Rodzinnym Domu Dziecka .
„ Nie ma samotności. Są różni, różnie samotni ludzie, są różnie samotne godziny. Nie ma samotności – pustki i milczenia?
Czuwasz, czekasz, żegnasz się, zmagasz,
Szukasz – w zgiełku, w ciszy – bezdomny, osierocony”
Dziecko opuszczone to dziecko pozbawione trwale lub przejściowo
Szans wychowywania w rodzinie własnej. W grupie tych dzieci znajdują się sieroty naturalne, półsieroty, a przede wszystkim dzieci, których rodzice żyją, ale albo nie chcą, albo nie potrafią, albo nie mogą wypełniać swoich obowiązków rodzicielskich. Rodzicom tych dzieci została ograniczona, zawieszona lub odebrana władza rodzicielska, a niekiedy oni sami zrzekli się praw rodzicielskich, wyrażając zgodę na adopcję.
Rodzinnym Domu Dziecka .
Rodzinne domy dziecka powołano „ dla zapewnienia właściwej opieki wychowawczej dzieciom pozbawionym opieki rodzicielskiej a wymagającym zindywidualizowanych form i metod pracy wychowawczej”. Koncepcja tej formy opieki była wynikiem krytycznej oceny niedostatków wychowawania zakładowego, a także troski wychowawców o stworzenie dzieciom osamotnionym jak najlepszych warunków rozwoju. Na powstanie Rodzinnych Domów Dziecka wpłynęły zasadniczo trzy czynniki:
Polityka opiekuńcza resortu oświaty, zmierzając do wzbogacenia form opieki nad dzieckiem
Zainteresowanie i nacisk opinii społecznej oraz żywa reakcja środków masowego przekazu w sprawie nowych inicjatyw w rozważaniu problemu sieroctwa społecznego.
Powstanie u wrażliwych na krzywdę dziecka osób silnej motywacji do podjęcia trudu organizowania dzieciom osamotnionym normalnego środowiska rodzinnego.
Formą tą zainteresowano się w wielu referatach opieki na dzieckiem wydziału oświaty. W 1958 r. powstały rodzinne domy dziecka W. i G. Dowlaszów w Szczecinie. Ten dom potraktowano jako filie państwowych domów dziecka, a obije rodzice uzyskali status zawodowy i zatrudnienie jako wychowawcy placówki. Minusem takiego rozwiązania było uznanie rodzinnej formy opieki jako formalnej placówki opiekuńczo – wychowawczej, z jej całym systemem przepisów finansowych i sprawozdań.
Organizację i zasady działania rodzinnych domów dziecka określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 lutego 1994r. w myśl tego dokumentu rodzinny dom dziecka jest „placówką dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej, realizującą zadania całkowitej w warunkach naturalnego środowiska rodzinnego”. Rodzinny dom dziecka jest placówką koedukacyjną, obejmująca opieką 6 wychowanków. W uzasadnionych przypadkach (np. rodzeństwa) liczba wychowanków może być większa, nie powinna jednak przekraczać 12 osób. Kierowane są tu dzieci w różnym wieku. Mogą one przebywać w placówce do 18 roku życia, a w przypadku nauki do 25 lat. Najczęściej są to dzieci w tzw. normie rozwojowej , wymagające zindywidualizowanych metod oddziaływania. Od kandydatów na „rodziców” w rodzinnym domu dziecka wymaga się : dojrzałości społecznej i emocjonalnej, odpowiedniego doświadczenia życiowego, dobrego stanu zdrowia, jedno z „rodziców powinno mieć wyższe wykształcenie pedagogiczne a drugi rodzic minimum wykształcenie średnie. A także pełni praw obywatelskich i stałego zamieszkania w kraju. Mniej więcej co dziesięć lat podsumowuje się doświadczenia tych placówek, analizując sytuację wychowanków w szkole i w środowisku zamieszkania, a także pracę osób prowadzących dom.
Wśród zalet tej placówki wymienia się:
Rodzinny charakter wychowania
Stałą opiekę wychowawczą dającą poczucie stabilizacji trwające do momentu rzeczywistego usamodzielnienia się
Aby utworzyć taka placówkę nie zbędna jest decyzja prezydenta. Oprócz tego najlepiej jak by było to małżeństwo z minimum średnim wykształceniem. Oboje muszą przejść badania pedagogiczno – psychologiczne , oczywiście nie mogą być karani i muszą mieć obywatelstwo polskie.
Dzieci które zamieszkają w rodzinnym domu dziecka są kierowane z ośrodka kierowania , pogotowia opiekuńczego i z domu dziecka.
Każde dziecko które ma szansę aby zamieszkać w domu musi wyrazić na to zgodę.
Dziecko kończące edukację ma zapewnione małe skromne mieszkanko które otrzymuje od miasta. Podczas praktyk semestralnych odwiedziliśmy Rodzinny Dom dziecka Państwa Dowlaszów i tam mogłam się zapoznać z finansami i wszystkimi sprawami dotyczącymi dalszego życia wychowanków. Np. Kamil otrzymał kawalerkę o powierzchni 27m2 za które będzie płacił 150 zł miesięcznie. Wychowanek rodzinnego domu dziecka dostaje rentę socjalną w wysokości 503 zł. Oprócz tego wchodzą w nowe własne życie Kamil dostał od państwa ok.4000 zł. które musi udokumentować w postaci rachunków na co tą kwotę przeznaczył. Oprócz tego dostaje wyprawkę finansową na tzw. własne wydatki.
Wyżywienie dzienne - 8 złoty
Wydatki na przybory higieniczne - miesięcznie 25 zł
Przybory szkolne - miesięcznie 15 zł
Kieszonkowe - miesięcznie 27 zł