO+C--->2Fe+CO2   Liczymy mase molową FeO M=56g+16g=72g Masa węgla=12g 2*72g----12g 144g----x x=12g Wychodzi na to, że mamy nadmiar C, ponieważ do reakcji potrzebne jest 12g, a mamy 18g. Czyli posiadamy niedomiar FeO Zatem liczymy ile tlenku węgla otrzymamy: 2*72g-----44g 144g----x x=44g Czyli otrzymamy 1 mol CO2. Ze wzoru Clapeirona: pV=nRT 1000hPa*V=1mol* 83,14hPa*dm3/mol*K *300K 1000V=24942dm3    Obie strony dzielimy przez 1000 V=24,942dm3 2. pH=8, wiec CH⁺=10⁻⁸ Liczymy liczbę moli: 10⁻⁸=n/0,1dm3  Obie strony mnożymy przez 0,1 n=10⁻⁷mol Masa molowa Mn=55g 55g---1mol 0,025g---x x=4,5*10⁻⁴mol Liczymy stężenie roztworu: n=4,5*10⁻⁴-10⁻⁷=4500*10⁻⁷-1*10⁻⁷=4499*10⁻⁷=4,5*10⁻⁴ v=0,1+0,1=0,2dm3 c=2,25*10⁻³ Aby wytrącił się osad stężenie musi być większe, bądź równe Ir 2,25*10⁻³<2*10¹³ Osad nie wytrąci się.