Napisz mowę parlamentarno w sprawie ochrony zabytków.

Dzień dobry państwu, zamierzam przedstawić sprawę dotyczą ochrony zabytków. Na wstępie chcę wyjaśnić znaczenie słów: ,,ochrona” i ,,zabytek”. Jak podaje Słownik Synonimów //wydawnictwo: Świat Książki, Warszawa 1998// :
• ochrona: zabezpieczanie, asekuracja, osłona, osłanianie, obrona, zapobieganie, profilaktyka, prewencja, przeciwdziałanie.
• zabytek: posąg, popiersie, monolit, statua, figura, obelisk, rzeźba, kore; monument, mauzoleum; tablice pamięci; pamiątka, antyk, skansen, góralszczyzna, cepelia, folklor, ludowość, obrzędowość.

Natomiast według odpowiednich przepisów administracyjno-prawnych:
Zabytek - według Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami to rzecz (nieruchomość, np. budynek, cmentarz lub krajobraz kulturowy albo rzecz ruchoma, np. dzieło sztuki użytkowej, obraz, rzeźba) lub zespół rzeczy, które są dziełem człowieka lub są związane z jego działalnością i stanowią świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, a które powinny być zachowane ze względu na swoją wartość artystyczną, naukową i historyczną. Obiekty takie wpisane są do rejestru zabytków prowadzonego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków i podlegają ochronie prawnej.
Zabytkiem przyrody określa się najczęściej szczególnie cenne drzewo, grupę drzew (park, las, aleję itp.) lub głaz narzutowy.
Ochrona zabytków
Ochrona zabytków w rozumieniu przyjętym w obowiązującej obecnie w Polsce Ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 23 lipca 2003 r. oznacza działania organów administracji publicznych podejmowane w celu:
• zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie;
• zapobiegania zjawiskom niepożądanym: niszczeniu i niewłaściwemu korzystaniu z zabytków, ich kradzieżom, zaginięciom, nielegalnemu wywozowi za granicę;
• kontrolowania stanu zachowania i przeznaczenia zabytków;
• uwzględniania zadań ochronnych w procesie planowania, zagospodarowania przestrzennego oraz kształtowania środowiska.

Zgodnie z ustawą istnieją cztery formy ochrony zabytków:
• wpis do rejestru zabytków;
• uznanie za pomnik historii;
• utworzenie parku kulturowego;
• ustalenie wymogów ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Ustawa odróżnia zatem ochronę zabytków, która ma być sprawowana przez organy państwowe i opiekę nad zabytkami, sprawowaną przez właścicieli i użytkowników zabytków. Takie ujęcie problematyki ochrony zabytków stanowi naśladownictwo niemieckich wzorców legislacyjnych, w których odróżnia się Denkmalschutz (ochronę zabytków) od Denkmalpflege (opieki nad zabytkami)
W wielu pracach teoretycznych dotyczących ochrony zabytków pojęcie to definiuje się jednak znacznie szerzej, jako ogół działań podejmowanych wobec zabytków dla zapewnienia zachowania ich substancji zabytkowej i umożliwienia społeczeństwu korzystania z wartości zabytkowych, których zabytki są nośnikami. W takim ujęciu pojęcie ochrony zabytków może być utożsamione z pojęciem konserwacji zabytków.
Mały słownik ochrony zabytków definiuje ochronę zabytków jako "ogół działań mających na celu zapewnienie zabytkom:
• trwania dum mundus durat (jak długo będzie istniał świat);
• uczestnictwa w kształtowaniu swiadomości indywidualnej i społecznej;
• wypełniania roli składnika współkształtującego środowisko człowieka".
Z tak szerokiej definicji pojęcia ochrony zabytków wynika, że obejmuje ona:
• formułowanie teorii i zasad konserwatorskich,
• prawodawstwo,
• czynności administracyjne,
• badania nad zastosowaniem nowych środków i metod konserwatorskich,
• badania zabytków,
• współuczestnictwo w planowaniu gospodarczym i planowaniu przestrzennym,
• sporządzanie projektów technicznych,
• wykonywanie prac przy zabytkach,
• bieżące utrzymywanie zabytków i zapobieganie szkodliwym oddziaływaniom,
• upowszechnianie wiedzy o zabytkach,
• organizowanie i wypełnianie społecznej opieki nad zabytkami.

Jedna z przykładowych organizacji bardziej znanych na świecie jest UNESCO (ang. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization; Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury) z siedzibą w Paryżu – organizacja międzynarodowa utworzona 16 listopada 1945 roku jako organizacja wyspecjalizowana ONZ. Wg stanu na lipiec 2006 UNESCO zrzesza 191 państw. Podstawowym celem organizacji jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię. Program działalności UNESCO obejmuje dwa zasadnicze działy:
• działania na rzecz rozwoju nauki i kultury
• udzielanie pomocy materialnej, technicznej i kadrowej w organizowaniu oświaty
Wszystkie zabytki łącznie (z dziedziny budownictwa, rzemiosła, sztuki i przyrody) stanowią zasoby dziedzictwa kulturowego. To zasób rzeczy nieruchomych i ruchomych wraz ze związanymi z nim wartościami duchowymi, zjawiskami historycznymi i obyczajowymi, uznawany za godny ochrony prawnej dla dobra społeczeństwa i jego rozwoju oraz przekazania następnym pokoleniom z uwagi na zrozumiałe i akceptowane wartości historyczne, patriotyczne, religijne, naukowe i artystyczne, mające znaczenie dla tożsamości i ciągłości rozwoju politycznego, społecznego i kulturalnego, dowodzenia prawd i upamiętniania wydarzeń historycznych, kultywowania poczucia piękna i wspólnoty cywilizacyjnej.
Reasumując wyżej wymienione problemy jest potrzebą ochrona zabytków wynika to z faktu praw przyszłych pokoleń do czerpania zasobów wiedzy. Zaspokojenie potrzeb poznanie zapewni nam racjonalną, spokojną przyszłość. Będziemy dumni z tych zabytków jeśli się o nie zatroszczymy i będziemy wspierać dotacjami na dofinansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót w zakresie ich odnowy. Najważniejsze jest to żeby każdy obywatel naszego Państwa miał tą świadomość, że to od niego zależy los i rozwój intelektualnego naszych dzieci. Wyłącznie od waszej motywacji i zaangażowanie się w polepszeniu jutra da skuteczne efekty, a jednocześnie będziemy znaczącym głosem liczącym się na świecie. Bezcenne stanie się osiągniecie zamierzonego celu w ratowaniu przeszłości i nie zapomnienie o niej. Naród bez przeszłości ginie w zapomnieniu.

Zostawiam państwu ocenę mojej wypowiedzi i dziękuje za wysłuchanie.