Zjawisko Dopplera
Zjawisko Dopplera-polega na pozornej zmianie częstotliwości dźwięku docierającego do odbiorcy. Zmiana ta wynika z wzajemnego ruchu odbiorcy i źródła dźwięku.
1.Żródło dźwięku zbliża się do nieruchomego odbiorcy. Jeżeli źródło dźwięku zbliża się z prędkością V do odbiorcy to kolejne powierzchnie falowe docierają odo niego w oraz krótszych przedziałach czasowych. Częstotliwość docierającego dźwięku rośnie, słyszymy dźwięki coraz wyższe F?> F? F?=fv/ v-u częstotliwość dźwięku wychodząca ze źródła f? =wchodząca v-prędkość dźwięku, const u-prędkość źródła dźwięku no. Auto
2.Żródła dźwięku oddala się od nieruchomego odbiorcy- kolejne powierzchnie falowe docierają do odbiorcy w coraz dłuższych przedziałach czasowych. Częstotliwość dźwięku maleje słyszymy dźwięki coraz niższe. F?<F F?=fv/v u
3.Odbiorca zbliża się do nieruchomego źródła(częstotliwość rośnie) F??=F(v u)/v u-prędkość odbiorcy
4.Odbiorca dźwięku oddala się od nieruchomego źródła(częstotliwość maleje) F??=f(v-u)/v
Zjawisko odbicia-zachodzi na granicy dwóch ośrodków o różnych gęstościach, fala padająca i fala odbita rozchodzi się w tym samym środowisku, następuję zmiana kierunku rozchodzenia się fali.
Prawo odbicia-kąt padania fali jest równy kątowi odbicia, promień fali padającej, promień fali odbitej i prosta prostopadła wystawiona w punkcie padania fali na granicę dwóch ośrodków, leżących na tej samej płaszczyźnie.
Zjawisko załamania-zachodzi na granicy dwóch ośrodków o różnych gęstościach, fala padająca i fala załamania rozchodzą się w dwóch różnych środowiskach. Następuje zmiana kierunku rozchodzenia się fal i zmiana prędkości.
Fala dźwiękowa- zaburzenia w ośrodku sprężystym(w ciele stałym, cieczach, gazach) wywołana drganiami źródła dźwięku, odbierane przez słuch ludzki jako dźwięk. Prędkość rozchodzenia się fal zależy od rodzaju ośrodka i jego temp. Np. w szkle ok.1440 m/s
Zakres odbieralności dźwięku o danym natężeniu zawiera się pomiędzy progiem słyszalności, a bólu. Progi te zależą od częstotliwości np. dla 1000Hz, próg słyszalności to jest 10-2 W/m2 i 0 dB. Próg bólu to jest 1W/m2 i 120dB.
Rezonans akustyczny- rozchodząca się w powietrzu fala dźwiękowa trafiając na powierzchnie jakiegoś ciała i wywierając na nią wskutek drgań, cząsteczek powietrza, okresowo zmienne ciśnienie wprawia to ciało w ruch drgający. W przypadku gdy częstotliwość drgań wymuszonych jest równa częstotliwości drgań własnych ciała, natężenie drgań wzbudzonych znaczenie wzrasta. Zjawisko to nazywamy rezonansem akustycznym.
Fale ze względu na częstotliwość: a) infradźwięki >20Hz, długość do 16m, pokonuje duże przeszkody np. słonie b) słyszalne od 20 Hz do 20KHz c) ultradźwięki pow.20Hz do 20tysKHz np. pies, szczur d)hiperdźwięki <10 do 10 Hz Za względu na amplitudę: sejsmiczne
Wielkości opisujące falę:
a) częstotliwość-liczba okresów drgań przypadających na 1 s. Im wyższa jest częstotliwość tym wyższy jest dźwięk.
B)natężenie dźwięku- stosunek energii przychodzącej w jednostce czasu czuli mocy akustycznej do pola pow. Ustawionej prostopadle do kierunku rozchodzenia się dźwięku. Im wyższe natężenie dźwięku tym dźwięk jest głośniejszy. Poziom natężenia mierzymy w belach B. Jeżeli natężenie dźwięku wzrasta 10 razy to poziom natężenia wzrasta o 1B.
C)barwa dźwięku- zależy od drgań źródła dźwięku d)długość fali-w powietrzu 1,7cm-21m,
d)prędkość- zależy od własności ośrodka w którym się rozchodzi (tem., ciśnienie) 330m w powietrzu.
Dźwięk- złożenie fonów.
Fon- dźwięk o jednej częstotliwości, mierzymy w fonach głośność,
Kamerton- źródło dźwięku, które wydaje fony
Całkowite wewnętrzne odbicie- występuje wtedy gdy fala na granicę dwóch ośrodków pod kątem większym od kąta granicznego.
Kąt graniczny-kąt dla którego kąt załamania wynosi 90 stopni,