"Czym jest Europa? Kupą gruzu, kostnicą, wylęgarnią zarazy i nienawiści" Winston Churchill, lipiec 1940 Przedstaw następstwa II wojny światowej i oceń trafność tej opinii.
I Wstęp
1. Zasięg, czas trwania, liczba ludzi i państw biorących udział oraz zainwestowane środki podczas II wojny światowej.
II wojna światowa w Europie wybuchła 1 września 1939 roku, gdy III Rzesza niemiecka napadła na Polskę. Atak Japonii na amerykański port Pearl Harbor zapoczątkował wojnę na świecie. Trwała ona 6 lat, stanem wojennym zostało objętych 61 państw w Europie i na świecie. Pod broń powołano 110 mln ludzi, a objętych działaniami zostało 1,7mld ludzi. Szacuje się także, że nakłady bezpośrednie na tę wojnę to około bilion dolarów.
II Rozwinięcie
1. Ofiary.
W czasie II wojny światowej zginęło około 70 mln ludzi. Największe straty poniósł Związek Radziecki - szacuje się, że zginęło około 20mln obywateli sowieckich. Również Niemcy, którzy rozpoczęli wojnę, ponieśli olbrzymie straty, bo aż 8 mln ludzi. Polaków zginęło około 6 mln.
W wyniku Holocaustu w Europie nastąpiła zagłada około 6 mln żydów. Zniszczona została ich kultura w środkowej i wschodniej Europie. Najmniejsze straty poniosła Francja, która straciła około 600 tys. ludzi.
2. Zniszczenia
Zniszczenia wojenne oszacowano na około 128 mld dolarów. Na Ukrainie i Białorusi spalono całe regiony. W Polsce zniszczono całe miasta, bardzo ucierpiała Warszawa, niszczona w czasie powstania warszawskiego. Inne państwa również zostały zniszczone, zwłaszcza w wyniku bombardowań. O Francji generał de Gaulle pisze: "Jedna trzecia francuskiego majątku narodowego została zniszczona.[...] Francja wkracza więc w okres pokoju z gospodarką narodową pozbawioną wielkiej części sił wytwórczych, z finansami obciążonymi kolosalnym długiem publicznym, z budżetami na długo jeszcze skazanymi na ponoszenie olbrzymich kosztów odbudowy".
3. Kryzys
Wojna spowodowała wielki kryzys. Niemcy leżały w gruzach. Nie funkcjonowała komunikacja, a miliony ludzi sprowadzonych tam przymusowo pragnęły wrócić do domu (jeńcy wojenni, robotnicy przymusowi, więźniowie obozów koncentracyjnych). W Niemczech panował powszechny chaos. Brakowało żywności, dostarczali jej żołnierze armii okupacyjnych po bardzo wysokich cenach.
Podobnie wyglądała sytuacja w Austrii. We Włoszech natomiast powołano samodzielny rząd, który na własną rękę starał się przezwyciężyć trudności powojenne. Włosi współpracowali z amerykanami i Anglikami, wpływy także starali się uzyskać komuniści, którzy stawiali na porozumienie z ZSRR.
4. Konflikty.
Oprócz olbrzymich strat materialnych i w ludziach wojna pozostawiła po sobie także konflikty wewnętrzne. We Włoszech ścierali się zwolennicy sojuszu z aliantami oraz komuniści, nawołujący do współpracy z ZSRR. W Albanii, Bułgarii, Grecji, Jugosławii, Rumunii i na Węgrzech toczyła się ostra walka wewnętrzna. Dominowały wpływy kół radykalnych szukających porozumienia z ZSRR. Bardzo niejasna była sytuacja w Czechosłowacji i w Polsce. Państwa te należały do zwycięskiej koalicji wojennej, ale znalazły się w radzieckiej strefie wpływów. Nadal korzystały z pomocy amerykańskiej, lecz były uzależnione od ZSRR i nie mogły podjąć samodzielnych decyzji.
5. Ocena słów Churchilla
Ocena powojennej Europy zawarta w słowach Churchilla jet bardzo trafna. "Kupa gruzu" odnosi się do zniszczeń wojennych, jakie spowodowały bombardowania i działania wojenne na frontach. "Kostnica" to ogromne straty ludziach, które spowodowała wojna i masowe mordy hitlerowców. A "wylęgarnia zarazy i nienawiści" to rodzące się konflikty wewnętrzne w wielu państwach powojennej Europy. Ocena sytuacji w Europie dokonana w kilku gorzkich słowach była jak najbardziej trafna.
III Zakończenie
1. Podsumowanie
II wojna światowa przyniosła Europie i światu ogromne szkody, a żadnych korzyści. Objęła 1,7 mld ludzi, czyli 80% mieszkańców ówczesnego świata. Działania wojenne przeprowadzono na terenie 40 państw obejmujących 22mln km2 obszaru. Pod broń powołano 110 mln ludzi, z których przeżyło jedynie 40 mln.
3. Wnioski
Wojna ta była wynikiem dążeń jednego narodu do panowania nad innymi. Była to chora odmiana nacjonalizmu, która zabrała życie ogromnej liczbie ludzi, a ci którzy przeżyli, do końca życia borykali się z traumatycznymi przeżyciami. Zniszczono prawie całą Europę i nic tym nie osiągnięto.
Bibliografia:
1. PRONOBIS Witold, Polska i świat w XX wieku, wyd. Editions Spotkania, wydanie 5, Warszawa, ISBN 83-85195-14-9
2. CZUBICKI Antoni, Europa XX wieku, Wydawnictwo Poznańskie, poznań 2000, ISBN 83-7177-146-0
3. PILIKOWSKI Jerzy, Vademecum maturzysty Historia, wyd. Zielona Sowa, Kraków, ISBN 978-83-7435-103-4