Pedagogika społeczna - wykłady

Metody I techniki badawcze

Definicja
Pedagogika społeczna jak większość dyscyplin pedagogicznych w metodologii badawczej stosuje metod techniki i narzędzia badawcze. Przez metody badawcze w pedagogice badawczej rozumieć będziemy określony sposób postępowania badacza w procedurze badawczej w celu weryfikacji badanej rzeczywistości społecznej.

Pedagogika społeczna wyróżnia cztery metody badawcze:
· Eksperyment pedagogiczny
· Metoda sondażu pedagogicznego
· Metoda przypadku
· Metoda monografii pedagogicznej

Metoda eksperymentu pedagogicznego jest to metoda postępowania badacza, w którym w sposób celowy i świadomy wprowadza zmienną eksperymentalną obserwując jednocześnie pewne zmiany w wyniku wprowadzonej zmiennej eksperymentalnej. Należy stwierdzić ze eksperyment jest w bardzo małym stopniu realizowany przez nauczycieli i badaczy, wymaga on, bowiem wiele czasu na niego zaangażowania i dużej staranności podczas prowadzenia tego eksperymentu, ale bez eksperymentu nie ma postępu.

Metoda sondaż diagnostyczny - jest metoda badawcza za pomocą, której dokonujemy rozpoznania pewnych zjawisk społecznych, opinii społecznych, poglądów a także ocen osób i procesów społecznych. Przykładem są opinie OBOP I CBS.

Metoda przypadków indywidualnych jest to przyjęty sposób badacza w wyniku, którego dokonuje się dogłębniej i wielostronnej diagnose (rozpoznania) uwikłań losowych jednostek lub grup społecznych, które są w trudnych sytuacjach życiowych. W celu postawienia pewnych kierunków wspomagających rozwój i funkcjonowanie tych jednostek I grup ludzkich, Np. badania w poradni psychopedagogicznej dzieci mających problem z czytaniem i pisaniem.

Metoda monografii pedagogicznej jest sposobem badania instytucji społecznej bądź placówki społeczno wychowawczej w celu rzeczywistego rozeznania Jej działalności i w skazania dalszych kierunków pracy tej instytucji by mogłaby ona optymalnie funkcjonować w dalszej swej działalności.

Techniki badaczy:
Podrzędnym pojęciem w stosunku do metod badawczych są techniki badawcze, w obrębie jednej metody badawczej możemy zastosować dwie lub trzy techniki badawcze, Np pry sondażu możemy zastosować techniki wywiadu, ankiety statystyczne

Techniki badawcze są to pewne określone czynności badacza przyjęte w sposób świadomy w procedurze badawczej w celu zdobycia pewnej informacji dotyczącej badanego problemu. Pedagogika społeczna wyróżnia techniki badawcze:
· Ankieta
· Wywiad
· Obserwacja
· Techniki socjometryczne
· Analiza dokumentacji
· Techniki statystyczne

Ankieta jest to pośredni sposób badania respondentów za pomocą listy pytań w celu uzyskania pewnej wiedzy dotyczącej badanego problemu. Ankieta jest to łatwa technika do prowadzenia badan. Ankieta może zawierać około 20-25 pytań. Ankieta jest technika zwodnicza I nie zawsze jest gdyż respondenci maga odpowiadać nieuczciwie, wobec czego należy zastosować dróg technikę w postaci wywiadu

Wywiad jest to bezpośrednie badania badacza z respondentem, w celu zdobycia określonych informacji w wyniku celowo prowadzonej rozmowy z badanym. Do w wywiadu należy się przygotować: kwestionariusz wywiadu, w którym umieścić pytania, które będziemy zadawać respondentowi (pytania mogą być szczegółowe bądź mniej szczegółowe), umówienie się z respondentem w określonym miejscu Np. dom (będzie to wywiad środowiskowy), przed wywiadem należy stworzyć miłą atmosferę w celu uzyskania szczerych I prawdziwych odpowiedzi od respondenta.

Obserwacja: jest to bezpośrednie świadome I planowe spostrzeganie pewnych zachowań, zjawisk bądź procesów społecznych w celu postawienia diagnose o badanej rzeczywistości społecznej.
Rodzaje obserwacji
· Obserwacja bierna bądź czynna
· Obserwacja częściowa I całościowa (inaczej fragmentaryczna I pełna)
· Obserwacja jawna I ukryta.

Do obserwacji badacz również musi się przygotować tworząc arkusz wpisując w nim: temat obserwacji, cel obserwacji, podmiot obserwacji, prowadzący obserwację, data obserwacji, czas obserwacji od - do, dokładny przebieg obserwacji, uwagi o obserwacji, wnioski z obserwacji I podpis prowadzącego obserwacje.

Techniki socjometryczne: są to czynności badacza w procesie badawczym w celu określenia pozycji społecznej ucznia w klasie, rozpoznania pewnych zjawisk społecznych, ocen tych zjawisk I poglądów na te zjawiska.
Do technik socjometrycznych zaliczamy:
· Technika Moreno - na kartce papieru każemy ucznia napisać, z kim chciałbyś siedzieć w jednej ławce i z kim chciałbyś bawić się po lekcjach, z kim nie chcesz...., Następie dokonujemy wyliczenia, kto ma największą wartość są tzw. gwiazdami socjometrycznymi.
· Dokończ opowiadanie polega na rozpoczęciu opowiadania polecamy skończyć je badanemu.
· Zgadnij, kto to jest - dodajemy jakieś cechy negatywne bądź pozytywne I prosimy o wskazanie osoby skojarzonej
· Pokazywanie zdjęć i obrazów - pokazujemy obrazy i zdjęcia i poprzez rożne reakcje sprawdzamy reakcje na Danny obraz

Metoda badania dokumentów: Dokumentem nazywamy każdy przedmiot pisany bądź niepisany, który może nam przynieść określoną wiedze, na Danny problem badawcza. Dokumentem może być książka, protokół narady pedagogicznej rysunki uczni, arkusze zachowań ucznia, arkusz ocen ucznia, zeszyty ucznia,

Techniki statyczne: są to wszelkie wyliczenia matematyczne wynikające z przeprowadzonych Baden empirycznych:
Podstawowe techniki empiryczne:
· Suma liczb
· Różnica liczb
· Wyliczenia procentowe
· średnia arytmetyczna
· wyniki przedstawione w tabelach tabelaryczne
· Wyniki słupkowe, liniowe, kołowe
Skomplikowane techniki:
· Korelacje wyników
· Statystyczna istotność różnicy
· Hi kwadrat
· Odchyleni standardowe

Narzędzia Badawcze: są to wszelkie przedmioty I kwestionariusze oraz testy, które służą nam do pomocy w realizacji wszelkich czynności badawczych zaliczamy d nich kwestionariusze ankiet, wywiadów, postaw rodzicielskich, testy oraz inne przedmioty takie jak aparat foto, kamera video, dyktafon,



Pojecie kultury
Wychowane w rodzinie przebiega zwykle Dwoma równoległymi torami
Pierwszy tor oddziaływań rodzicielskich jest nie planowy z niewielka świadomością wychowawczą
Drugi tor działań rodzicielskich jest planowy celowy i świadomy związany jest z treścią i poziomem kultury pedagogicznej
Najtrafniej pojecie kultury pedagogicznej przedstawiła w 1968 r. Irena Jundził
Przez kulturę społeczeństwa rozumie ona pewien stan świadomości wychowawczej rodziców i nie rodziców, w którym maja wyraz wiedza rodziców o wychowaniu dziecka świadomość ról rodzicielskich znajomość metod i celów wychowawczych życzliwy stosunek rodziców do dziecka a także umiejętność postępowania z dziećmi i młodzieżą - przedstawiane pojecie kultury pedagogicznej sformułowane jest na podstawie struktury kultury pedagogicznej

Nieco inne pajecie kultury pedagogicznej przedstawił Stanisław Kawula: Pojecie kultury pedagogicznej sformułował na zasadzie syntezy Dewitt składowych pojęć:
Pojecie kultury i pojęcia pedagogiki
Przez kulturę rozumiemy zbiór wartości i norm społecznych, zachowań, które uznawane są w określonym społeczeństwie, natomiast pedagogical jest to nauka o wychowaniu i kształtowaniu właściwych cech osobowości dziecka - łącząc te Dowa pojęcia Kawula określił kulturę pedagogiczną jako przygotowanie młodzieży i dorosłej części społeczeństwa do wychowania młodego kolenia, w którym to będą występować wartości celled wychowawcze normy społeczne i wzory zachowań uznawane w społeczeństwie

II Teza:
I struktura sformułowała Janina Maciaszkowa - w strukturze swej Maciaszkowa wymienia następujące elementy
· wider rodziców o dziecka
· ZNAJOMOSC METOD WYCHOWACZYCH
· życzliwy stosunek rodziców do dziecka
· UMIEJETNOSC POSTEPOWANIA RODZICÓW Z DZIECKIEM

Struktura reprezentowana przez Maciaszkową jest uboga w swoich treściach i nie jest oparta na żadnej teorii naukowej. W 1969 Irena Jundził opracowała strukturę kultury pedagogicznej opierając się na teorii postaw ludzkich. Każda postawa ludzka składa się z trzech składników:
· Składnik intelektualnego
· Emocjonalnego
· Wolicjonalnego, czyli motywacyjnego
Irena, Jundził w swej strukturze kultury pedagogicznej wymienia komponenty
· Poznawczy - odpowiada intelektualnemu - wymienia się takie elementy jak: wiedza rodziców o dziecka, znajomość celów i środków wychowawczych, znajomość metod oddziaływania wychowawczego, świadomość ról rodzicielskich
· Uczuciowy - odpowiada emocjonalnemu - wymienione są komponenty: życzliwy stosunek rodziców do dzieci i młodzieży, odpowiedzialność rodziców za losy własnych dzieci i całego młodego pokolenia,
· Działaniowy - wymienia się elementy umiejętność stosowania kar wychowawczych umiejętność stosowania nagród, umiejętność stosowania sytuacji wychowawczych w rodzinie

Struktura przedstawiona przez Irenę Jundził ma pewne niedomagania np. Nie precyzuje o jak wiedze chodzi przy znajomości dziecka tylko wiedza o dziecka oraz brak jest elementu współpracy ze szkoła oraz innymi placówkami kulturalno oświatowymi, w których uczestniczy ich dziecka. Poza tymi uwagami struktura kultury pedagogicznej wyrażona przez Irenę Jundził jest podstawa do dalszych badan przez pedagogy społecznych treści i poziomu kultury pedagogicznej społeczeństwa.

III Teza

Rzeczywisty stan kultury pedagogicznej
Dokonując badan rzeczywistego stanu kultury pedagogicznej społeczeństwa polskiego należy stwierdzić ze poziom tej kultury jest niski bądź bardzo niski. Najwyższy poziom kultury maja takie grupy zawodowe jak: nauczyciele I służba zdrowia wynika to zapewne stad, iż wykonywana ich profesja zawodowa oraz edukacja w toku studios preferuje pewne zagadnienia związane z opieka zdrowiem dzieci I młodzieży, wychowaniem I profilaktyka. Najniższy poziom kultury pedagogicznej maja grupy zawodowe pracowników fizycznych z wykształceniem podstawowym I zawodowym oraz rolników z wykształceniem zawodowym I podstawowym. Dokonując szczegółowej analizy treści I poziomu kultury pedagogicznej rodziców należy stwierdzić ze rodzice nie znają zasad pedagogicznych oddziaływań wychowawczych na dziecka. Posługują się z reguły wiedza intuicyjna I, wiedza potoczna, rodzice nie znają również okresu rozwojowych dzieci I młodzieży stad tez maja utrudnienia we właściwym rozpoznaniu sfer rozwojowych swoich dzieci. Aspiracje wobec swoich dzieci, które są z reguły zawyżone. Rodzice pragną z reguły, aby ich dzieci ukończyły wasza uczelnie I uzyskały uznawany w społeczeństwie zawód., Nie znając predyspozycji intelektualnych własnych dzieci. Rodzice na ogol są życzliwi w stosunku do swoich dzieci są również odpowiedzialni za czyny własnych dzieci. W oddziaływaniach wychowawczych mało jest dialogue pomiędzy rodzicami I dziećmi, rodzice stosują w wychowaniu większość kar niż nagród często kary te poniżają godność dziecka kary te są nie pedagogiczne takie jak kary fizyczne a nawet przemoc fizyczna, ośmieszanie dziecka, przezywanie dziecka, cięgle zwracanie uwagi jest to przemoc psychiczna. Rodzice stosując nagrody nie zdają sobie sprawy stąd też pomijają w oddziaływaniach pedagogicznych nagrody uczuciowe w postaci pogłaskania dziecka, pocałowania, przytulenia rodzice nie potrafią tworzyć w sposób świadomy I celowy sytuacji wychowawczych w rodzinie I poza rodzina. Współdziałanie rodziców ze szkołą występuje w stopniu dostatecznym w klasach 1-3. Natomiast w klasach starszych, gimnazjalnych I ponad gimnazjalnych współdziałanie to jest bierne, występuje obojętność rodziców wobec szkoły inercja a nawet tworzą się negatywne postawy wobec nauczyciela I szkoły. Reasumując tą tezę należy wyrazić pogląd ze stan kultury pedagogicznej rodziców całego społeczeństwa jest na niskim bądź bardzo niskim poziomie

IV Teza:

W październiku 1976 roku wyszło rozporządzenie rządu o podniesieniu kultury pedagogicznej społeczeństwa w 1978 Ministerstwo Oświaty I wychowania wydało zarządzenie obejmujące wszystkie podporządkowane Jed instytucje I szkoły wydawnictwa I inne sfery działalności oświatowej do podejmowania celowych I planowanych działań z zakresu kształcenia pedagogicznego rodziców I młodzieży jako przyszłych rodziców. W 1979 roku pierwsza koncepcje w zakresie upowszechniania kultury pedagogicznej opracował Edmund Tremala wyrażając pogląd, iż towarzystwo wiedzy powszechnej TWP jako organizacja wyższej użyteczności ma największe możliwości edukacji pedagogicznej w społeczeństwie polskim. TWP w roku 1980 I następnych latach dynamicznie rozwijało w rożnych środowiskach wiejskich gminnych I miejskich kursy pedagogiczne dla rodziców uniwersytety powszechne dla rodziców UPR oraz studia dla rodziców. W 1990 r. 6 po wprowadzeniu wolnego rynku została znacznie wyhamowana działalność edukacyjna rodziców organizowana, przez TWP z braku środków finansowych
Dug koncepcja, która była przedstawiona w 1971 - Ireny Jundził - proponowała ona utworzyć w każdym większym mieście tzw. Szkoły dla rodziców na wzór Francuski. W szkole tej wiedze zdobywaliby potencjalni małżonkowie, małżonkowie I rodzice z zakresu wychowania I socjalizacji dzieci I młodzieży. Koncepcja tad, choć słuszna nie doczekała się realizacji ze względów finansowych.
Trzecia koncepcja opracowana przez Stanisława Kawulę dowodziła ze ośrodki wychowania równoległego a szczególnie masmedia tj. radio telewizja prasa winny w sposób celowy I świadomy oraz planowy realizować zagadnienia związane z kultura pedagogiczna społeczeństwa, w tym czasie wydawnictwa niektóre realizowały zagadnienia edukacji rodzinnej nap. W czasopiśmie oświata I wychowanie była wkładka w postaci przystosowanie do życia w rodzinie. Współcześnie nastąpiła zbyt duża komercjalizacja programowa telewizyjnych wyeliminowano programy o wychowaniu w społeczeństwie I rodzinie, wprowadzono takie programy, które przyczyniają się do dużej oglądalności widzów. W 1976 r. autor niniejszego wykładu w książce funkcje szkoły w kształtowaniu rodziców dowodzi ze szkoły - szczególnie szkoły podstawowe maja szczególnie dauber warunki dokształcenia pedagogicznego rodziców. Szkoły te za odpłatnością mogą realizować kształcenie pedagogiczne rodziców. Gdyby wiec każda szkoła podjęła trud edukacji rodziców wówczas wszyscy rodzice objęci byli by kształceniem pedagogicznym ponadto szkoła ma nauczycieli pedagogy I psychologów przygotowanych od strony pedagogicznej do prowadzenia zajęć pedagogicznych z rodzicami. Szkoła ma także bazę w postaci izb lekcyjnych I środków dydaktycznych, które można z powodzeniem wykorzystać do prowadzenia zajęć z rodzicami. Obecnie tylko jedna instytucja kościół katolicki prowadzi szkolenie narzeczonych jako przyszłych rodziców. Szkolenia te są planowe I celowe, ale przynoszą niewielki efekty edukacyjne, ponieważ kościół nie ma przygotowanej kadry pedagogicznej I psychologicznej, jakie potrzebne jest do kształcenia pedagogicznego przyszłych małżonków I rodziców.


Teza I pojecie wychowania równoległego
Teza II Klasyfikacja ośrodków wychowania równoległego
Teza III Zadania szkoły w wychowaniu równoległym
Teza IV Znaczenie wychowania równoległego w rozwoju ontogenetycznym jednostki ludzkiej
Teza V Funkcje wychowania równoległego

Teza I
Rożne są określenia wychowania równoległego przez wychowanie równolegle w ujęciu wąskim Romana Miller określa, iż jest to wychowanie, które ma miejsce w ośrodkach I placówkach poza szkolnych - czyli wychowanie pozaszkolne, natomiast wychowanie równoległe w ujęciu szerokim rozumiemy wielostronny strumień różnorodnych bodźców edukacyjne wychowawczych, które oddziałując na zachowanie jednostki ludzkiej I płyną z rożnych ośrodków społecznych wychowawczych I socjalizacyjnych to określenie wychowania równoległego przedstawił Edmund Trepala
W literaturze pedagogicznej spotkać można różne zamienne pojęcia wychowania równoległego a wiec można spotkać takie pojęcia jak, edukacja elementarna, wychowanie ustawiczne, kształcenie przez cale życie

Teza II
Edmund Trepala czołowy badacz wychowania I edukacji równoległej dokonał klasyfikacji ośrodków wychowania równoległego w swej klasyfikacji wymienia on następujące grupy ośrodków wychowania równoległego
· Ośrodki wychowania naturalnego - należy do nich rodzina, grupy rówieśnicze I środowisko lokalne
· Ośrodki czesiowej opieki I wychowania ad DZIECKIEM I młodzieżą należy do niej internat, świetlica, żłobek przedszkole
· Ośrodki całkowitej opieki I wychowania ad dziećmi I młodzieżą należy do niej zakłady opiekuńcze różnego typu, ośrodki szkolno wychowawcze, dome dziecka pogotowia opiekuńcze
· Ośrodki wspierające rozwój dziecka należy do nich muzeum, biblioteka, kluby sportowe pałace młodzieży, dom kultury,
· Ośrodki kultury I sztuki - należą do nich kind, teatr, opera, koncerty muzyczne, wystawy plastyczne,
· Ośrodki masowej komunikacji takie jak - książka, czasopisma, prasą codzienna, radio, TV, Internet
· Organizacje młodzieżowe I dla dorosłych, stowarzyszenia, kola zainteresowań, oraz kościół,
· Zakłady pracy, które na tle swojej podstawowej działalności statutowej realizują także zadania z zakresu wychowania, socjalizacji równoległej.

Teza III
Wychowanie równoległe nazywane często edukacja równoległą jest z natur swej bardziej interesujące niż praca dydaktyczno wychowawcza w szkołę, stad tez nauczyciele I szkoła nie zawsze chętnie uczestniczą z młodzieżą w procesie edukacji równoległej. Szkoły często izolują się od różnych ośrodków wychowania równoległego, dlatego tez Zbigniew Kwieciński stwierdził ze szkoła, która nie współdziała z różnymi ośrodkami wychowania równoległego, wychowuje ona wówczas swoich uczniów w sposób pozorny, nie przygotowując ich do życia we współczesnym I przyszłym społeczeństwie. Dlatego tez Szczepański stwierdził, iż szkoła powinna z jednej strony wykorzystywać bodźce edukacyjne w funkcjonującym środowisku lokalnym a z drugged strony powinna współdziałać z różnymi ośrodkami w wychowania równoległego
Edmund Trepala Dokonując analizy pracy szkoły oraz ośrodków wychowania równoległego wymienia on trzy ważne zadania, które szkoła winna realizować w procesie edukacji wychowania równoległego
· Szkoła I nauczyciele wind w procesie dydaktyczno wychowawczym zapoznawać uczniów z różnymi ośrodkami wychowania równoległego oraz możliwością ich wykorzystywania dla własnego rozwoju.
· Szkoła I nauczyciele muszą wykorzystywać w procesie dydaktyczno wychowawczym wszelkie możliwe bodźce edukacyjne, które niosą z sobą różne ośrodki wychowania naturalnego.
· Szkoła I nauczyciele musza współdziałać wraz z uczniami z różnymi ośrodkami wychowania równoległego

Poznawać
Wykorzystywać
Współdziałać

Teza IV
W rozwoju jednostki ludzkiej wyróżniamy Dowa znaczące pojęcia
· Rozwój filogenetyczny jednostki ludzkiej (rozwój jednostki ludzkiej począwszy od powstania gatunku ludzkiego aż do współczesnych pokoleń)
· Rozwój ontogenetyczny jednostki ludzkiej (jest to rozwój jednostki ludzkiej od urodzenia aż do śmierci tej jednostki)
dziecka w pierwszym okresie swojego życia (niemowlęctwa) rodzina najbliższa, czyli ojciec I matka ma największe I jedyne znaczenie w rozwoju I kształtowaniu pewnych cech osobowości ludzkiej tego dziecka.
· Drug okres po niemowlęcy (1-3 rok życia) w tym okresie również rodzina ma bardzo due znaczenie w oddziaływaniach wychowawczych, socjalizacyjnych I rozwoju biologicznym, ale w tym okresie również ma znaczenie, jeśli dziecka chodzi do żłobka. W tym okresie dziecka może spotykać się z rówieśnikami, czyli mogą mieć wpływ stosunki koleżeńskie, dziecka może oglądać TV - bajki.
· Okres przedszkolny (3-7 rok życia) zaczynają się rozszerzać kontakty dziecka z różnymi ośrodkami wychowania równoległego w dalszym ciągu jeszcze największe znaczenie ma rodzina, ale obok rodziny wpływ na wychowanie I rozwój dziecka ma przedszkole, grupa rówieśniczą, ma środowisko lokalne, TV, książką, coraz więcej ośrodków ma wpływ na Diego wychowanie.
· Okres młodszo-szkolny od 7-10 roku - w tym okresie życia dziecka następuje dialyze zwiększenie oddziaływań równych ośrodków wychowania równoległego, największe znaczenie dla rozwoju i wychowania dziecka maja trzy ważne ośrodki
1) RODZINA
2) pani w szkole,
3)kościół

Ponadto inne ośrodki wychowania równoległego tez maja pewne, choć mniejsze znaczenie socjalizujące I wychowawcze, np. Internet, TV, grupa rówieśnicza, kino, organizacje dziecięce- Duchy, zajęcia pozalekcyjne
· Okres dojrzewania (12-18laat) w okresie tym coraz mniejsze znaczenie wychowawcze ma rodzina - szczególnie w okresie gimnazjalnym dziecka przechodzi okres burzy, lekceważenia norm I autorytetów, stad tez rodzice maja coraz mniejsze znaczenie wychowawcze, a w miejsce to wchodzi grupa rówieśniczej. W tym okresie kościół może mieć pewne znaczenie ze względu na bierzmowanie tym czasie, jeśli dziecka jest dobrze prowadzone przez rodziców czyta książki, due znaczenie ma Internet, TV, środki masowego przekazu, dom kultury, kolka, organizacje młodzieżowe, środowisko lokalne, ośrodki wspierające rozwój dziecka takie jak muzea I biblioteki, ośrodki kultury I sztuki, teatr, kino, koncerty muzyczne, następuje w tym okresie znaczy wzrost oddziaływań różnych ośrodków wychowania równoległego.
· Okres wchodzenia w dorosłość (18-24 lata) zwiększa się również w tym okresie oddziaływanie wielostronnych ośrodków wychowania równoległego, coraz mniejsze znaczenie w tym okresie ma rodzina pochodzenia, a coraz większe ma grupa rówieśnicza, chłopak, partnerka,
· Okres pełnej dorosłości - rodzina pochodzenia odchodzi na bok w Jed miejsce wchodzi Diego własna rodzina prokreacji. Wówczas jednostka ludzka musi się dostosować do roli męża bądź żony, roli matki bądź ojca, ponadto wszystkie ośrodki mogą mieć wpływ na edukacji I wychowanie jednostki ludzkiej, jeśli człowiek ma kontakt z tymi ośrodkami.
· Okres starości wówczas jednostka winna mieć szeroki I wielostronny kontakt i człowiek w okresie starości ma większy kontakt z różnymi ośrodkami wychowania równoległego tym proces starzenia następuje wolniej.

Teza V
Mikołaj Winiarski wymienia następujące funkcje wychowania równoległego
· Funkcja intelektualna
· Funkcja estetyczna
· Funkcja rozwoju fizycznego - biologiczna bądź rozwojowa
· Funkcja wychowawcza
· Funkcja społeczna
· Funkcja integracyjna
· Funkcja towarzyska
· Funkcja emocjonalna
· Funkcja ekspresyjna
· Funkcja rekreacyjna
· Funkcja politechniczna - kółka zainteresowań.




Temat: funkcja rodziny I Jed przemiany

Teza I funkcja rodziny I Jed przemiany
Teza II Pojecie funkcji rodziny:
Teza III Klasyfikacja funkcji rodziny
Teza IV Przemiany Funkcji rodziny

Teza I:
Każda rodzina na przestrzeni swych minionych wieków I współcześnie również spełnia podstawowe funkcje wobec swych członków. Analizując funkcje rodziny pedagodzy społeczni twierdza ze zadania rodzicielskie, czyli funkcje nie zanikają I nie tworzą się node wraz z przemianami społecznymi w społeczeństwie funkcje te jedynie mogą ulęgać pewnej modyfikacji. 1976 roku po raz pierwszy Jan Szczepański określił pojecie funkcji rodziny przez funkcje Rodziny Szczepański rozumie obejmowanie określonych zadań przez rodziców oraz wypełnianie tych zadań w toku rodzicielskich czynności. W 1978r. Zbigniew Tyszka rozszerzył pojecie funkcji rodzina przez Funkcje rodziny Tyszka określa przyjmowanie przez rodziców wielostronnych zadań w stosunku do członka rodziny wypełnianie tych zadań w drowse różnorodnej działalności rodzicielskiej w celu efektywnego rozwoju wychowania socjalizacji I opieki ad potomstwem- dziećmi młodzieżą.

Teza II
Klasyfikacja funkcji rodziny, wielu pedagogy I socjologów wychowania podaje klasyfikacje funkcji rodziny, podaje ja Janina Maciaszkowa, Marii Ziemska, Halina Izdebska, Franciszek Adamski, Zbigniew Tyszka I Stanisław Kawula,
I Klasyfikacje w 1978 opodal Zbigniew Tyszka w tej swojej klasyfikacji wymienia aż 10 funkcji rodziny zaliczano do nich następujące zadania rodzicielskie:
· Funkcja prokreacyjna
· Funkcja opiekuńczo usługowa
· Funkcja socjalizacyjna
· Funkcja wychowawcza
· Funkcja seksualna
· Funkcja emocjonalna
· Funkcja materialna
· Funkcja ekspresyjna
· Funkcja klasowa
· Funkcja towarzyska

II klasyfikacja Franciszka, Adamskiego który w roku 1984 w książce socjologia małżeństwa I rodziny dizzily funkcje rodziny na pierwszorzędne I drugorzędne lub na akcydensowe I wtórne:
Funkcje pierwszorzędne;
· Funkcja prokreacyjna
· Funkcja socjalizacyjna
· Funkcja emocjonalna
Funkcje wtórne
· Funkcja opiekuńcza
· Funkcja wychowawcza
· Funkcja materialna
· Funkcja religijna
· Funkcja ekspresyjna
· Funkcja stratyfikacyjna:, czyli, w jakiej warstwie urodzi się dziecka w takiej będzie się wychowywało.
III Klasyfikacja w,/g Kawuli w 1991 r. w artykule funkcje rodziny umieszczonych w problemach opiekuńczo wychowawczych. W swojej klasyfikacji podaje:
· Funkcja prokreacyjna
· Funkcja ekonomiczna
· Funkcja socjalizacyjna
· Funkcja opiekuńcza

Wszystkie inne funkcje, które wymieniają pedagodzy I socjolodzy Stanisław Kawula uważa die jako wtórne bądź tez pochodne od tych funkcji, które wymienił w swojej klasyfikacji.

Teza III:
Przemiana Funkcji rodziny: dynamic przemian funkcji rodziny uwarunkowana jest Dowa grupami przyczyn 1 grupa, która przyczynia się do zmian funkcji są to uwarunkowane makro społeczne, uwarunkowania wewnątrz rodzinne I należą do nich przemiany ustrojowe, przemiany polityczne, przemiany gospodarcze, przemiany społeczne, przemiany ekonomiczne oraz poziom kultury ogólnej społeczeństwa i poziom edukacji całego społeczeństwa. Natomiast drug grupa przyczyn zawarta jest w rodzinie, do tych czynników wewnątrz rodzinnych zaliczamy: postawy rodzicielskie, wykształcenie rodziców, świadomość ról rodzicielskich, poziom kultury pedagogicznej rodziców, struktura rodziny, oraz wewnątrz rodzinne więzi emocjonalne.
W ostatnich latach obserwujemy dość znaczne przemiany w funkcjach rodziny. Przemiany te korelują z transformacja ustrojowa, która maid miejsce w Polsce w 1981

Funkcja prokreacyjna w IXX wieku I później rodziny polskie były wielodzietne z 6 I więcej, w okresie międzywojennym XX w funkcja prokreacyjna nieco się zmodernizowała I w rodzinach miejskich rodziny były średnio dzietne z liczba 3 -4 dzieci natomiast rodziny wiejskie w dalszym ciągu były wielodzietne z liczba 5-6 dzieci.
Po drugged wojnie światowej polityka państwa była ukierunkowana na rozwój biologiczny społeczeństwa polskiego ze względu na fakt, iż w drugged wojnie światowej zginęła bardzo duża liczba członków społeczeństwa polskiego. Dlatego też prokreacja w rodzinach miejskich nieznacznie ulęgła zmianie, bowiem rodzinny miejskie w tym czasie były w dalszym ciągu średnio dzietne z liczba 3 dzieci, natomiast rodziny wiejskie były wielodzietne z liczba 4-5 dzieci. W 1956 r. ustawa sejm przyjął możliwość aborcji, stad tez następowała przemian funkcji prokreacyjnej. W rodzinnie miejskiej zaczął się kształtować model rodziny z 2 dzieci. A rodziny wiejskie kształtowany model rodziny średnio dzietne z 3 dzieci. W latach 90XX w nastąpiła dalsza przemian funkcji prokreacyjnej w mieście zaczął się kształtować model rodzinny malej z 1 - 2 dzieci na wsi rozpoczął się kształtować model rodziny z 2 dzieci. Od roku 1999 nastąpił po raz pierwszy ujemny bilans demograficzny w społeczeństwie polskim, co oznacza ze na 1000 zgonów było 999 urodzeń. W 56 następnych latach w 2000-2003 bilans demograficzny zaczął się pogłębiać, aktualnie w 2005r wynosi 0,978. W rodzinach miejskich aktualnie kształtuje się model rodziny z jednym DZIECKIEM, średnia dzietność w roku 2005 w mieście wynosiła 1,24, natomiast w rodzinach wiejskich 1,48, a zatem funkcja prokreacyjna znacznie zmieniła swoje znaczenie w ciągu jednego stulecia z rodziny wielodzietnej I średnio-dzietnej doszliśmy do rodziny malej z jednym DZIECKIEM. Społeczeństwo polskie i nie tylko, ale i Unii europejskiej będzie się systematycznie starzeć.

Przyczyny przemiany funkcji prokreacyjnej
· Wygoda młodych małżonków
· Sfery ekonomiczne państwa I rodziny polskiej
· Kariera zawodowa młodych małżonków
· Przesuwanie w latach urodzenia pierwszego dziecka

Funkcja socjalizacyjna: rodziny polskie I nie tylko w IXX w I wcześniej niemal wszystkie sfery socjalizacyjne I wychowawcze przejmowały na siebie. Pełną odpowiedzialność rodziny w tym okresie czasy była za przygotowanie młodego pokolenia do życia w społeczeństwie.. Pod koniec IXX w I na początku XX w wraz z upowszechnianiem szkół, pewne funkcje zaczęły przejmować szkoły elementarne, ale w dalszym ciągu rodzina była najważniejszą ostoją, miejscem gdzie przekazywano swoim dzieciom wartości patriotyczne, moralne, tradycje polskie, normy społeczne, wychowanie religijne, podtrzymano język polski. Po drugged wojnie światowej nastąpiła celowa polityka państwa polskiego by odebrać wychowanie I socjalizację rodzinie polskiej. Socjalizacje zaczęły przejmować szkoły świetlice, kluby wiejskie, dome kultury, kolonie dla dzieci, zimowiska ii obozy.. Wszystkie te ośrodki nacechowane były ideology socjalistyczna. Rodzina polska tak jak za czasów okupacji hitlerowskich tak samo za czasów socjalizmu broniła kultury polskiej, przekazując dzieciom zarówno język kulturę religie I wartości. Ale część tej socjalizacji zaczęły jednak przechodzić na ośrodki szkolne I poza szkolne. Współcześnie rodzina ma coraz mniej możliwości rzeczywistych do przekazywania sfer socjalizacyjnych i wychowawczych swym dzieciom. Nastąpił tzw. Szum informacyjny w społeczeństwie post-instrumentalny. Powstał dzięki rozwojowi mediów szczególnie telewizji, Internetowi, I innym ośrodkom edukacji równoległej. Rodzina nie jest w stanie przeciwstawić się tej kulturze tym nowym wartościom, które niesie z sobą Internet, telewizja,, radio, prasą stad tez, rodzina ma ograniczone możliwości realizacji funkcji socjalizacyjnej..

Funkcja Ekonomiczna: nazywana przez Janinę Maiaskową funkcja produkcyjna:, bo w IXX wieku I wcześniej rodziny zajmowały się produkcja, stolarstwem, kowalstwem I innymi zawodami, które że przechodziły z pokolenia na pokolenie. W okresie przed wojennym I po wojennym wraz z upaństwowieniem I uspółdzielczeniem zakładów produkcyjnych rodzice poszli do pracy w zakładach państwowych zarabiając pieniądze dla własnych rodzin na potrzeby własnych rodzin. Dlatego te Ziemska nazwala tad funkcje zarobkowa. Aktualnie Stanisław Kawula nazwał tą funkcje funkcja ekonomiczna. Chodzi, bowiem o zabezpieczenie środków finansowych w rodzinie polskiej na podstawowe potrzeby konsumpcyjne, materialne I podstawowe. Współcześnie tylko 42% żyje na poziomie przeciętnym ekonomicznym, 12 żyje na poziomie ponad przeciętną, pozostał 5 % żyje poniżej średniej ekonomicznej. A 18 20 % żyje na poziomie ubóstwa ekonomicznego bądź bided. Polaryzacja tych warstw ekonomicznych stale się pogłębia oznacza to, że bogaci są Jeszce bardziej bogaci a biedni coraz bardziej biednymi.

Funkcja Opiekuńcza: w okresie międzywojennym wcześniej opieka w rodzinach ad dziećmi była surowe wymagania od dzieci Po II wojnie światowej nastąpiła powolna zmiana sfer opiekuńczych w rodzinach polskich. Rodziny polskie sprawował coraz większą opiekę ad dziećmi I młodzieżą. W latach 90 I współcześnie obserwujemy przerost funkcji opiekuńczej w rodzinach polskich szczególnie w rodzinach małych z 1 lub 2 dzieci i mieszkających w środowisku miejskim. W wielu rodzinach polskich występuję nadopiekuńczość, opieka tad w Polsce wydłuża się w latach ad dziećmi. Często dzieci są juz usamodzielnione, doors a rodzice w dalszym ciągu pragną mieć opiekę ekonomiczna, opiekę emocjonalną, wspomagającą własne dzieci.