Jakie czynniki spowodowały rozpad kalifatu?

Wielkie zwycięstwa, sukcesy w podbojach zmieniły dotychczasowy świat Arabów. Stali się oni warstwą panującą nad wieloma narodami. Wszystko to razem z niemałymi zdobycznymi bogactwami spowodowało narastanie nieporozumienia w łonie rządzących elit arabskich. Istotą tego stało się prawo i zakres przywództwa nad społecznością islamską. Do objęcia urzędu kalifa rościły sobie prawo różne odłamy rodu Mahometa (tylko osoby z nim spokrewnione mogły objąć ten urząd). W czasie rządów trzeciego z kolei kalifa, Osmana, doszło do konfliktu między nim i popierającym go rodem Ommajadów a grupą opozycyjną skupioną wokół zięcia Mahometa – Alego. Po zamordowaniu Osmana, Ali na krótko objął urząd, jednak nie potrafił go na długo zatrzymać. Po jego śmierci stanowisko to zajął syryjski namiestkik Muawija z rodu Omajjadów. Ród ten na prawie sto lat przejął władzę w państwie.
Sukcesy w podbojach terytorialnych oraz szerzeniu wiary muzułmańskiej nie pomogły w poradzeniu sobie z konfliktami wewnętrznymi. Opór rdzennej ludności zdobytych państw przeciwko faworyzowaniu Arabów, walki dynastii oraz bunty umożliwiły dokonanie przewrotu przez Abu al-Abbasa, który przyjął tytuł kalifa i zapoczątkował nową dynastię Abbasydów, rządzącą Muzułmanami ze swojej stolicy - Bagdadu. Do tego, być może jest to najważniejsza przyczyna, należy dodać fakt, że rozrastające się państwo coraz trudniej było opanować. Władze lokalne, reprezentowane przez emirów, dążyłu do usamodzielnienia i uniezależnienia spod władzy kalifa. Zwiększało to niepokój oraz zamęt w Kalifacie. Doszło również do podziału samej religii, islamu, na dwie, walczące ze sobą grupy: sunnitów i szyitów. Wszystko to ostatecznie doprowadziło do upadku kalifatu.