I. 1. Pozytywizm 2. styl artystyczny, rodzaj literacki - epika, gatunek literacki - powieść II. 1. Opowieść prowadzi Ignacy Rzecki, narracja subiektywna, rozdział XX - Pamiętnik starego subiekta (Tom I) 2. Akcja fragmentu rozgrywa się po wyjeździe Wokulskiego do Paryża na spotkanie z Suzinem w interesach. Rzecki wspomina w swoim pamiętniku młodość Stacha . 3. Opisana jest młodość Stacha, jego odejście z pracy u Hopfera z powodu chęci podjęcia nauki i przeprowadzka do Rzeckiego. 4. a) Wokulski żegna się z pracodawcą Hopferem i Machalskiego, następnie włazem z piwnicy , bez schodów wydobył się na salę gdzie przebywali goście, kpiący z niego, że chce studiować. Później wychodzi z Rzeckim. b) zaciętość, samozaparcie, upartość w dążeniu do celu c) młodość i pracował u Hopfera ( 1854-1861 r.), nauka w Szkole Przygotowawczej (1861) 5. a) Ignacy Rzecki - wierzy w Stacha, pomaga mu pracownicy winiarni - śmieją się z Wokulskiego goście - śmieją się ze Stacha, kpią z jego chęci studiowania, ironicznie nazywają „doktorem“ b) Ignacy Rzecki - przyjazny stosunek do Stacha, pomocny Pracownicy - kpią, śmieją się, lekceważący stosunek do niego, Goście - kpiący, lekceważący stosunek do chłopaka, który chce coś osiągnąć w życiu, 6. Wyjście Wokulskiego z piwnicy i Hopfera oznacza jego mozolną, ciężką pracę na status jakim cieszył się w otoczeniu, zdobycie wykształcenia i majątku. ćw. 2 Opinia Rzeckiego o życiu Wokulskiego jest trafna. Bohater przez całe swoje życie trafiał na przeszkody i tylko dzięki swojej determinacji, pracowitości i przedsiębiorczości osiągnął majątek i wykształcenie. Już jako młody chłopak pracował w winiarni u Hopfera na swoje utrzymanie, Gdy postanowił studiować, rzucił prace i utrzymywał się z korepetycji. Studia przerwał jego udział w powstaniu za co został zesłany na Syberię, do Irkucka. Po sześciu latach wrócił jako człowiek wykształcony. Nie mógł znaleźć pracy . Kupcy nie nie chcieli go zatrudnić bo był uczonym, a uczeni nie dali mu także pracy , ponieważ dla nich był eks-subiektem. Jednak Stachowi udało się „wydobyć na wierch“ jak wtedy z piwnicy u Hopfera. Dzięki protekcji Rzeckiego dostaje pracę w sklepie Minclowej, z którą po śmierci jej męża żeni się, a po jej śmierci dziedziczy sklep. Jedzie na wojnę rosyjsko-turecką do Bułgarii i na handlu pomnaża swój majątek. Później zakłada spółkę handlową i otwiera nowy sklep. Dostaje się na salony, zaręcza z Łęcka, ale dla wielu przedstawicieli arystokracji jest jedynie kupcem. Źle ulokowane uczucie doprowadza go do nieudanej próby samobójczej i wyjazdu w nieznanym dla nikogo kierunku. „Usuwano mu schody spod nóg“ o wszystko musiał walczyć, pracować, wspinać się do góry.
