Dawno,dawno temu za górami za siedmioma lasami żyła sobię dziewczynka o imieniu Matylda. Matylda mieszkała z mamą i z tatą w dużej willi przy wodospadzie. Matylda była bardzo rozpieszczoną dziewczynką miała wszystko czego sobię zapragneła. Można uznać że jej życie było idealne, ale nie stety nie było idealne,ponieważ Matylda była straszną kłamczuchą jak ona coś muwiła to niewiadomo było czy kłamię czy mówi prawdę. Rodzice Matyldy przyzwyczaili już się do kłamania swojej córki ,ale inni ludzie nie. Więc Matylda nie miała żadnych przyjaciół i przyjaciółek. Matylda uwielbiała też żarty i wkółko robiła ludziom żarty a to do buta coś przykleiła a to coś schowała a to coś zepsuła. Jej ulubionym żartem było chodzenie po zmroku do lasu i krzyczenie, że ktoś chcę ją zabić. Mieszkańcy aż pięć razy się na to nabrali i w końcu powiedzieli : - Mam dość tej Matyldy - Ja też - Przestań my chodzić do tego lasu , żeby ją uratować. - Dobrze. I tak postanowili. Następnego dnia Matylda poszła do lasu i znowu zaczęła krzyczeć że ktoś chcę ją zabić . Mieszkańcy nie przyszli więc Matylda zaczęła iść do domu. Aż nagle ktoś ją chciał zabić i krzyczała naprawdę ale niestety nikt nie przyszedł i on zdjął maskę i się okazało że to ojciec Matyldy a zza krzaków wyszli mieszkańcy i zaczęli się z niej śmiać Matylda po tym zdarzeniu przestała tak bardzo kłamać i żartować i znalazła przyjaciół i wszyscy żyli długo i szczęśliwie. KONIEC Morał: Nie wolno kłamać i w żartowaniu trzeba zachować umiar. Mam nadzieję że pomogłam. ☺. I mam nadzieję że dostanę naj , bo się na pracowałam.
