„Na drodze do społeczeństwa obywatelskiego. Jak i dlaczego chcę zostać liderką?”

Punktem wyjścia rozważania o społeczeństwie obywatelskim jest samorealizujący się człowiek, autonomiczny, akceptujący, a także szukający aprobaty u innych. Bierze on udział w działalności ekonomicznej, kulturalnej, stowarzyszeniowej i każdej innej, która rodzi się i rozwija w środowiskach lokalnych. Te z kolei są źródłem tego rodzaju inicjatyw, nie ograniczanych naciskami władzy o charakterze państwowym. Odwrotnie jest gdy państwo nie stwarza norm prawnych dla tego rodzaju działalności. Ale nas interesuje bardziej sytuacja gdy państwo stwarza podstawy do takiej działalności, dlatego skupię się tylko na tej stronie zagadnienia.
Moim zdaniem społeczeństwo obywatelskie to generalnie rzecz ujmując społeczeństwo aktywne publicznie, świadome swoich celów, praw i obowiązków, zdolne do samoorganizowania się dla realizacji różnych celów, w tym celów ekonomicznych, politycznych, społecznych.
Społeczeństwo obywatelskie realizuje to wszystko co nie jest zabronione przez prawo i akceptowane zasady moralne. Na dodatek zabrania się w nim jak najmniej. To, co dozwolone, jednostki mogą robić jak chcą. To z kolei pozwala zwiększyć możliwości wyborów i rozwiązań, które zarówno dla społeczeństwa, jak i dla jednostek są najbardziej opłacalne.
Tak więc w społeczeństwie które zwiemy obywatelskim lub które aspiruje do tego miana, przypomnijmy: w społeczeństwie świadomym, w społeczeństwie różnorodnych możliwości do wykorzystania zawsze znajdą się osoby chętne do podjęcia działań, osoby z aspiracjami, osoby chętne wykorzystać możliwości jakie otwiera dla nich społeczeństwo obywatelskie. Ale nie wszyscy mogą ( chcą, potrafią ) , nadają się do tego by inspirować takie działania, by organizować grupę osób wokół tego działania, by prowadzić skutecznie tą grupę do celu. I tu przydaje się ktoś, kogo nazwiemy kierownikiem, przywódcą, przewodnikiem, kimś kto prowadzi do celu, liderem.
Ale kim jest tak naprawdę lider? Czy tylko osobą która prowadzi do celu?
Przede wszystkim lider charakteryzuje się pewnymi, swoistymi cechami. A są to, moim zdaniem, m. inn. Następujące cechy:
- ogromny zapał i ambicja,
- chęć kierowania innymi i wywierania wpływu,
- uczciwość i rzetelność,
- pewność siebie,
- inteligencja,
- rzetelna wiedza związana z zakresem odpowiedzialności.
( Oczywiście nie trzeba posiadać wszystkich tych cech by zostać liderem).

Dla porównania spójrzmy jeszcze na to zagadnienie z innej strony: w socjologii przywódca to członek grupy społecznej, który dzięki specyficznym cechom osobowości ( np. tym, które ja wcześniej wymieniłam) lub dzięki zajmowanemu stanowisku narzuca innym swoje przekonania, inicjuje, kieruje, zespala działalność tej grupy. Przywódcą może zostać poprzez wpływ autorytetu osobistego lub instytucjonalnego. W imieniu tej grupy, organizacji społecznej, która go uczyniła swoim wodzem, podejmuje decyzje. Przywódca to twórczy lider, skoncentrowany na przyszłości, z praktycznymi umiejętnościami organizatorskimi i motywacyjnymi. Przewodzenie to wprowadzanie wizji i kierunku działania danej grupy. Przywódca, lider to również dla danej grupy źródło energii, potrzebnej do wdrażania planów, to wsparcie udzielone najmniejszemu każdemu rozwojowi, to także wzbudzania inicjatywy.
Osobiście zgadzam się w pełni z ostatnim stwiedzeniem.

W życiu czasem napotykamy sytuacje w których pozostają nam trzy wyjścia:
1) poddać się, nie robić nic,
2) można się skarżyć na sytuację i mieć nadzieję że zrobi to ktoś inny,
3) zacząć przewodzić i próbować to osiągnąć.
I właśnie lider to osoba, która wybiera ostatnie wyjście.


I dlatego chcę zostać liderką. By pomagać innym, by prowadzić ich do celu, inspirować ich do działań itp. Ale chcę zostać dobrym i skutecznym liderem, mimo tego iż wiem, że sztuka przewodzenia jest trudna. Jednocześnie rozumiem by zostać dobrym i skutecznym liderem trzeba przede wszystkim: podejmować decyzje, które służą grupie (nie zawsze jest łatwo ocenić czy dana decyzja będzie służyć grupie); dawać przykład uczciwości, wiarygodności oraz postępowania zgodnie z zasadami głoszonymi przez siebie; umieć słuchać potrzeb, uwag i sugestii grupy itp.
Mam nadzieję, że poprzez ciężką pracę osiągnę swój cel, jakim jest zostanie skutecznym i dobrym liderem.