Julia jako kochanka romantyczna - charakterystyka bohaterki.

Charakterystyka Julii

Scharakteryzuję tytułową bohaterke dramatu Wiliama Szekspira Julie.Wybrałam ją,ponieważ jest bardzo ciekawą postacią.Ciekawi mnie jej historia życia.Każda młoda nastolatka chciałaby zagrać kiedyś Julię.A teraz kilka słow na jej temat.
Julia jest młodą,czternastoletnią dziewczyną.Była mieszkańcem Werony i córką pana Capuletii. Ale czy można ją nazwać kochanką romantyczną?Myślę,że tak.Mam na to wiele dowodów.Oto one:
Chciałabym zacząć od tego,że Julia zanim spotkała Romea była posłuszną córką rodziców.Dziewczynka jest im w pełni posłuszna i nie posiada jeszcze własnych poglądów. Pokornie i bez sprzeciwu odbiera informację o zaplanowanych przez rodziców zaślubinach z Parysem. Jednak w jej życiu pojawia się Romeo, co zmienia jej postawę, i już tak łatwo nie godzi się na narzucane jej decyzje.
Po drugie to młodziutkie i naiwne stworzenie wydaje się nie być jeszcze gotowe na małżeństwo. Jej życiem kierują rodzice, decydując za nią we wszystkich sprawach.Gdy poznaje Romea wszystko się zmienia.Dorośleje by wyjśc za mąż,ale nie za Parysa,tylko za Romea.
Kolejny argument to,że Julia na balu zakochuję sie od pierwszego wejrzenia.W sławnej scenie balkonowej Julia odważnie objawia ukochanemu swoje uczucia, jest szczera i tego samego oczekuje od Romea. Dwukrotnie zadaje pytanie ukochanemu, czy traktuje ją poważnie i jednocześnie wystawia na próbę jego oddanie, proponując mu małżeństwo. Romeo, choć jest trochę zaskoczony tempem rozwoju wydarzeń, zapewnia Julię gorąco o swej gotowości do ślubu.Julia stwierdzając: "muszę kochać przedmiot nienawiści...", decyduje się oddać swe serce ukochanemu. Niezwykła siła uczucia sprawia, że dziewczyna uświadamia sobie, iż życie ma dla niej sens jedynie wówczas, gdy będzie się toczyć u boku Romea
Po czwatre dziewczyna jest zadziwiająco konsekwentna w tym, co robi i myśli. Po wyroku skazującym Romea na wygnanie Julia rozpacza i przyrównuje swe aktualne położenie do śmierci. Podbudowana wizytą męża i pełna nadziei na jego szybkie ułaskawienie i powrót, zdecydowanie przeciwstawia się woli rodziców, co wcześniej byłoby nie do pomyślenia. Bardzo widoczna jest w tym okresie metamorfoza, która dokonała się w Julii pod wpływem miłości. Rozświetla ona jej życiei zburzyła dotychczasowy system wartości wszczepiony dziewczynie przez rodziców. Ojciec i matka Julii są zaskoczeni buntowniczą postawą córki oraz zbulwersowani jej jednoznaczną odmową ślubu z kandydatem, którego dla niej wybrali.
Moim ostatnim argumentem jest to,że Julia podejmuję trudne decyzje,nawet te,które może zagrozić jej życiu.Gdy rodzice zmusili ją do zaślubin z Parysem zwróciłą się po pomoc zakonnika.Otrzymuje od niego ?napój pozornej śmierci?, dzięki któremu będzie mogła udać swą śmierć, aby uciec do Romea. Napój jest dla niej jedyną szansą na uniknięcie śmiertelnego grzechu dwukrotnych zaślubin i połączenie się z ukochanym. Jednocześnie użycie eliksiru, który jest bardzo silnym środkiem nasennym, jest jedyną szansą na uzyskanie rozgrzeszenia ze strony rozsierdzonych rodziców. Kiedy budzi się z letargu odkrywa, że Romeo naprawdę odebrał sobie życie myśląc, że Julia nie żyje. Wtedy w imię prawdziwej miłości, aby połączyć się z ukochanym w niebie, popełnia ?prawdziwe? samobójstwo.
Według mnie Julia jest jedną z najciekawszych bohaterek tragicznych. Ukazane są jej zmiany i ciągłe przeobrażenia Jej życie kończy się tragicznie. Ten dynamizm osobowości w dramacie Szekspira jest bardzo ważny, czyni ją bowiem interesującą pod względem psychologicznym. W ciągu pięciu dni, z beztroskiej młodej dziewczyny przekształca się w dojrzałą kobietę, która raz przysiągłszy miłość, pozostaje wierna ukochanemu aż do śmierci.
Mam nadzieje,że powyzszymi argumentami potwierdziłam teze,ze Julia jest kochanką romantyczną.