Sysytemy religijne - buddyzm

Buddyzm ? jest religią i systemem filozoficzno-etycznym, którego założycielem i twórcą podstawowych założeń był Siddh?rtha Gautama żyjący w latach 560-480 pne., syn księcia z rodu Ś?kyów, władcy jednego z państw-miast w północnych Indiach. Podstawą religii są Cztery Szlachetne Prawdy, objawione przez Buddę w jego kazaniu w Benaresie:
1) wszelkie bytowanie to ból i cierpienie - bolesne są narodziny, starość, śmierć, połączenie z niechcianym, rozłączenie z miłym, niezaspokojenie pragnień;
2) źródłem cierpienia jest niewiedza, z której poprzez różne stadia pośrednie wyłania się pożądanie i przywiązanie do życia zamykające człowieka w kręgu wcieleń (reinkarnacja);
3) istnieje możliwość położenia kresu cierpieniu;
4) stwarza ją tzw. Ośmioraka Ścieżka: należyty pogląd, należyty zamiar, należyta mowa, należyte działanie, należyty sposób życia, należyty wysiłek, należyta uwaga, należyta koncentracja;

Zakłada się, że pustka stanowi podłoże wszystkiego, a świat to dynamiczny układ nieustannie zmieniających się elementów ? dharm, które nie istnieją same z siebie, lecz pojawiają się we wzajemnych momentalnych powiązaniach uwarunkowanych przez to, co je poprzedza, i zarazem warunkujących to, co po nich następuje.
Buddyzm odrzuca istnienie substancyjnej, trwałej duszy i głosi zasadę absolutnej odpowiedzialności za popełnione czyny, która trwa tak długo, jak długo trwa człowiek w kręgu wcieleń (reinkarnacja). Samozbawienie to osiąganie wysiłkiem własnym wyzwalającego oświecenia poprzez medytację oraz zasady etyczne: majtri (współczucia i przyjaznego nastawienia wobec wszystkich istot), ahinsy (nieczynienia krzywdy żadnej z nich), karuny (miłosierdzia). W tej religii nie odwołuje się do Boga.
Wiara w Buddę to wiara w jego misyjną działalność na Ziemi, więc uważa się go za mistrza i nauczyciela, a nie za Boga. Buddystą jest każdy, kto dąży do wyzwolenia poprzez zachowywanie Szlachetnych Prawd.