Cywilizacja Majów
Majowie byli grupą ludów indiańskich zamieszkujących Półwysep Jukatan w południowo-wschodnim Meksyku.
Cywilizacja Majów istniała od ok. 2000 r. p.n.e. do IX-X w. n.e. Składała się z miast-państw, które prowadziły między sobą wojny, zawierały sojusze, współpracowały ze sobą bądź ignorowały się nawzajem. Wszystkich jednak łączył język i religia.
W swoich miastach Majowie budowali świątynie na wysokich piramidach schodkowych, pałace, tarasy, dziedzińce i kamienne boiska do gry w piłkę. Tworzyły one monumentalne zespoły przestrzenne, będące głównymi osiągnięciami ich cywilizacji w dziedzinie architektury. Majowie rozwinęli pismo hieroglificzne. Na ścianach świątyń i kamiennych stelach zapisywali najważniejsze wydarzenia z ich dziejów. Wprowadzili dwudziestkowy system zapisu matematycznego i pojęcie zera algebraicznego na długo przed wprowadzeniem symboli arabskich w Europie. Posługiwali się kalendarzem dokładniejszym od współczesnego gregoriańskiego – liczącym 365 dni. Uprawiali kukurydzę, fasolę, bawełnę, kakao, maniok, bataty, kolokazję jadalną. Zdobywali również pożywienie polując na zwierzęta, łowiąc ryby i zbierając owoce.
Majowie byli podzieleni na różne grupy społeczne, w których najważniejsza była arystokracja, skąd wywodzili się władcy, urzędnicy – zajmujący się administracją miasta-państwa, kapłani oraz wyżsi dowódcy wojskowi. Największą grupą społeczną w państwie Majów byli chłopi. Część z nich czasowo lub na stałe zajmowało się rzemiosłem. Istnieli też profesjonalni kupcy i inne grupy zawodowe. Najniżej w hierarchii stali niewolnicy (najczęściej jeńcy wojenni).
Jednym z powodów upadku ich cywilizacji był niesłychanie zwiększający się przyrost naturalny na Półwyspie Jukatan (200 os./km2). Majowie szukali nowych terenów pod uprawę, wypalając wielkie połacie dżungli, a z niszczonych drzew produkowali wapienny tynk. Lasy gromadziły wilgoć, więc po ich zniknięciu ziemia na półwyspie zamieniła się w piach. Na wielkich obszarach Jukatanu zapanowały susza i głód, który dotknął nie tylko niższych warstw społecznych, lecz także arystokracji. Uczeni twierdzą, że susza mogła trwać nawet 200 lat. Właśnie wtedy załamała się cywilizacja Majów.