WDN krótka charakterystka wybranych metod

WDN Wewnątrzszkolne Doskonalenie Nauczycieli

Czym jest WDN:

 Pozwala zintegrować nauczycieli (oraz wszystkich pracowników szkoły) wokół wspólnie uznawanych wartości i realizacji wyznaczonych celów.

 Przenosi odpowiedzialność za życie szkoły z podmiotów zewnętrznych na wewnętrzne
(kadrę kierowniczą, radę pedagogiczną, uczniów, rodziców, czyli całą społeczność szkolną

 Ukierunkowuje tą społeczność na rozwiązywanie własnych problemów.

 W centrum uwagi stawia ludzi, którzy tworzą szkołę, bo to głównie od nich zależy realizacja celów i zadań.

 Orientuje na współdziałanie, dialog, wymianę myśli, wzajemne zrozumienie, tolerancję szacunek.

 Stawia na mocne strony pojedyńczych osób i całych zespołów, wyzwalając istniejący w szkole potencjał ludzki.

 Przenosi nacisk z indywidualnego uczenia się na zespołowe.

 Jest tańszy niż formy doskonalenia oferowanego przez firmy szkoleniowe.

SPOSOBY ZDOBYWANIA WIEDZY
I UMIEJĘTNOŚCI

OBSERWACJA- polega na przeprowadzeniu
planowego oglądu wykonywanych zadań
profesjonalnych przez określoną osobę lub
grupę osób.



PROCEDURA OBSERWACJI

1. ustalenie celu obserwacji
2. zaplanowanie jej przebiegu
3. przygotowanie narzędzia do zapisu spostrzeżeń
4. przeprowadzenie obserwacji
5. sporządzenie raportu z przebiegu obserwacji
6. przygotowanie wniosków
7. przekazanie obserwowanemu informacji zwrotnej


ZALETY OBSERWACJI

 można zobaczyć praktyczną stronę danego zagadnienia “ na żywo”.
 inspiruje do refleksji obserwowanego i obserwującego w przypadku zaistnienia etapu ”przekazania informacji zwrotnej” daje możliwość przeprowadzenia profesjonalnego dialogu i wzajemnego uczenia się.
 obserwować można różnego rodzaju zachowania, działania ,procesy .
 obserwator ma możliwość zdobycia informacji z “ pierwszej ręki”.


WADY OBSERWACJI

 trudności związane z wiernym zapisem przebiegu obserwacji.
 brak wystandaryzowanych narzędzi.
 może być uciążliwa , zwłaszcza jeśli odbywa się w dłuższym okresie czasu.
 obserwowany może modyfikować swoje zachowanie po to, aby wypaść jak najlepiej przed obserwatorem.

MENTORING– to udzielenie pomocy (merytorycznej,
organizacyjnej, społecznej, psychicznej itp.)
przez osobę doświadczoną ,osobie mniej doświadczonej w wejściu w nową sytuację zawodową.

NIEZBĘDNE CECHY MENTORA

 osiągnięcie sukcesu osobistego w zawodzie
 posiadanie autorytetu w środowisku pracy
 umiejętność słuchania innych
 twórcze podejście do rozwiązywania problemów
 zmysł organizacyjny
 tworzenie atmosfery bezpieczeństwa
 szczerość uczciwość w ocenach
 chęć dzielenia się doświadczeniem i wiedzą
 umiejętność motywowania i ukazywania ludziom ich możliwości

ZADANIA MENTORA

 ustalenie zasad współdziałania z podopiecznym
 określenie formuły regularnych, wzajemnych soptkań
 przeprowadzenie diagnozy potrzeb podopiecznego
 obserwowanie podopiecznego w trakcie wykonywania zadań
 udzielenie mu pomocy w wykonywaniu zadań
 przekazywanie informacji zwrotnej na temat wykonywanych zadań

ZALETY MENTORINGU
 zdobywanie wiedzy jest podporządkowane indywidualnym potrzebom poopiecznego
 podopieczny może zasięgnąć porady, otrzymać informację zwrotną na temat działań już podjętych
 mentor może być pozytywnym wzorem dla podopiecznego
 zdobywanie wiedzy odbywa sie odrazu przy warsztacie pracy
 nauka natychmiast wiązana jest z praktyką
 mentor niezwłocznie koryguje błędy popełniane przez podopiecznego

WADY MENTORINGU
 relacja uczeń-mistrz może z czasem powodować pewnego rodzaju uzależnienie od innej osoby.