Starożytny Egipt-prezentacja ustna.

Egipt leży w północno-wschodniej części Afryki nad Morzem Śródziemnym. Rozwinęła się tu jedna z najstarszych znanych nam cywilizacji. W większości kraj pustynny, wyjątkiem jest dolina rzeki Nil. Jej wylewy użyźniały glebę, a zatem pozwalały na rozwój rolnictwa. Stanowiła również zagrożenie, zmuszając Egipcjan do wspólnych prac, które miały na celu zabezpieczenie się przed groźnym żywiołem. W IV tyś. p. n. e.utworzyły się dwa sile państwa: Egipt Górny i Egipt Dolny, które zjednoczyły się w III tyś. p . n. e., a na czele państwa stanął jeden władca-faraon. Rządził w sposób despotyczny (ustanawiał prawo, wyznaczał urzędników, decydował o losach poddanych). Poddani wierzyli, że jest osobą boską-synem boga Re, a później, że jest wcieleniem boga Horusa. Ważnym osiągnięciem było opanowanie (III tyś. p. n. e.) umiejętności posługiwania pismem(hieroglify), musieli to na czym zapisywać, powstał papirus.


Prezentacja 5 min, do której był dołączony plakat, więc tekstu nie ma zbyt dużo, co jest też zaletą (nie zanudza odbiorcy).