Czy nazizm i faszyzm to ideologie pogardy i śmierci?

Tematem mojej rozprawki jest udowodnienie, iż nazizm i komunizm to ideologie pogardy i śmierci. W okresie dwudziestolecia międzywojennego owe ideologie prześladowały ludność całego świata. Także pózniej przynosiły wiele cierpienia i bólu.
Twórcą nazizmu był Adolf Hitler, który główne zasady swojej ideologii wyłożył w książce Mein Kampf (Moja walka). Nazizm wysuwał tezy o nadrzędności ludności niemieckiej, stanowiącej rasę panów, oraz hasła likwidacji Żydów. Według nazistów Żydzi byli narodem, który nie miał prawa do życia. Zgodnie z ideologią nazistowską Niemcy, jako naród panów, musiały posiadać należną sobie przestrzeń życiową (Lebensraum). Idea Lebensraumu miała uzasadniać prowadzoną przez Hitlera politykę podbojów, szczególnie krajów słowiańskich, i eksterminacji miejscowej ludności. W latach 1933-1945 nazizm stanowił podstawę polityki państwowej III Rzeszy. Nazizm należał do najokrutniejszych systemów w dziejach ludzkośći.
Drugą ideologią pogardy i śmierci jest komunizm, który prowadzi do osiągnięcia przez społeczeństwo socjalistyczne likwidacji wyzysku i ucisku klasowego. Czytając te słowa można uznać, że ta ideologia jest dobra. Niestety jest inaczej. W rzeczywistości w każdym państwie w którym kierowano się ideologią komunizmu, rozwinął się totalitaryzm czyli system sprawowania rządów polegający na kontrolowaniu przez władze danego państwa wszystkich przejawów życia społecznego. Komunizm zaprowadzał nowy porządek w funkcjonowaniu niezależnych państw. Demokracja w bardzo subtelny sposób była likwidowana a do władzy doprowadzano nieodpowiednich ludzi.
W zupełności zgadzam się ze zdaniem mówiącym, iż nazizm i komunizm to ideologie pogardy i śmierci. Mam nadzieję, że poniższe argumenty dowiodą na prawdziwośc tego faktu.
Pierwszym argumentem uzasadniającym moją tezę jest to, iż obydwaj okupanci Polski dążyli do biologicznego wyniszczenia naszego narodu. Posuwali się do brutalnego zachowania, które u setek ludzi pozostawiło uraz do dziś. Przeprowadzono wówczas wiele egzekucji, mordując inteligencję, działaczy społeczno-politycznych a także księży. Utworzono sieć obozów koncentracyjnych i obozów zagłady z których największym było Auschwitz. Kierowano tam tysiące ludzi schwytanych m.in. na ulicznych łapankach.
Drugim argumentem a także sposobem na wyniszczenie narodu polskiego było w przypadku Niemców masowe wysiedlanie Polaków do Generalnej Guberni lub wywożenie do Niemiec na roboty przymusowe. Zaś w przypadku Rosjan, Polaków wywożono w głąb ZSRR, do Kazachstanu i na Syberię. We wschodniej Polsce pacyfikowano wsie, chcąc utworzyć rejony osiedleńcze dla Niemców. Mordowano mieszkańców (łącznie z dziećmi, kobietami i starcami) a ich majątki konfisowano lub niszczono.
Oczywistym było, że okupanci dążyli do likwidacji kultury i nauki polskiej, gdyż to powodowało odosobienie Polaków od ojczystego języka. Na terenach włączonych do Rzeszy zamknięto polskie szkoły, a także archiwa, muzea, biblioteki i instytuty. Dzieci uczono w języku niemieckim. Poziom nauczania był bardzo niski, nie wykładano historii, geografii ani literatury ojczystej. Zakazane było posiadanie odbiorników radiowych, wydawanie prasy i książek. Na terenach zagarniętych przez ZSRR nastąpiła sowietyzacja polskiego szkolnictwa i kultury, czyli próba wpajania ideologii komunistycznej. Działalnośc twórców poddano ścisłej kontroli, wielu z nich aresztowano i zamordowano.
Częstym zjawiskiem było prześladownie przez Rosjanów i Niemców Kościoła katolickiego, uważanego za ostoję polskiego życia narodowego. Zamknięto wtedy wiele świątyń, a duchownych rozstrzeliwano i wywożono do obozów.
Kolejnym argumentem jest pozbawianie Żydów jakichkolwiek praw. Na początku okupacji zmuszano ichdo noszenia opasek z gwiazdą Dawida. Ten sam znak musiał widnieć na wszystkich sklepach i przedsiębiorstwach należących do Żydów. Mieli zakaz przebywania w parkach miejskich, restauracjach, kawiarniach, teatrach, kinach, itd. Demolowano żydowskie sklepy, palono synagogi i uniemożliwiano im obchodzenia świąt religijnych. W październiku 1939r. pojawiły się getta, czyli dzielnice żydowskie. Przebywająca tam ludność była odizolowana otaczającym ich murem lub drutem kolczastym. Żywność przyznawano tylko osobom pracującym w niemieckich zakładach, jednak były one zbyt małe by przeżyć. Dużą śmiertelność i choroby powodował głód oraz złe warunki higieniczne. W getcie warszawskim w ciągu zaledwie trzech lat zginęło 100 tys. Żydów.
Zgodnie z planem Hitlera o ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej, likwidowano getta, a ludność żydowską wywożono do obozów zagłady i obozów koncentracyjnych. W kwietniu 1943r. w getcie warszawskim wybuchło powstanie, które było aktem rozpaczy. Jego hasłem było: „wszyscy gotowi zginąć jak ludzie”. Niektórzy Polacy, mimo grożby śmierci pomagali Żydom. Asystowali podczas ucieczek z getta, dostarczali fałszywych papierów, żywności, lekarstw a także broń.
Uważam, że powyższe argumenty są wystarczające aby potwierdzić moją tezę, iż nazizm i komunizm to ideologie pogardy i śmierci.
Kończąc należy wspomnieć, że nigdy w dziejach Polski nie doświadczono tak wielkiej fali barbarzyństwa, okrucieństwa, bestialstwa, która zwaliła się na ziemie polskie począwszy od września 1939 r. Nazizm i komunizm doprowadziły do pozbawienia narodowości wielu Polaków. Zabierano im domy, cały majątek, a najważniejsze to co stracili to życie. Tysiące Polaków umarło w obozach koncentracyjnych i łagrach. Dlatego te dwie ideologie są godne pogardy. My jako nowe pokolenie jesteśmy zmuszeni aby w żaden sposób nie pozwolić na powtórzenie się tak strasznej historii jak spotkała naszych rodaków.