Charakterystyka Santiago "Stary człowiek i morze".

Santiago to główny bohater książki Ernesta Hemingwaya pt.„Stary człowiek i morze”. Był on siedemdziesięcioletnim człowiekiem, który został bardzo doświadczony przez los. Jego żona umarła, ale wciąż o niej myślał i wciąż mu jej bardzo brakowało. „Niegdyś na ścianie wisiała też kolorowa fotografia żony, ale ją zdjął, bo patrząc na nią czuł się zbyt samotny”.
Stary mieszkał nad zatoką Golfsztrom, gdzie łowił ryby. Żył w biedzie. W nocy, gdy chodził spać okrywał się kocem, a leżał na starych gazetach którymi przykryte były sprężyny. Santiago wyglądał na bardzo wyniszczonego życiem: „Był suchy i chudy, na karku miał głębokie bruzdy”. Na skórze policzków można było ujrzeć brunatne plamy. Na szczególną uwagę zasługują jego ręce oraz silne ramiona, które zniosły już niejeden duży ciężar morskich zwierząt: „ ręce miał poorane głębokimi szramami od wyciągania linką ciężkich ryb”. Po wypłynięciu na otwarte morze ujawniły się jego pozytywne cechy umysłu. Stary rybak był zmuszony wypłynąć bez małego chłopca, który go bardzo kochał. Staremu bardzo brakowało małego pomocnika, czuł się wtedy bardzo samotnie: „Chciałbym tu mieć chłopca. (…) Nikt nie powinien zostawać sam na starość, ale to nieuniknione”. Właśnie wtedy Santiago zaimponował swoją samodzielnością, gdzie sam na środku wody wyposażony jedynie do obrony w nóż i wiosło próbował złowić olbrzymiego marlina. Wykazał się również dużą zaradnością. Przykładem tego może być chwila, gdy był głodny. Na łódce wypowiedział wiele mądrości życiowych, które wynikały z jego specyficznej inteligencji i doświadczenia. Przykładem może być ta sentencja: „Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. W tych dwóch zdaniach zawarł swoją najważniejszą prawdę życiową, dzięki której potrafił zrozumieć więcej od zwykłego człowieka. Santiago charakteryzował się tym, że uparcie dążył do obranego wcześniej celu. Wykazał to łowiąc marlina, gdzie również nie była obojętna jego niewiarygodna wytrwałość. „W gruncie rzeczy odpoczywał tylko względnie. Wciąż trzymał na ramionach ciężar ciągnącej ryby…”. Wierzył w siebie, lecz można było zauważyć, iż przez cały czas walczył ze zwątpieniem, które następowało w miarę upływu stanowczo za długich godzin zmagań z marlinem: „Tym razem muszę go przyciągnąć do burty. Nie wytrzymam już wielu okrążeń. I owszem, wytrzymasz – powiedział do siebie. Wytrzymasz wszystko.” Godna podziwu jest jego odporność na ból, który go nawiedzał prawie przy każdym ruchu: „…wtedy stary odchylił się, a linka parzyła mu teraz plecy i rozrzynała okropnie lewą dłoń”. Ale on nie zwracał na to uwagi, bo najważniejsze była dzielna walka z przeciwnościami losu i dowiedzenie tego, co potrafi człowiek. Powolność, stanowczość i opanowanie doprowadziły go do wygranej, lecz nie tylko. Udowodnił, że sam na ‘środku morza’ potrafi być kimś więcej niż zwykłym rybakiem, pokazał iż analizując swoje dotychczasowe życie można sobie pomóc w osiągnięciu celu, w tym przypadku jakże ważnego. Dzięki swojej odwadze oplecionej walecznością i siłą ducha osiągnął nie tylko swój cel, ale również udowodnił, że ludzie w sędziwym wieku potrafią jeszcze bardzo dużo zdziałać. Chociażby początkowo aktywna walka z rekinami, zwierzętami które zostały przez niego bardzo zranione: „…podniósł wysoko pałkę i spuścił ją ciężko, z trzaskiem, na szeroki łeb rekina”. Ale on szanował przyrodę i znał jej tajemnice. Będąc jej całkowitym sprzymierzeńcem i przestrzegając jej praw przetrwał na bezkresach wód. Lubił z nią obcować, a świadczą o tym jego liczne rozmowy ze zwierzętami: „Odpocznij sobie dobrze, ptaszku. A potem leć i zaryzykuj jak każdy człowiek, ptak czy ryba”. Znalazł sobie w marlinie przyjaciela, jednak okrutna rzeczywistość kazała mu go unicestwić. Ale właśnie dzięki komunikowaniu się z wodnym zwierzęciem, znalazł w nim godnego przeciwnika, który walczył do ostatniej chwili. Stary przez niego przeżył trudne chwile, jednak pokochał go na swój sposób: „Zabijasz mnie, ale masz do tego prawo. Nigdy nie widział nic większego, piękniejszego, bardziej spokojnego i szlachetnego od ciebie bracie. Przyjdź i zabij mnie. Wszystko mi jedno, kto kogo zabije”.
Moim zdaniem rybak Santiago to pozytywna postać. Ma dobre serce. Mimo swojej złej sytuacji nie traci wiary we własne siły i uparcie dąży do wyznaczonego przez siebie celu. Myślę, że jest to osoba godna naśladowania przez wielu ludzi

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Charakterystyka Santiago "Stary człowiek i morze".

Głównym bohaterem opowiadania "Stary człowiek i morze " Ernesta Hemingwaya jest rybak Santiago. Mieszkał on samotnie w nędznej chacie zbudowanej z twardych liści palmy królewskiej, w Hawanie, położonej nad Zatoką Meksykańską. N...

Język polski

Charakterystyka Santiago "Stary człowiek i morze".

Charakterystyka Santiago

Santiago jest głównym bohaterem opowiadania Ernesta Hemingwaya pt. „Stary człowiek i morze”. Jest on rybakiem w podeszłym wieku, mającym w życiu ogromnego pecha.. Żyje on w ubóstwie. Mieszka on w rozpad...

Język polski

Charakterystyka Santiago - "Stary człowiek i morze".

Santiago to główny bohater książki Ernesta Hemingwaya "Stary człowiek i morze". Był on rybakiem w podeszłym wieku pochodzącym z Hawany. Los wiele go nauczył. Stracił sens życia i szczęscie z niego płynące, gdy zmarła jego ż...

Język polski

Charakterystyka Santiago - "Stary człowiek i morze".

Santiago to główny bohater książki Ernesta Hemingwaya "Stary człowiek i morze". Był on rybakiem w podeszłym wieku pochodzącym z Hawany. Los wiele go nauczył. Stracił sens życia i szczęscie z niego płynące, gdy zmarła jego ż...

Język polski

Charakterystyka Santiago "Stary człowiek i morze".

Głównym bohaterem książki Ernesta Hemingwaya "Stary człowiek i morze" jest Santiago. Był to człowiek stary i samotny, ale miał jednego, wiernego przyjaciela - chłopca imieniem Manolin. Santiago zawsze chciał być rybakiem. W taki...