Ile każda strofa ma wersów w wierszu wróbla wielkanoc. Kornelowi Makuszyńskiemu Magistro - discipulus Zebrały się wróble na drzewie czeredą rozświergotaną; które wędrują po niebie, zebrały się wróble rano. * Ćwierknął wróbel do wróbla: - Kolego

Ile każda strofa ma wersów w wierszu wróbla wielkanoc. Kornelowi Makuszyńskiemu Magistro - discipulus Zebrały się wróble na drzewie czeredą rozświergotaną; które wędrują po niebie, zebrały się wróble rano. * Ćwierknął wróbel do wróbla: - Kolego, na sercu mi jakoś tak lekko! Ćwierknął drugi:-A ja się nie dziwię. Wielkanoc, kolego, Wielkanoc. * Poczekajcie, co będzie dalej: zaraz trzeci dowiedział się o tym, potem czwarty, lśniący wspaniale swoim dzióbkiem od słońca złotym, * potem piąty i szósty, i siódmy, i ten ósmy z ogonkiem brudnym. I tańczyły cienie poranne pod te wielkanocne świergoty. * Ale nie myśl, że koniec tutaj, jeszcze strofy moje falują i się staje jak jedna nuta drzewo od ptasiego alleluja, * polskie drzewo rosnące w słońce, święte drzewo rozkwitające, ptakami obwieszone jak dzwonami. Alleluja, bracia. Alleluja! * Nocny stróż, co wracał z latarką, zdmuchnął płomyk, pod tym drzewem stanął. Rzezimieszek z rozciętą wargą uczuł nagle trwogę niesłychaną, potem słodycz, jakby w sercu zasuwa odsuwała się, jakby fruwał - i łzy mu się puściły do oczu. Wielkanoc. Wielkanoc. Wielkanoc. * No i babki zaczęły się budzić na wielkanocnych obrusach. Ludzie szli z kwiatem do ludzi jak do poetów muza.