Jan Kochanowski - życie i twórczość.
Jan Kochanowski urodził się w 1530 r. w Sycynie. Pobierając pierwsze nauki biegle opanował język łaciński. Jako 14-letni chłopak wyjechał na dalszą naukę do Krakowa. Po opuszczeniu Krakowa w 1547 roku Kochanowski chcąc dalej się kształcić wyjechał do Królewca, a później do Padwy. Z przerwami przebywał tam ok. 6 lat. Następnie wrócił do Królewca na dwór księcia Albrechta.
Po piętnastu latach studiów i podróży Kochanowski wrócił do kraju jako w pełni ukształtowany humanista i renesansowy poeta.
Kolejne 15 lat spędził na dworach królewskich. Życie dworskie odrodzenia za główne zadania poety uważało unieśmiertelnienie żyjących i zmarłych wierszami pochwalnymi. Młody Jan też to czynił, jednak tylko wtedy, gdy był powód do pochwały, a temat odpowiedni dla poety. Po śmierci Zygmunta Augusta Kochanowski na zawsze pożegnał życie dworskie i osiadł w Czarnolesie.
27.02 1566 r. Kochanowski otrzymał probostwo zwoleńskie, lecz rozstał się z nim po 9 latach. W 1575 r. ożenił się z Dorotą Podlodowską. Rozpoczyna to nowy okres w życiu poety.
W ostatnich latach życia aktywność poety znacznie ograniczył zły stan zdrowia spowodowany śmiercią dwu córek, Urszuli i Heleny oraz zabójstwo szwagra. Po pewnym czasie wrócił jednak do równowagi i oddał się pracy literackiej. Postanowił wydać utwory, których miał na razie tylko rękopisy, wydał ody, elegie, drobne wiersze łacińskie, znakomite fraszki i przygotowywał się do opublikowania pieśni. W sierpniu 1584 zmarł na atak serca w Lublinie, gdzie domagał się sprawiedliwości w sprawie zabójstwa szwagra.
Najważniejszymi dziełami Kochanowskiego są bez wątpienia „Odprawa posłów greckich” napisana w 1565. Była to pierwsza w Polsce tragedia renesansowa, która po części odwzorowywała sytuację polityczną tamtego okresu.
W 1580 roku powstały „Treny” traktujące bolesne przeżycie ojcowskie jako punkt rozważań na temat humanistycznego i racjonalistycznego poglądu na świat, który poddany został próbie rzeczywistości.
W 1584 powstały świetne „Fraszki” zabarwione humorem i liryzmem szkice poetyckie odtwarzające życie codzienne i atmosferę dworu Zygmunta Augusta.
W 1586 r. wydane zostały tworzone przez Kochanowskiego od ok. 20 lat Pieśni. Obejmowały one rozległą skalę tematyczną: filozoficzne, polityczne i miłosne.