Faszystowskie Niemcy

W Niemczech po I wojnie światowej wzrastał0o bezrobocie, powstawały kłótnie, wojny domowe, chaos polityczny. Wzrastało znacznie niezadowolenie z rządów demokratycznych. Zaczęli panować naziści. Sprawowali dyktaturę- była to władza skupiona w ręku jednej osoby. Dyktatorzy wmawiali ludziom,że wszystko, co zrobią, jest dla dobra państwa. Każdy z nich miał swoje poglądy i każdy obywatel musiał je popierać i wykonywać wolę dyktatora. Inaczej mógł zginąć natychmiast lub w obozach koncentracyjnych. W podobny sposób ginęli ludzie „inni”- innego wyznania, innej rasy, innych poglądów. Takim dyktatorem był Adolf Hitler.
Oskarżony o zdradę stanu, Hitler został uwięziony w twierdzy w Landsbergu. Spędził w niej dziewięć miesięcy, zanim wyszedł na wolność. W czasie pobytu Hitlera w więzieniu powstała książka Mein Kampf.
Wkrótce po wyjściu z więzienia Hitlerowi udało się odbudować partię i przyciągnąć do niej nowych zwolenników. Początek wielkiego kryzysu gospodarczego w 1929 roku otworzył przed Hitlerem nowe możliwości działania. Rozwijane przez niego wizje zlikwidowania bezrobocia, poprawy sytuacji gospodarczej kraju, a wreszcie przywrócenia Niemcom pozycji światowego mocarstwa zyskiwały coraz większe poparcie wśród szerokich kręgów społeczeństwa niemieckiego. Władza, której nie udało się zdobyć Hitlerowi na drodze zamachu stanu, stała się jego udziałem w rezultacie demokratycznych wyborów. Wybory do parlamentu w 1932 roku przyniosły partii nazistowskiej zwycięstwo. Poparcie kilku drobniejszych partii pozwoliło Hitlerowi na zdobycie niezbędnej do utworzenia rządu większości i objęcia 30 stycznia 1933 roku urzędu Kanclerza Niemiec.Po przejęciu funkcji kanclerza Hitler przystąpił do bezwzględnej rozprawy z opozycją, zdobywając w krótkim czasie władzę absolutną. Działalność wszystkich partii politycznych, poza jego własną, została zakazana, a przeciwnicy nowego reżimu byli mordowani lub zamykani w obozach koncentracyjnych. Hitler przystąpił też do otwartego łamania postanowień Traktatu Wersalskiego i rozpoczął wdrażanie programu intensywnych zbrojeń, który stając się kolejnym kołem zamachowym całej gospodarki niemieckiej, zapewnił rzeszom bezrobotnych nowe miejsca pracy, przyczyniając się jednocześnie do wzrostu potęgi militarnej Niemiec. Hitler chlubił się swoim doświadczeniem frontowym i okazywał jawne lekceważenie utytułowanym generałom, których obciążał winą za klęskę Niemiec w pierwszej wojnie światowej, powołując na ich miejsce swoich faworytów. W 1936 roku Hitler rozpoczął realizację zamysłu przywrócenia Niemcom nałożonej im, w jego przekonaniu, mocarstwowej pozycji i wkroczył do Nadrenii. Dwa lata później przyłączył do Niemiec swoją starą ojczyznę Austrię i stanowiące część Czechosłowacji Sudety. Wkrótce rozciągnął swoją władzę nad całymi Czechami. Zachodnie mocarstwa przyglądały się bezczynnie rozszerzaniu się potęgi Niemiec. Dopiero atak Niemiec na Polskę 1 września 1939 roku skłonił Francję i Wielką Brytanię do wypowiedzenia Niemcom wojny. Opieszale i niezdecydowanie działania aliantów nie mogły jednak powstrzymać Hitlera. W 1940 roku Niemcy podbiły Danię, Norwegię, Belgię, Holandię oraz Francję, a w następnym roku zajęły Grecję i Jugosławię. Wielka Brytania jedynie wysiłkowi swoich pilotów zawdzięczała powstrzymanie Hitlera przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu inwazji. Hitler osobiście sprawował funkcję głównodowodzącego armii niemieckiej. Rozkazy wydawał za pośrednictwem szefa sztabu i stworzonych przez siebie dowództw poszczególnych rodzajów wojsk. Chodził na ogół w wojskowym mundurze i nadzorował działania wojsk niemieckich na wszystkich frontach, często lekceważąc opinie swoich wybitnych dowódców: Dnitza, Rommla czy Guderiana. Nawet wtedy, kiedy stało się już jasne, że Niemcy nie wygrają prowadzonej na dwóch frontach wojny, gdyż nie dysponują siłami wystarczającymi do przeciwstawienia się koalicji Związku Radzieckiego i zachodnich sojuszników, ze Stanami Zjednoczonymi na czele, nie zmienił swojego postępowania. Uważał, że przeznaczeniem Niemiec jest panowanie nad światem lub ostateczna klęska i całkowity upadek. Pomimo krytycznej sytuacji na froncie, niezbędne na polu walki środki transportu, zaopatrzenia i oddziały wojskowe były wykorzystywane do przeprowadzania w komorach gazowych eksterminacji Żydów, Cyganów, politycznych przeciwników nazizmu, chorych psychicznie i homoseksualistów. Do ostatnich dni wojny Hitler kontynuował politykę ludobójstwa, której ofiara padło ponad sześć milionów ludzi, głównie Żydów. W czasie wojny tworzył obozy , głównie koncentracyjne (były przedmiotem szczególnej troski SS i rezerwowano je dla politycznych i rasowych wrogów hitlerowskiego ładu. Szybko straciły początkowy charakter ośrodków internowania lub zakładów karnych, przekształcając się w placówki systematycznego ludobójstwa - między innymi służyły jako miejsca, gdzie dokonywano "ostatecznego rozwiązania problemu żydowskiego"), ale również obozy jenieckie (Offlag dla oficerów, Stalag dla niższych rang -przestano zachowywać jakiekolwiek pozory przestrzegania ludzkich norm życia. Prowadzono rygorystyczną politykę morzenia głodem wszystkich jeńców, którzy odmówili służby w niemieckich formacjach wojskowych) ,obozy specjalne (przeznaczane dla rozmaitych kategorii więźniów - sierot, młodocianych przestępców lub dzieci wyselekcjonowanych do germanizacji), obozy pracy (Judenlager dla Żydów, Polenlager dla Polaków - były usytuowane w pobliżu większych zakładów produkcji sprzętu wojennego; zazwyczaj określano je mianem "ośrodków reedukacji przez pracę") ,obozy karno-śledcze (tworzono je ,aby ułatwić prowadzenie śledztw w sprawach kryminalnych i politycznych). Statystyki obozów mówią same za siebie. W ciągu sześciu lat wojny liczba samej ludności Rzeczypospolitej Polskiej ( !!!) zmniejszyła się o 6.028.000, z czego 2,9 miliona stanowili polscy Żydzi. Około 644.000 obywateli polskich (czyli 10,7% ogółu) straciło życie w wyniku bezpośrednich działań wojennych, ale 5.384.000 obywateli (89,3% wszystkich ofiar) zginęło podczas egzekucji i pacyfikacji, przede wszystkim zaś w obozach koncentracyjnych! Z szacunkowej liczby 18.000.000 ofiar hitleryzmu wszystkich narodowości, ponad 11.000.000 zginęło na okupowanych ziemiach polskich. W tej liczbie ponad 5.000.000 stanowili Żydzi. ( Chodzi tu głównie o Polskę)